Eurosong 1964.
| Eurosong 1964. | |
|---|---|
 | |
| Datumi | |
| Finale | 21. mart 1964. |
| Domaćin | |
| Mjesto održavanja | Tivolis Koncertsal, Kopenhagen, Danska |
| Voditelj(i) | Lotte Wæver |
| Dirigent | Kai Mortensen |
| Izvršni nadzornik | Miroslav Vilček |
| Emiter | Danmarks Radio (DR) |
| Učesnici | |
| Broj učesnika | 16 |
| Debitiranje |  Portugal |
| Odustajanje |  Švedska |
| Glasanje | |
| Sistem glasanja | 5, 3 i 1 poen za tri omiljene pjesme iz svake države. |
| Bez poena |  Njemačka Portugal Švicarska Jugoslavija |
| Pobjednička pjesma |  Italija"Non ho l'età" |
| Hronologija | |
| ◄ 1963 • 1964 • 1965 ► | |
Eurovision Song Contest 1964 je bila deveta Eurovizija. Održana je u Kopenhagenu, glavnom gradu Danske poslije danske pobijede prošle godine. Italija je pobijedila sa 49 bodova sa pjesmom "Non ho l'età", koju je otpjevala Gigliola Cinquetti.[1]
Format[uredi | uredi izvor]
Svaka država je imala 9 članova žirija koji su određivali svoje tri omiljene pjesme. Omiljenoj pjesmi su davali 5 bodova, drugoj omiljenoj 3 boda, a trećoj 1 bod. Ako je svim članovima žirija bila omiljena jedna pjesma, onda bi ta pjesma dobila 9 bodova. Ako su dvije pjesme omiljene, prva omiljena bi dobila 6 bodova, a druga 3 boda.
Politički protest je izazvan nakon švicarske pjesme: čovjek se popeo na scenu sa natpisom "Bojkotirajte Franca & Salazara". Gledetalji nisu mogli vidjeti sliku dok čovjek nije uklonjen sa scene.
Predstavnica Italije, je morala da napravi nešto čudno poslije svog nastpa, morala je da ponovo dođe na pozornicu i da se pokloni. Sljedeće popodne je prikazana na britanskoj televiziji. Njen rekord je bilo nemoguće srušiti sve do 1975.
Zajedno sa prvom Eurovizijom, ne postoji nikakav video snimak ovog takmičenja (iako postoji jedan od pobjedničke reprize); međutim audiosnimak postoji. To je zbog požara u DR-u, koji je izbio 1970. godine. Nijedna druga televizija sada nema snimak takmičenja (osim Njemačke). Jednom je BBC pronašao filmsku traku "Eurovision 1964" tokom čišćenja skladišta, no bila je posve prazna.[2]
Takmičari[uredi | uredi izvor]
Švedska se nije takmičila zbog protesta pjevača. Portugal je napravio debi i postao je prva debitantkinja bez bodova. Zapadna Njemačka, Švicarska i Jugoslavija su isto osvojile 0 bodova. Nizozemska je postala prva država koja je poslala izvođača neeuropskog porijekla, Anneke Grönloh je bila Indonezijka.[1] Španska grupa Los TNT je prva grupa sa 3 člana koja se pojavila na Euroviziji
Izvođači povratnici[uredi | uredi izvor]
Jedna pjevačica se vratila, Švicarka Anita Traversi koja je predstavljala Švicarsku 1960.[1]
Dirigenti[uredi | uredi izvor]
Luksemburg - Jacques Denjean[3]
Holandija - Dolf van der Linden[3]
Norveška - Karsten Andersen[3]
Danska - Kai Mortensen[3]
Finska - George de Godzinsky[3]
Austrija - Johannes Fehring[3]
Francuska - Franck Pourcel[3]
Velika Britanija - Harry Rabinowitz[3]
Zapadna Njemačka - Willy Berking[3]
Monako - Michel Colombier[3]
Portugal - Kai Mortensen[3]
Italija - Gianfranco Monaldi[3]
Jugoslavija - Radivoj Spasić[3]
Švicarska - Fernando Paggi[3]
Belgija - Henri Segers[3]
Španija - Rafael de Ibarbia Serra[3]
Rezultati[uredi | uredi izvor]
Tablice[uredi | uredi izvor]
| Rezultati | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Ukupan broj bodova | 
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| ||
| Takmičari | Luksemburg | 14 | 3 | 3 | 5 | 3 | ||||||||||||
| Holandija | 2 | 1 | 1 | |||||||||||||||
| Norveška | 6 | 5 | 1 | |||||||||||||||
| Danska | 4 | 1 | 3 | |||||||||||||||
| Finska | 9 | 3 | 3 | 3 | ||||||||||||||
| Austrija | 11 | 5 | 1 | 5 | ||||||||||||||
| Francuska | 14 | 1 | 3 | 5 | 3 | 1 | 1 | |||||||||||
| Velika Britanija | 17 | 1 | 5 | 3 | 1 | 1 | 1 | 5 | ||||||||||
| Zapadna Njemačka | 0 | |||||||||||||||||
| Monako | 15 | 3 | 5 | 3 | 1 | 3 | ||||||||||||
| Portugal | 0 | |||||||||||||||||
| Italija | 49 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 3 | 3 | 5 | 5 | 3 | 5 | ||||||
| Jugoslavija | 0 | |||||||||||||||||
| Švicarska | 0 | |||||||||||||||||
| Belgija | 2 | 1 | 1 | |||||||||||||||
| Španija | 1 | 1 | ||||||||||||||||
5 bodova[uredi | uredi izvor]
| Broj | Takmičar | Dala |
|---|---|---|
| 8 | Italija | Austrija, Belgija, Finska, Luksemburg, Holandija, Portugal, Velika Britanija, Jugoslavija |
| 2 | Austrija | Italija, Španija |
| Velika Britanija | Norveška, Švicarska | |
| 1 | Francuska | Monako |
| Luksemburg | Zapadna Njemačka | |
| Monako | Francuska | |
| Norveška | Danska |
Televizija i glasanje[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b c "Eurovision Song Contest 1964". EBU. Pristupljeno 14. 6. 2012.
- ^ The Lost Tapes: BBC documentary about wiping during the 60s, aired on BBC Three in 2009
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p "Conductors 1964". 4Lyrics.com. Arhivirano s originala, 15. 5. 2012. Pristupljeno 12. 6. 2012.
- ^ "Eurovision Song Contest 1964". The Diggiloo Thrush. Pristupljeno 4. 3. 2012.
- ^ "Dokumentaire over Schiermonnikoog". De Leeuwarder Courant (jezik: Dutch). 23. 3. 1964.CS1 održavanje: nepoznati jezik (link)
- ^ a b Dyrseth, Seppo (OGAE Norway)
- ^ "Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila". Viisukuppila.fi. Pristupljeno 10. 8. 2012.
- ^ "Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila". Viisukuppila.fi. Pristupljeno 10. 8. 2012.
- ^ a b Christian Masson. "1964 - Copenhague". Songcontest.free.fr. Pristupljeno 10. 8. 2012.
- ^ Diário de Lisboa, 22 March 1964
- ^ "FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema - Uribarri comentarista Eurovision 2010". Eurosongcontest.phpbb3.es. Arhivirano s originala, 17. 3. 2012. Pristupljeno 10. 8. 2012.
- ^ Leif Thorsson. Melodifestivalen genom tiderna ["Melodifestivalen through time"] (2006), p. 48. Stockholm: Premium Publishing AB. ISBN 91-89136-29-2
Vanjski Linkovi[uredi | uredi izvor]
 |
Commons ima datoteke na temu: Eurosong 1964. |