Divlji tip

Divlji tip (široko prihvaćena engleska skraćenica wt) je oznaka koja se odnosi na fenotip izvornog oblika vrste, kakav se javlja u prirodi. Originalno, divlji tip je bio definiran kao produkt^[1] "normalnog" alela na datom lokusu, za razliku onog koji proizvode nestandardni – mutantni aleli. "Mutantni” aleli mogu varirati u širokom rasponu, čak i ponovo dobiti divlji tip ukoliko se dogodi povratna mutacija u datoj populaciji. Nastavak u konstrukciji genetičkih mapa postaje kreativniji ako se prepoznaju oblici interakcije mutantnih, sa ostalim alelnim varijantama posmatranog lokusa i njihov uticaj na fenotipsko ispoljavanje.^[2]

Procjenjuje se da je većina ili su svi lokusi postojećih gena u raznim oblicima alela, koji se razlikuju, po frekvenciji, u cijelom geografskom opsegu jedne vrste i da jedinstven divlji tip ne postoji. Općenito, međutim, najčešći alel – tj. onaj sa najvećom frekvencijom gena – je onaj koji se smatra divljim tipom.^[3]

Koncept divljeg tipa je koristan u istraživanjima nekih eksperimentalnih (model) organizama, kao što su voćne mušice Drosophila melanogaster , u kojoj su poznati standardi fenotipova za funkcije i strukture kao što su boja očiju ili oblik krila oblika , pri čemu se zna da su posljedic posebnih genskij mutacija koji proizvode prepoznatljive fenotipove, kao što su "marelica" "bar oči" ili "degenerirana krila". Aleli divljeg tipa se označavaju i sa "⁺" oznakom u potenciji, na primjer B⁺ i Vg⁺, za okrugle oči i krila u punoj veličini. Shodno tome, recesivni mutantni aleli se označavaju sa b i vg ili B^- i Vg^-.^[4]^[5]

Manipulacije gena za ove osobine su dovele do današnjeg razumijevanja o tome kako geni djeluju i kako osobine mutiraju unutar populacije. Istraživanje koje uključuje manipulaciju alela divljeg (izvornog) tipa ima primjenu u mnogim poljima, uključujući i borbu protiv bolesti i komercijalnu proizvodnju hrane.

Reference[uredi | uredi izvor]

^ http://www.bio.miami.edu/dana/dox/wildtype.html standard.
^ Hadžiselimović R. (2005): Bioantropologija – Biodiverzitet recentnog čovjeka. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-2-6.
^ Jones E., Hartl D. L. (1998): Genetics: principles and analysis. Jones and Bartlett Publishers. Boston, ISBN 0-7637-0489-X.
^ Hadžiselimović R. (1972): Eksperimentalno ukrštanje sojeva vinske mušice (Drosophila melanogaster). 1. Šta treba znati i imati za organizovanje eksperimentalnog ukrštanja dva soja vinske mušice. Biološki list, 20 (7): 108-111.
^ Hadžiselimović R. (1972): 2. Eksperimentalno dihibridno ukrštanje dva soja vinske mušice. Biološki list, 20 (8): 122-125.

Također pogledajte[uredi | uredi izvor]

[1] ttp://www.bio.miami.edu/dana/dox/wildtype.html standard.

[2] Hadžiselimović R. (2005): Bioantropologija – Biodiverzitet recentnog čovjeka. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-2-6.

[3] Jones E., Hartl D. L. (1998): Genetics: principles and analysis. Jones and Bartlett Publishers. Boston, ISBN 0-7637-0489-X.

[4] Hadžiselimović R. (1972): Eksperimentalno ukrštanje sojeva vinske mušice (Drosophila melanogaster). 1. Šta treba znati i imati za organizovanje eksperimentalnog ukrštanja dva soja vinske mušice. Biološki list, 20 (7): 108-111.

[5] Hadžiselimović R. (1972): 2. Eksperimentalno dihibridno ukrštanje dva soja vinske mušice. Biološki list, 20 (8): 122-125.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]