Marrakech

	Marrakech
	مراكش
	Grad
	Prikaz Marrakech
Država	Maroko
Regija	Marrakech-Tensift-El Haouz
Nadmorska visina	466 m
Površina	230 km2
Stanovništvo	920,142 (2010)
Vremenska zona	Zapadnoevropsko vrijeme
Poštanski broj	40000 - 40170

Marrakech (bosanski:Marakeš, arapski: مراكش) je grad u Maroku. Glavni je grad regije Marrakech-Tensift-El Haouz. Uz Fes, Meknès i Rabat, jedan je od četiri „kraljevska grada“ Maroka.^[1] Marrakech je berberska riječ koja znači „Božija zemlja“. Ime države Maroko potiče od ovog toponima (španski naziv Marakeša: Marruecos).

Položaj[uredi | uredi izvor]

Grad se nalazi na sjeverozapadu Maroka. Smješten je u podnožju planine Atlas. Od Rabata je udaljen 327 km, a od Casablanca 239 km.

Klima[uredi | uredi izvor]

Marrakech ima polupustinjski klimu, sa blagim i vlažnim zimama i vrućim u suhim ljetima. Prosječne temperature su od 12 °C zimi do 28–29 °C ljeti. U Marrakechu su padavine veoma rijetke. Između 1961.-1990. godine količina padavina je iznosila 281 mm.^[2]

Historija[uredi | uredi izvor]

Grad je osnovao Jusuf Ibn Tahfin, prvi kralj dinastije Almoravida, 1062. godine. Njegov nasljednik Ibn Omer Ebu Bekr, učinio novom prijestolnicom Almoravida, 1070. godine. Ebu Bekr je iz Marrakecha osvojio današnji sjeverni Maroka i proširio svoje carstvo na Andaluziju. Za vrijeme njegovog sina, Ali ibn Jusufa, grad je uveliko proširen i izgrađen do danas očuvanog dijela gradskih zidina.

Nakon građanskog rata za vlast u Maroku 1269. godine, Marrakech su osvojili Merinidi, a kralj Abu Jusuf Jakub je premjestio prijestolnicu u Fes. Dinastija Saadi je 1554. godine ponovno vratila središte države u Marrakech, ali je ponovno za dinastije Alaoutesa prijestolnicom postao Meknès.

Znamenitosti[uredi | uredi izvor]

Tržnica Souks, na stotine posjetilaca obilazi ovaj bazar, a uporni trgovci nude specijalne popuste na proizvode od kože, sirove svile ili srebra.
Palata Bahia, prekrasna građevina izgrađena u 19. vijeku po zamisli tadašnjeg sultanovog vezira. Ogromno imanje na 8,000 m² nosi ime jedne od vezirovih žena, a unutra se mogu vidjeti nekadašnji harem, brojni paviljoni, mermerni pod i raskošni mozaici.
Džamija Kutubija, iz 12. vijeka je poznata po jednom od najljepših minareta na svijetu visokom 77m koji zbog svoje grandioznosti predstavlja glavni simbol i orijentir ovog grada.
Glavni trg Džema el-Fna, šarenolika ponuda proizvoda prijatna je svakom oku, ali ipak se najviše kupuju orijentalni začini, marokanska keramika i ćilimi. Ime ovog trga znači “o sastanku mrtvih”, a naziv odgovara nekadašnjoj namjeni trga, jer tu je nekada bilo srednjovjekovno gubilište.^[3]