Idi na sadržaj

767.

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Godine:

◄◄ | | 763. | 764. | 765. | 766. | 767. | 768. | 769. | 770. | 771. |  | ►►

Decenije:

| 730-e | 740-e | 750-e | 760-e | 770-e | 780-e | 790-e |

Vijekovi:

| 7. vijek | 8. vijek | 9. vijek |

767. u drugim kalendarima
Gregorijanski kalendar767
DCCLXVII
Ab Urbe condita1520
Asirski kalendar5517
Bengalski kalendar174
Berberski kalendar1717
Budistički kalendar1311
Burmanski kalendar129
Bizantijski kalendar6275–6276
Kineski kalendar丙午(Vatreni Konj)
3463 ili 3403
    — do —
丁未年 (Vatreni Koza)
3464 ili 3404
Koptski kalendar483–484
Diskordijanski kalendar1933
Etiopijski kalendar759–760
Hebrejski kalendar4527–4528
Hinduski kalendari
 - Vikram Samvat823–824
 - Šaka Samvat689–690
 - Kali Juga3868–3869
Holocenski kalendar10767
Iranski kalendar145–146
Islamski kalendar149–150
Julijanski kalendar767
DCCLXVII
Korejski kalendar3100
Minguo kalendar1145 prije Tajvana
民前1145年
Seleukidska era1078/1079 AG
Tajlandski solarni kalendar1309–1310

Godina 767. (DCCLXVII) bila je redovna godina koja počinje u četvrtak u julijanskom kalendaru. Oznaka 767. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.

Događaji

[uredi | uredi izvor]

Bizantijsko carstvo

[uredi | uredi izvor]
  • Bizantijsko-bugarski rat: Car Konstantin V napada Bugarsku preko Balkanskih planina, zapalivši neka naselja oko bugarske prijestolnice Pliske. Konstantin prihvata mirovni sporazum sa Paganom, bugarskim vladarom (kaganom), čija je zemlja u anarhiji [1].
  • Konstantin V obnavlja Valensov akvadukt u Carigradu [2].

Evropa

[uredi | uredi izvor]
  • Franci, pod kraljem Pipinom III ("Mali"), uništavaju otpor u centralnoj Akvitaniji. Oni osvajaju glavni grad Bordo, i opustoše čitav region.
  • Pipin III prima bizantijsko izaslanstvo na svom dvoru u Gentillyju (južno predgrađe Pariza). Razgovaraju o vanjskoj politici u vezi s Italijom i bizantijskom ikonoklazmu.

Abasidski halifat

[uredi | uredi izvor]
  • Haridžitski Berberi iz Tlemcena i Tiareta, predvođenih Abu Kurrom (767-776), pokušavaju i uspijevaju da osvoje Ifrikiju od Abasidskog halifata, ali ne uspijevaju zauzeti glavni grad Kairuan (moderni Tunis). Zatim su se povukli u Tlemcen, nakon što su ubili guvernera Omara ibn Hafsa 771. godine. Sufritska kneževina Tlemcen postojala je oko dvadeset godina [3].
  • Pobuna perzijskog zoroastrijskog proroka Ustadh Sis u Horasanu [4].

767. u temama

[uredi | uredi izvor]

Religija

[uredi | uredi izvor]
  • 28. juni – Papa Pavle I umire u Rimu nakon desetogodišnje vladavine, u kojoj je protestovao protiv oživljavanja ikonoklazma od strane Konstantina V u Konstantinopolju. On daje utočište grčkim monasima koji su protjerani iz Bizantijskog carstva, a mošti mnogih svetaca prenosi iz katakombi u rimske crkve. Vojvoda Toto od Nepija izabrao je svog brata laika da naslijedi Pavla, pod imenom Konstantin II.
  • 15. septembar – Saichō, japanski budistički monah (um. 822.)
  • Bišr al-Hafi, muslimanski teolog (približan datum)
  • Dža'far ibn Yahya, perzijski vezir (um. 803.)
  • Muhammed ibn Idris al-Shafi`i, muslimanski imam (um. 820.)
  • Pipin Grbavac, sin Karla Velikog (približan datum)
  • 20. april – Taichō, japanski budistički monah (r. 682.)
  • 28. juna – Pavao I, papa Katoličke crkve (r. 700.)
  • Ebu-Hanifa, muslimanski imam i učenjak (r. 699.)
  • Aedh Ailghin, kralj Uí Mainea (Irska)
  • Konstantin II, patrijarh Konstantinopolski
  • Ibn Ishak, muslimanski historičar i hagiograf (ili 761.)
  • Ibn Džuraij, muslimanski učenjak (približan datum)
  • Mukatil ibn Sulejman, muslimanski mufesir i teolog
  • Murchad mac Flaithbertaig, šef Cenél Conaill
  • Toktu, vladar (kagan) bugarskog carstva

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ John V.A. Fine, Jr (1991). The Early Medieval Balkans: A Critical Survey from the Sixth to the Late Twelfth Century, p. 77. ISBN 978-0-472-08149-3
  2. ^ Eduard von Muralt Essai de chronographie byzantine pour servir à l'examen des annales du Bas-Empire et particulièrement des chronographes slavons de 395 à 1057 [archive] Eggers, 1855
  3. ^ Ibn Khaldoun, Histoire des Berbères et des dynasties musulmanes de l’Afrique septentrionale [archive], traduit par le baron de Slane Impr. du Gouvernement, 1852
  4. ^ M. Th Houtsma, First encyclopaedia of Islam : 1913-1936, Leyde (homonymie), BRILL, 1993, 42 p., poche (ISBN 978-90-04-09796-4, LCCN 93179305.)

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]