Jeppe Aakjær

Jeppe Aakjær (Aakjær^[1], 10. septembar 1866. - Jenle, 22. april 1930.) je bio danski pjesnik i romanopisac, opisan u Chambers Biographical Dictionary kao "vođa 'Jutland pokreta' u danskoj literaturi"^[2]. Mnogo njegovih djela je upravo bilo o rodnom Jutlandu. Bio je poznat po pisanju koje je odražavalo njegovu brigu za siromašne i opisivalo ruralnu egzistenciju. Pod uticajem socijaldemokratskog učenja i G. Brandesa, Aakjær se javio u danskoj književnosti proznim sastavima (prvo novelama, a zatim i romanima) u kojima oštro osuđuje izrabljivanje seoskog radništva i jednostavnim, slikovitim stilom opisuje život zavičajnog Jutlanda.

Kada je imao 20 godina zatvoren je zbog otvorenog iznošenja nepravdi, o kojima se lokalna vlast nije brinula. Kao otvoreni socijalist priključio se Socijaldemokratskoj partiji Danske. Preselio se u Kopenhagen, gdje je radio kao korektor i novinar^[1]. Od 1907. pa sve do smrti živio je na svojoj farmi Jenle (na Jutlandskom dijalektu Usamljen), stvarajući i poeziju i prozu, te uživajući u rastućoj popularnosti.

Iako se bavio i kulturno-historijskim izučavanjima - izdavajući i zbirke dijalektalne poezije, i prijevode lirike R. Burnsa, i dokumentaciju o Blicherovu životu - glavninu njegova rada, a i najvišu vrijednost, sačinjavaju pjesme. Aakjaer je opjevao narodnim i izravnim izrazom krajolik svog zavičaja i neizmjernu patnju seoske sirotinje. Bogata u detalju, snažna u emociji i ekspresivna po stilu, njegova lirika zauzima jedno od središnjih mjesta u danskoj književnosti. Aakjær je jedan od najomiljenijih danskih pjesnika 20. vijeka.