Narodna skupština Republike Srpske

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Skupština srpskog naroda
u Bosni i Hercegovini
(1991–1992)
Narodna skupština
Republike Srpske
XI saziv
Grb
Logo
Vrsta
VrstaJednodomni sistem
Ograničenje mandata2 godine (1996–2002)
4 godine (od 2002)
Historija
Osnovano24. oktobar 1991.
PrethodnikSkupština Republike BiH
Početak saziva24. oktobar 1991.
Vodstvo
Predsjednik skupštineNenad Stevandić, (US)
(od 15. novembra 2022)
Struktura
Broj zastupnika83
Političke grupeVlada (48):[1]
  •   SNSD (29)
  •   SP (5)
  •   DEMOS (5)
  •   US (4)
  •   NPS (5)

Podrška (9):

Opozicija (26):

Izbori
Posljednji opći izbori2. oktobar 2022.
Sljedeći opći izbori2026.
Mjesto zasjedanja
Dom Narodne Skupštine
Ulica Vuka Karadžića 2, Banja Luka, Bosna i Hercegovina
Veb-sajt
www.narodnaskupstinars.net
Fusnote
Republika Srpska
Ovaj članak je dio serije o
političkom sistemu
Republike Srpske
Ustav
Izvršna vlast
Zakonodavna vlast
Sudska vlast
Izbori i referendumi
Organizacija
Vanjska politika

Narodna skupština Republike Srpske (NSRS) jest najviše predstavničko tijelo i nosilac ustavotvorne i zakonodavne vlasti u Republici Srpskoj. Sastoji se iz 83 narodna zastupnika i sjedište se nalazi u Banjoj Luci.

Historija[uredi | uredi izvor]

Skupština je osnovana 24. oktobra 1991. kao Skupština srpskog naroda u Bosni i Hercegovini.[1] Na prvoj sjednici održanoj u Sarajevu, raspisan je plebiscit i usvojena Deklaracija o ostajanju srpskog naroda u zajedničkoj državi Jugoslaviji. Referendum na kome su se Srbi izjasnili o ostanku u Jugoslaviji održan je 9. i 10. novembra 1991.

Smatralo se da je osnivanje Skupštine srpskog naroda u Bosni i Hercegovini i konstituiranje Republike Srpske bila potrebna za očuvanjem identiteta i državnosti Srba u Bosni i Hercegovini. Uporedo s političkom borbom koju su izabrani predstavnici srpskog naroda vodili u Skupštini Republike Bosne i Hercegovine za očuvanje statusa - općine s većinskim srpskim stanovništvom samoorganiziraju se i ujedinjuju u "Zajednicu općina", a potom se formiraju pet srpskih autonomnih oblasti:[2]

Nakon toga, Narodna skupština Republike Srpske donosi Deklaraciju o proglašenju Republike srpskog naroda Bosne i Hercegovine 9. januara 1992. u Sarajevu, osiguravajući je kao konstituantu (ustavotvornu skupštinu), Ustavom koji je donesen 28. februara 1992, pravnu moć i pravnu sigurnost, legalitet i legitimitet tadašnje Srpske Republike Bosne i Hercegovine. Kasnije je na osnovu rezultata Novembarskog referenduma Srpska Republika Bosna i Hercegovina proglašena za federalnu jedinicu u sastavu Savezne Republike Jugoslavije.

Bošnjačkim/Muslimanskim i hrvatskim strankama bio je cilj nezavisnost i stvaranje federalne države Bosne i Hercegovine ali Srbi su smatrali da će se time odvojiti srpski narod, te da bi Srbi iz Bosne i Hercegovine time dobili status nacionalne manjine. Takav odnos i stanje uticali su na to da su srpski poslanici konstituirali srpski blok poslanika od ukupno 83 poslanika, pretežno iz Srpske demokratske stranke, zatim iz Srpskog pokreta obnove, Socijaldemokratske partije i Saveza reformskih snaga Jugoslavije. Bio je to prvi korak ka početku stvaranja današnje Republike Srpske i Narodne skupštine Republike Srpske.[1]

Tokom rata u Bosni i Hercegovini iz sigurnosnih razloga Narodna skupština se premješta na teritoriju današnjeg Istočnog Sarajeva, funkcionira i zasjeda na Palama. Jedna od najdužih sjednica u historiji Skupštine održana je 5. maja 1993. na Jahorini, kada su poslanici 17 sati raspravljali Vance-Owenovom planu. Od 1998. administrativno sjedište Narodne skupštine Republike Srpske prelazi u Banju Luku, gdje se nalazi i danas.[1]

Po završetku rata, potpisivanjem Dejtonskog mirovnog sporazuma (1995) Narodna skupština preuzima primarnu odgovornost provođenja normativne entitetske reizgradnje i obnove, te kao zakonodavni organ predvodi i neposredno sprovodi zakonske reforme kroz koje Republika Srpska prolazi u poslijeratnim godinama.

