Adil Bešić
| Adil Bešić | |
|---|---|
| Rođenje | 5. april 1964. Banja Luka, SFRJ[1][2][3] |
| Smrt | 28. novembar 1992 (28 godina) Bihać, Republika Bosna i Hercegovina |
| Nacionalnost | Bošnjak |
| Pripadnost |  Republika Bosna i Hercegovina |
| Ratovi | Rat u BiH 1992–95. |
| Vojska | ARBiH |
Adil Bešić (5. april 1964 – 28. novembar 1992) bio je bosanskohercegovački oficir i pripadnik Armije Republike Bosne i Hercegovine.
Vojnu karijeru u nekadašnjoj JNA započeo je kao oficir a od 1992. bio je pripadnik Teritorijalne odbrane Bihaća. Kao komandant 2. bataljona 502. slavne brdske brigade Petog korpusa poginuo je 28. novembra 1992. u rejonu Grabeža prilikom izvršenja borbenog zadatka. Posthumno su mu dodijeljena odlikovanja: Zlatni ljiljan i Orden heroja oslobodilačkog rata Armije Republike Bosne i Hercegovine.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 5. aprila 1964. u Banjoj Luci[1][2][3] Ime je dobio po majci Adili koja je umrla 8 dan po njegovom rođenju. Odrastao je u porodici koja vodi porijeklo iz prijedorskog naselja Kozarac koju su činili otac Adem, pomajka Bahrija i braća: stariji Nihad i dvojica mlađe braće Ilijaz i Izet.[1]
Brzo poslije rođenja, 1964. porodica Bešić se preselila iz Kozarca u Prijedor gdje Adil završava osnovnu školu. Kao odličan učenik 1978. odlazi u Zagreb gdje upisuje Vojnu gimnaziju nakon čijeg završetka školovanje nastavlja na Vojnoj akademiji, smjer kopnena vojska. Prve dvije godine vojne akademije nastavu pohađa u Sarajevu, a preostale dvije godine studija u Beogradu, gdje i diplomira.
Vojna karijera[uredi | uredi izvor]
Nakon završetka Vojne akademije, karijeru nastavlja u JNA, kao oficir. Služba mu se prvobitno nalazila u slovenskom Tolminu. Vremenom se dokazuje kao perspektivan oficir te završava kurs za izviđačke jedinice JNA nakon čega radi kao obavještajac u pograničnom dijelu, na državnoj tromeđi, između tadašnje Jugoslavije, Austrije i Italije.
Proglašenjem nezavisnosti Slovenije i otpočinjanjem Desetodnevnog rata jedinica JNA u kojoj je službovao nalazila se na jugoslovenskoj granici, u Novoj Gorici. Nakon povlačenja JNA s teritorije Slovenije, jedinica JNA u kojoj se nalazio Adil Bešić 29. augusta 1991. godine zajedno s oko 100 vozila stacioniran je u Bihaću. Dio te jedinice u kojoj se nalazio i Adil prebačena je na Plitvice, nad kojom su snage JNA 31. marta 1991. godine preuzele kontrolu.
Nakon otpočinjanja rata na području Bosne i Hercegovine, napušta JNA i pridružuje se Teritorijalnoj odbrani RBiH u Bihaću gdje preuzima komandu nad Odredom Teritorijalne odbrane "Gata-Vrsta".
Rat u Bosni i Hercegovini[uredi | uredi izvor]
Nakon preuzimanja komande nad Odredom TO “Gata-Vrsta” Adil Bešić, kao profesionalno vojno lice, uspostavlja vojnu organizaciju te kroz djelovanje u Odredu od svojih potčinjenih zahtjeva profesionalno obavljanje povjerenih im zadataka uz strogo kažnjavanje svih nezakonitih radnji i poštivanje Ženevskih konvencija.
Prvi značajniji događaj pod komandom Adila Bešića dešava se 12. juna 1992. godine kada u organiziranoj akciji jedinice TO “Vrsta” oslobađaju naseljeno mjesto Bugar i izlaze na državnu granica sa Hrvatskom.[1]
U periodu koji slijedi, Odred je bio angažovan na zadacima očuvanja dostignutih linija odbrane na Srbljanskom platou i drugim linijama odbrane oko Bihaća.[1]
Formiranjem 2. bihaćke brigade (502. viteška brdska brigada) Adil Bešić postaje komandant njenog 2. bataljona.
U novembru 1992. godine snage kojima je rukovodio Bešić oslobađaju Lohovska brda. Nakon postignutih uspjeha u rejonu Grabeža, pri izvođenju borbenog zadatka poginuo je 28. novembra 1992, kao komandant 2. bataljona tada 2. bihaćke brigade.[1]
Također pogledajte[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b c d e f "HEROJ OSLOBODILAČKOG RATA – ADIL BEŠIĆ". Pristupljeno 7. 4. 2021. CS1 održavanje: nepreporučeni parametar (link)
- ^ a b "Heroj Adil Bešić poginuo prije 27 godina: Imao je krajiško srce i dušu, bio je željan svoje Bosne". faktor.ba. Pristupljeno 7. 4. 2021.
- ^ a b "Ko je bio Adil Bešić? – dobitnik Ordena heroja oslobodilačkog rata o kojem se najmanje zna". www.cazin.net/. Pristupljeno 7. 4. 2021.
