Idi na sadržaj

Bolest mačijeg ogreba

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Bolest mačijeg ogreba
Mikrograf limfnog čvora koji je zahvatila BMO
Klasifikacija i vanjski resursi
ICD-10A28.1
ICD-9078.3
DiseasesDB2173
eMedicineemerg/84/
MeSHD002372

Bolest mačijeg ogreba (BMO) (engl. cat-scratch disease, CSD), jeste naziv za klinički sindrom koji karakterizira uvećanje regionalnih limfnih čvorova, obično nakon kontakta sa mačkom (ogreb ili lizanje). Bolest mačijeg ogreba je bakterijska infekcija koju uzrokuje intracelularna bakterija Bartonella. Najčešće se javlja kod djece 2 sedmice nakon kontakta sa mačkom. Prvi ju je otkrio Henri Parinaud 1889. godine.

Prenošenje bolesti

[uredi | uredi izvor]

Mačka je prirodni rezervoar, a ovu je činjenicu prepoznao dr. Robert Debré 1950. godine. Bakterija se najčešće nalazi u krvi mačića, a rjeđe kod odraslih jedinki.

Klinička slika

[uredi | uredi izvor]

Klasična klinička slika prezentira se osjetljivim otečenim limfnim čvorovima, stanje poznatije kao regionalna limfadenopatija. Moguće je naći papule na mjestu inicijalne infekcije. Neki pacijenti mogu imati sistemske simptome, kao što su groznica i povišena tjelesna temperatura. Bolest obično prolazi sama od sebe, ali limfadenopatija može potrajati mjesecima. Prognoza je obično dobra. U predjelima s umjerenom klimom bolest se obično javlja u jesen ili zimu. Moguće su komplikacije kod imunodeficijentnih osoba.

Tretman

[uredi | uredi izvor]

Azitromicin, ciprofloksacin, doksiciklin, ili neki drugi antibiotici uspješno liječe bolest.