Boško Buha
 | Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Boško Buha (1926 - 28. novembra 1943) bio je mladi partizan koji je postao jedan od najvećih ikona Drugog svjetskog rata u Jugoslaviji.
Boško Buha je rođen u Slavoniji u mjestu Gradina (u blizini Virovitice) u srpskoj porodici. Nakon invazije sila osovine na Kraljevinu Jugoslaviju 1941. i uspostavljanja Nezavisne države Hrvatske, njegova porodica je bila meta ustaša i morala je da potraži spas u Srbiji.
Buha je na kraju stigao do teritorije pod kontrolom partizana. Tu se pokušao pridružiti partizanima, ali je odbijen zbog svojih godina (u to vrijeme je imao 15 godina). Nakon nekoliko pokušaja uspio je stupiti u partizane i učestvovati u borbi. Godine 1942. pridružio se Drugoj proleterskoj brigadi NOVJ.
Uskoro je razvio talenat za šunjanje do neprijateljskih bunkera i njihovog uništavanja pomoću ručnih granata. Njegov talenat i hrabrost su vrlo brzo postali legendarni, a njegova jedinica, u kojoj je bilo mnogo mladih ljudi i djece, dobila je nadimak "Partizanska artiljerija". Krajem 1942. javno je pohvaljen od strane Josipa Broza Tita.
Godinu dana kasnije, 28. novembra 1943. godine, Boško Buha je poginuo kada je kamion u kom se nalazio upao u četničku zasjedu u blizina sela Jabuka, kraj Prijepolja. Nakon rata Boško Buha je posthumno dobio orden Narodnog heroja Jugoslavije.
Pozorište u Beogradu je dobilo ime po njemu. 1979, hrvatski režiser Branko Bauer je snimio film o njegovom životu "Boško Buha (film)".
Također pogledajte[uredi | uredi izvor]
 |
Commons ima datoteke na temu: Boško Buha |