Onamo, 'namo!
 | Moguće je da članak ne poštuje standarde Wikipedije na bosanskom jeziku. |
 | Ovaj članak nije preveden ili je djelimično preveden. |
Onamo, 'namo! je tradicionalna himna Crne Gore. Tekst himne je napisao crnogorski Kralj Nikola I, 1867. godine. Zbog svog provokativnog teksta, ova kompozicija nije bila pogodna za zvaničnu himnu Crne Gore.
Onamo 'namo je himna Narodne stranke, najstarije političke partije u Crnoj Gori.
Historija[uredi | uredi izvor]
Onamo 'namo (poznata i kao Srpska Marseljeza) je tradicionalna himna Crne Gore, koju je napisao Crnogorski kralj Nikola I, 1867. godine.[1] Koristila se kao narodna himna Kraljevine Crne Gore, dok je himna Ubavoj nam Crnoj Gori, nekadašnja himna Kneževine Crne Gore, postala državna himna.[2] Melodiju za ovu himnu komponovao je Franjo Vimer, cetinjski kapelnik češke nacionalnosti, po uzoru na jednu pesmu o Garibaldiju.[3] Godine 2002. himna Onamo 'namo, se našla pred skupštinom Srbije i Crne Gore, kao prijedlog za zvaničnu himnu države, međutim prijedlog nije izglasan.[4] Godine 2009. na Svjetskom prvenstvu u Rimu na vaterpolo utakmici između Crne Gore i Kine, je greškom puštena himna Onamo, 'namo.[5]
Tekst[uredi | uredi izvor]
Onamo, 'namo... za brda ona,
govore da je razoren dvor
mojega cara; onamo vele,
bio je negda junački zbor.
Onamo, 'namo... da viđu Prizren!
Ta to je moje - doma ću doć'!
Starina mila tamo me zove,
tu moram jednom oružan poć'.
Onamo, 'namo... sa razvalina
dvorova carskih vragu ću reć'!
"S ognjišta milog bježi mi, kugo,
zajam ti moram vraćati već'!"
Onamo, 'namo... za brda ona
kazuju da je zeleni gaj
pod kim se dižu Dečani sveti:
molitva u njih prisvaja raj.
Onamo, 'namo... za brda ona
đe nebo plavo savija svod;
na srpska polja, na polja bojna
onamo, braćo, spremajmo hod!
Onamo, 'namo... za brda ona
pogažen konj'ma klikuje Jug:
„U pomoć, đeco, u pomoć, sinci,
svetit' me starca, svet vam je dug!“
Onamo, 'namo... sablji za stara
njegova rebra da tupim rez
po turskim rebrim'; da b'jednoj raji
njom istom s ruku res'jecam bez!
Onamo, 'namo... za brda ona
Milošev, kažu, prebiva grob!
Onamo pokoj dobiću duši,
kad Srbin više ne bude rob.