Sastav Narodne skupštine, po modernim parlamentarnim principima, čine 83 narodna poslanika koje narod u Republici Srpskoj bira na neposrednim općim izborima. Narodni poslanici u Narodnoj skupštini birali su se do 2002. na mandat u trajanju od dvije godine, a od 2002. u skladu s novom zakonskom regulativom, narodni poslanici se biraju na mandat u trajanju od četiri godine.

Izbori i sazivi[uredi | uredi izvor]

Narodna skupština Republike Srpske do sada je funkcionisala u 11 saziva:

Izbori Saziv Period
Opći izbori u SR Bosni i Hercegovini 1990. I saziv 24. oktobar 1991 - 14. oktobar 1996.
Opći izbori u Bosni i Hercegovini 1996. II saziv 19. oktobar 1996 - 27. decembar 1997.
Prijevremeni izbori u Bosni i Hercegovini 1997. III saziv 27. decembar 1997 - 19. oktobar 1998.
Opći izbori u Bosni i Hercegovini 1998. IV saziv 19. oktobar 1998 - 16. decembar 2000.
Opći izbori u Bosni i Hercegovini 2000. V saziv 16. decembar 2000 - 28. novembar 2002.
Opći izbori u Bosni i Hercegovini 2002. VI saziv 28. novembar 2002 - 9. novembar 2006.
Opći izbori u Bosni i Hercegovini 2006. VII saziv 9. novembar 2006 - 15. novembar 2010.
Opći izbori u Bosni i Hercegovini 2010. VIII saziv 15. novembar 2010 - 24. novembar 2014.
Opći izbori u Bosni i Hercegovini 2014. IX saziv 24. novembar 2014 - 19. novembar 2018.
Opći izbori u Bosni i Hercegovini 2018. X saziv 19. novembar 2018 - 15. novembar 2022.
Opći izbori u Bosni i Hercegovini 2022. XI saziv od 15. novembra 2022.

Spisak predsjednika[uredi | uredi izvor]

Glavni članak: Predsjednik Narodne skupštine Republike Srpske

Od nastanka Narodne skupštine Republike Srpske do danas bilo je 8 predsjednika u 11 saziva:

# Portret Ime i prezime Mandat Saziv Stranka
1. bez okvira Momčilo Krajišnik

(1945–2020)

25. oktobar 1991. maj 1996. I saziv SDS
2. bez okvira Dragan Kalinić

(1948–)

maj 1996. 19. oktobar 1998. I saziv
II saziv
III saziv
3. Petar Đokić

(1961–)

19. oktobar 1998. 16. decembar 2000. IV saziv SP
4. bez okvira Dragan Kalinić

(1948–)

16. decembar 2000. 20. juli 2004. V saziv
VI saziv 		SDS
5. Dušan Stojičić

(1963–)

20. juli 2004. 28. februar 2006. VI saziv
6. bez okvira Igor Radojičić

(1966–)

28. februar 2006. 24. novembar 2014. VI saziv
VII saziv
VIII saziv 		SNSD
7. bez okvira Nedeljko Čubrilović

(1953–)

24. novembar 2014. 15. novembra 2022. IX saziv
X saziv 		DNS

(do 2018)

DEMOS

(od 2018)

8. bez okvira Nenad Stevandić

(1966–)

15. novembra 2022. trenutno XI saziv US

Odbori[uredi | uredi izvor]

  1. Odbor za privredu i finansije
  2. Zakonodavni odbor
  3. Odbor za politički sistem, pravosuđe i upravu
  4. Odbor za odbranu i sigurnost
  5. Odbor za zaštitu prava izbjeglica i prognanika
  6. Odbor za predstavke, prijedloge i društveni nadzor
  7. Odbor jednakih mogućnosti
  8. Odbor za zaštitu okoliša
  9. Odbor za ustavna pitanja
  10. Odbor za praćenje stanja u oblasti penzijsko-invalidskog osiguranja
  11. Odbor za boračko-invalidsku zaštitu
  12. Odbor za obrazovanje, nauku, kulturu i informisanje
  13. Odbor za zdravstvo, rad i socijalnu politiku
  14. Odbor za pitanja mladih
  15. Odbor za poljoprivredu, šumarstvo i vodno
  16. Odbor za evropske integracije i regionalnu saradnju

Sjedište[uredi | uredi izvor]

Sjedište Narodne skupštine nalazi se u Banjaluci u Ulici Vuka Karadžića 2 (u nekadašnjoj zgradi Doma Jugoslavenske narodne armije i Doma Vojske Republike Srpske). Ispred zgrade Skupštine se nalazi Trg žrtava Jasenovca na kome se nalazi spomenik Topola užasa.

Također pogledajte[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b c d "O Narodnoj skupštini". narodnaskupstinars.net. Arhivirano s originala, 28. 4. 2021. Pristupljeno 28. 4. 2021.
  2. ^ "Fotomonografija: Narodna skupština Republike Srpske od 1991. do 2011" (PDF). Banja Luka: Narodna skupština Republike Srpske. 2012. Arhivirano (PDF) s originala, 22. 4. 2021. Pristupljeno 28. 4. 2021.

Vanjski linkovi[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz "https://bs.wikipedia.org/w/index.php?title=Narodna_skupština_Republike_Srpske&oldid=3594056"