Idi na sadržaj

Bijela džamija (Sarajevo)

Koordinate: 43°51′40″N 18°26′26″E / 43.861092°N 18.440459°E / 43.861092; 18.440459
S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Bijela (Divan katiba Hajdara) džamija
Bijela džamija
Bijela džamija (Sarajevo) nalazi se u Sarajevo
Bijela džamija (Sarajevo)
Položaj Bijele džamije u Bosni i Hercegovini
Osnovne informacije
LokacijaVratnik, Sarajevo
Geografske koordinate43°51′40″N 18°26′26″E / 43.861092°N 18.440459°E / 43.861092; 18.440459
ReligijaIslam
OpćinaStari Grad
Država Bosna i Hercegovina
AdministracijaIslamska zajednica u Bosni i Hercegovini
Arhitektonski opis
Arhitekt(i)hadži-Hajdar efendija, sin Abdulahov
Specifikacije
Dužina10,90 m
Širina11,65 m
Munare1
Visina munare26,35 m

Bijela džamija, poznata i kao Džamija Divan katiba Hajdara, nalazi se na Vratniku u općini Stari Grad u Sarajevu. Džamija je locirana na uglu ulica Bijela česma i Džanina ulica (Kršilovac) i u neposrednoj je blizini kasarne Jajce.[1] To je jedna od najstarijih džamija u Sarajevu. Sagradio ju je hadži-Hajdar efendija, sekretar Gazi Husrev-bega, poslije 1536, a prije 1545, po uzoru na Begovu džamiju.[2]

Prema konceptu prostorne organizacije, pripada jednoprostornim džamijama sa dimenzijama oko 10,90 x 11,65 metara, spoljnim drvenim sofama, četvorovodnim krovom i kamenom munarom visine 22,50 metara. U Bosni i Hercegovini ovaj tip džamija gradi se neprekidno od sredine XV vijeka.

Uz džamiju su sagrađeni mekteb i sahat-kula, koja je srušena u vrijeme austrougarske vlasti. Opjevana je u pjesmi Safeta Isovića "Šehidski rastanak".

Graditeljska cjelina

[uredi | uredi izvor]

Graditeljska cjelina – Bijela džamija (džamija Divan katiba Hajdara) u Sarajevu proglašena je za nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine.Odluku donijela je Komisija na sjednici održanoj od 7. do 10. novembra 2006. u sljedećem sastavu: Zeynep Ahunbay, Amra Hadžimuhamedović, Dubravko Lovrenović), Ljiljana Ševo (predsjedavajuća) i Tina Wik.[3] Nacionalni spomenik čine: džamija, zgrada mekteba, česma i harem sa turbetom.

Galerija

[uredi | uredi izvor]

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Mustafa Traljić, Sarajevski grad Vratnik, Sarajevo, 1937.
  • Hamdija Kreševljaković, Stari bosanski gradovi, Naše starine I, Sarajevo, 1953.
  • Hazim Šabanović, Postanak i razvoj Sarajeva, Sarajevo, 1960.
  • Hamdija Kreševljaković, Sarajevo za vrijeme austrougarske uprave (1878-1918), Sarajevo, 1969.
  • Mehmed Mujezinović, Islamska epigrafika Bosne i Hercegovine, knjiga I – Sarajevo, Sarajevo, 1988.
  • Behija Zlatar, Zlatni period Sarajeva: Prilozi historiji Sarajeva, Institut za istoriju, 1997
  • Alija Bejtić, Ulice i trgovi starog Sarajeva, Sarajevo 1973.
  • Andrej Andrejević, Islamska monumentalna umetnost XVI veka u Jugoslaviji – kupolne džamije, Filozofski fakultet u Beogradu, Institut za istoriju umetnosti, Beograd, 1984

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ "Hamdija Kreševljaković, STARI BOSANSKI GRADOVI" (PDF). Naše starine I, Sarajevo, 1953, 7-45 –. Pristupljeno 9. 2. 2016.
  2. ^ "Nusref Redžić: Islamska umjetnost". Izdavački zavod Jugoslavija – Beograd 1967. Pristupljeno 13. 9. 2016.
  3. ^ "Bijela džamija (džamija Divan katiba Hajdara)" (PDF). KONS.gov.ba. Arhivirano s originala (PDF), 15. 11. 2017. Pristupljeno 5. 4. 2017.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]