Robert Lucas Jr.

Robert E. Lucas Jr. (15. septembar 1937, Yakima, Washington) američki je ekonomist, dobitnik Nobelove nagrade za ekonomiju 1995.

Diplomirao je historiju 1959, a doktorirao ekonomiju 1964. na Univerzitetu Chicago, pod utjecajem Miltona Friedmana. Poslije dužeg zaposlenja na Univerzitetu Carnegie Mellon, od 1975. radi kao profesor na Univerzitetu Chicago.

Lucas je predvodnik tzv. Nove klasične ekonomije, jedne škole mišljenja u makroekonomskoj teoriji oslonjene na fundamente neoklasične, čikaške tradicije u ekonomiji. Lucas je odigrao glavnu ulogu u razvoju ove škole razvijajući koncept racionalnih očekivanja. Osnovni nalaz je da će mnoge ekonomske politike usmjerene na povećanje ekonomske aktivnosti biti neefikasne jer će ekonomski akteri promijeniti svoje ponašanje i neutralizirati utjecaj preduzete mjere. Najvažniji izraz ove škole je teorija realnih privrednih ciklusa. Ova škola je tokom 1980-ih dokrajčila dominaciju kejnzijanske ortodoksije i podstakla njegovu evoluciju u novi kejnzijanizam.

Lucas je dao važne doprinose i teoriji investicija (s konceptom marginalnih troškova prilagođavanja), teoriji endogenog rasta (s konceptom ljudskog kapitala) i teoriji utvrđivanja cijena imovine (s konceptom plaćanja unaprijed). Najpoznatiji je po tzv. Lucasovoj kritici makroekonomskih modela (1976), kad je pokazao da se parametri modela mijenjaju u zavisnosti od mjera ekonomske politike i tako ih čine neupotrebljivim za analize efekata. Ovo je praktično uništilo cijelu disciplinu modeliranja nacionalnih privreda.

Nobelovu nagradu za ekonomiju dobio je 1995. "za razvoj i primjenu hipoteze o racionalnim očekivanjima i, stoga, za transformiranje makroekonomske analize i produbljivanje našeg razumijevanja ekonomske politike" (iz obrazloženja).

Također pogledajte

• Nova klasična ekonomija
• Spisak ekonomista