Ealing Studios
Ealing Studios je britanski filmski studio i kompanija koju su 1931. godine osnovali Reginald Baker, Stephen Courtauld i Basil Dean. Nalazi se u distriktu Ealing, u zapadnom Londonu. Ovo je najstariji kontinuirano radni studio za filmsku produkciju u svijetu.[1] Najpoznatiji je po nizu klasičnih filmova proizvedenih nakon Drugog svjetskog rata, uključujući: Nježna srca i grofovske krune (1949), Pasoš za Pimlico (1949) i Ubice dame (1955).
Historija[uredi | uredi izvor]
Proizdvodnjom u skromnom studiju u zapadnom dijelu Londona upravljala je njihova zajednička kompanija Associated Talking Pictures sve do 1938. godine kada u upravni odbor i na čelo vlastite produkcijske kuće Ealig dolazi Michael Balcon.
Tokom 1930-ih godina Ealing se izdržavao skromnim, ali relativno uspješnim komedijama o ličnostima muzičkih zvijezda (s tada popularnom Gracie Fields i Georgeom Formbyjem). Balconovim dolaskom i početkom Drugog svjetskog rata potpuno se mijenja profil proizvodnje. On s jedne strane začinje produkciju komedija koje će postati pretečama kasnije poznatim tzv. Ealing-komedija, dok s druge strane ratnim filmovima i dramama pridonosi jačanju duha ratom ugroženih sugrađana. U vrijeme Balconove vladavine Elingom (1938-1958) broj filmova nije bio velik ali svojom metodologijom rada i pojedinim ostvarenjima, Ealing je temeljen za Britansku, a vrlo važan i za svjetsku kinematografiju uopće.