Alfa-manozidaza
| Alfa-manozidaza | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Alfa-manozidaza 1, tetramer, Saccharomyces cerevisiae} | |||||||||
| Identifikatori | |||||||||
| EC broj | 3.2.1.24 | ||||||||
| CAS broj | 9025-42-7 | ||||||||
| Baze podataka | |||||||||
| IntEnz | IntEnz pregled | ||||||||
| BRENDA | BRENDA unos | ||||||||
| ExPASy | NiceZyme pregled | ||||||||
| KEGG | KEGG unos | ||||||||
| MetaCyc | metabolički put | ||||||||
| PRIAM | profil | ||||||||
| PDB strukture | RCSB PDB PDBj PDBe PDBsum | ||||||||
| Ontologija gena | AmiGO / QuickGO | ||||||||
| |||||||||
Alfa-manozidaza (EC 3.2.1.24 – alfa-D-manozidaza, p-nitrofenil-alfa-manoidaza, alfa-D-manopiranozidaza, 1,2-alfa-manozidaza, 1,2-alfa-D-manozidaza, egzo-alfa-manosidaza – je enzim koji je uključen u razlaganje alfa oblika manoze. Sistemsko ime joj je alfa-D-manozid manohidrolaza.[3][4][5][6]
Izozimi
[uredi | uredi izvor]Kod ljudi se ispoljavaju tri slijedeća izozima alfa-manozidaze:
|
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Primjena
[uredi | uredi izvor]Alfa manozidaza se može koristiti u eksperimentima koji određuju efekte prisustva ili odsustva specifičnih molekula manoze, kao što su rekombinantni proteini koji se koriste u razvoju vakcina.[7]
Patologija
[uredi | uredi izvor]Nrdostatak ovog enzima izaziva alfa-manozidozu.[8]
Također pogldajte
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ "PyMol". Schrodinger. Pristupljeno 14. 9. 2011.
- ^ Suits, MDL; Yanping Zhu; Edward J. Taylor; Julia Walton; David L. Zechel; Harry J. Gilbert; Gideon J. Davies (3. 2. 2010). "Structure and Kinetic Investigation of Streptococcus pyogenes Family GH38 α-Mannosidase". PLoS ONE. 5 (2). doi:10.1371/journal.pone.0009006. Pristupljeno 14. 9. 2011.
- ^ Li, Y.-T. (1966). "Presence of α-D-mannosidic linkage in glycoproteins. Liberation of D-mannose from various glycoproteins by α-mannosidase isolated from jack bean meal". J. Biol. Chem. 241 (4): 1010–1012. PMID 5905120.
- ^ Winchester, B. (1984). "Role of α-D-mannosidases in the biosynthesis and catabolism of glycoproteins". Biochem. Soc. Trans. 12 (3): 522–524. PMID 6428944.
- ^ Voet D., Voet J. G. Biochemistry, 3rd Ed.[publisher= Wiley. ISBN 978-0-471-19350-0.
- ^ Bajrović K, Jevrić-Čaušević A., Hadžiselimović R., Eds. (2005). Uvod u genetičko inženjerstvo i biotehnologiju. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB) Sarajevo. ISBN 9958-9344-1-8.CS1 održavanje: više imena: authors list (link)
- ^ Vlahopoulos S, Gritzapis AD, Perez SA, Cacoullos N, Papamichail M, Baxevanis CN (2009). "Mannose addition by yeast Pichia Pastoris on recombinant HER-2 protein inhibits recognition by the monoclonal antibody herceptin". Vaccine. 27 (34): 4704–8. doi:10.1016/j.vaccine.2009.05.063. PMID 19520203.CS1 održavanje: upotreba parametra authors (link)
- ^ Malm D, Nilssen Ø (2008). "Alpha-mannosidosis". Orphanet J Rare Dis. 3: 21. doi:10.1186/1750-1172-3-21. PMC 2515294. PMID 18651971.CS1 održavanje: upotreba parametra authors (link)
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]- GeneReviews/NCBI/NIH/UW entry on Alpha-Mannosidosis
- OMIM entries on Alpha-Mannosidosis
- alpha-Mannosidase na US National Library of Medicine Medical Subject Headings (MeSH)
Sugar hydrolases na Wikimedia Commonsu.