Iveco
| Iveco | |
|---|---|
 | |
| Vrsta | Javno društvo sa ograničenom odgovornošću |
| Osnovano | 1975. |
| Sjedište |  Torino, Italija |
| Ključne osobe | Pierre Lahutte |
| Proizvodi | komercijalna vozila građevinska vozila specijalna vozila autobusi za gradski i međugradski prijevoz vatrogasna vozila vojna vozila |
| Servisi | Proizvodnja različitih vrsta vozila |
| Prihod |  4.9 milijardi € |
| Operativni prihod | 10.0 milijardi € |
| Zaposleni | 25,000 |
| Veb-sajt | http://Iveco.com/ |
Iveco (skraćenica od Industrial Vehicles Corporation), je italijanska kompanija za proizvodnju različitih vrsta vozila sa sjedištem u Torinu. IVECO se prvi put pojavljuje 1975. godine nakon spajanja italijanski, francuskih i njemački brendova[1] a danas je u potpunosti pod kontrolom CNH Industrial Group-a. Kompanija proizvodi različite vrste komercijalnih vozila, građevinskih vozila i mašina, specijalnih vozila, autobusa za gradski i međugradski prijevoz, vatrogasna vozila, vojna vozila i sl. Proizvodni pogoni ove kompanije nalaze se u Evropi, Kini, Rusiji, Australiji, Africi, Argentini i Brazilu i ima oko 5.000 prodajnih mjesta i poslovnica u preko 160 država svijeta. godišnja proizvodnja kompanije iznosi oko 150.000 komercijalnih vozila sa prometom od oko 10 milijardi €.[2]
Historija[uredi | uredi izvor]
Kompanija Iveco je osnovana 1. januara 1975. godine spajanjem pet različitih brendova: Fiat Veicoli Industriali (sa sjedištem u Torinu, Italija), OM (Brescia, Italija), Lancia Veicoli Speciali (Italija), Unic (Francuska) i Magirus-Deutz (Njemačka).
Nakon spajanja, novoosnovani Iveco je otpočeo sa acionalizacijom svom proizvodnog asortimana, proizvodnih pogona i prodajne mreže, uz zadržavanje originalnih brendova. U periodu od 1975. do 1979. godine, Iveco proizvodni program uključuje 200 osnovnih modela i 600 verzija sa rasponom težina od 2,7 tona ukupne mase vozila (lahka vozila) do preko 40 tona za teška vozila, ne računajući tu autobuse i motore.
1980. godine, Iveco je izgradio prvi turbo dizel motor za teška industrijska vozila.
1980-ih korporativna strategija se u velikoj mjeri orijentisala na promociju brenda i dovelo do sponsorisanja sportskih događaja kao što su: Olimpijske igre u Moskvi 1980, Davis Cup 1982. itd. U proizvodni program uvedene su dvije nove divizije: autobusi sa dizel motorom i vatrogasna vozila.
1984. godine, Iveco je lansirao TurboStar,[3]
teško drumsko vozilo koje je postalo najprodavanije vozilo u Italiji i važan Iveco-ov igrač na evropskom tržištu, dostigavši ukupno 50.000 prodatih primjeraka u sedam godina.[4]
Godine 1985. Iveco je napravio prvi lahki dizel motor s direktnim ubrizgavanjem.[5]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Bonfiglioli Consulting: Il Lean Thinking dalla produzione alla progettazione. Pensare snello in ufficio tecnico per innovare la progettazione e diventare più competitivi. 5 casi italiani di successo, 2010: Milano – str. 103
- ^ Fiat Industrial 2011 Annual Report http://www.fiatindustrial.com/en-US/investor_relations/financial_reports/bilanci/FiatDocuments/FI_Relazione_finanziaria_annuale_2011_FINALE_NIS_ENG.pdf – str. 19
- ^ John Carroll, Peter James Davies: Tractor & Trucks, 2007 Hermes House – str. 7
- ^ Raffaele Sanguineti, Carlo Felice Zampini Salazar: IVECO Story. The world of Transport, 1994 Norden Publishing House Ltd. – str. 202
- ^ "Arhivirana kopija". Arhivirano s originala, 22. 3. 2014. Pristupljeno 22. 3. 2014.CS1 održavanje: arhivirana kopija u naslovu (link)
 |
Commons ima datoteke na temu: Iveco |