Navlačenje (šah)
Honfi-Barczay, Kecskemet, 1977.
 | a | b | c | d | e | f | g | h | |
| 8 |  |
 |
 |
|
|
|
 |
| 8 |
| 7 | |
 |
|
|
|
|
 |
| 7 |
| 6 | |
|
|
 |
|
 |
|
| 6 |
| 5 | |
 |
|
 |
|
|
|
| 5 |
| 4 | |
|
|
|
 |
|
|
 | 4 |
| 3 | |
 |
|
 |
|
|
|
| 3 |
| 2 | |
|
|
|
 |
|
|
| 2 |
| 1 | |
 |
|
|
|
|
|
| 1 |
| a | b | c | d | e | f | g | h | |
Crni na potezu
U šahu, navlačenje je taktika hvatanja figure (obično kralja ili dame) u zamku prisiljavajući je da dođe na "otrovno" polje žrtvom na tom polju.
Primjer[uredi | uredi izvor]
Dijagram desno, s crnim na potezu, ilustrira 2 odvojena navlačenja. Prvo se bijela dama navlači na c4 za dvostruki napad skakačem: 1...Txc4! 2. Dxc4. Zatim se taj dvostruki napad izvodi uklanjanjem jedinog branioca polja a3: 2...Dxb2!+ 3. Txb2 Sa3+ 4. Kc1. Konačno, međupotez navlači kralja na b2: 4...Lxb2+. Nakon 5.Kxb2 Sxc4+ 6.Kc3 Txe4 ili 5.Kd1 Sxc4 crni ostaje sa 2 pješaka više i trebao bi pobijediti bez većih problema.
Možda najpoznatija partija s ovom temom jeste partija Petrosjan - Pachman, odigrana u Bledu 1961[1], u kojoj je Petrosjan žrtvovao i damu.