Brian Wilson

Brian Douglas Wilson (20. juni 1942. – 11. juni 2025) bio je američki muzičar, tekstopisac, pjevač i muzički producent, suosnivač The Beach Boysa. Često nazivan genijem zbog svojih novih pristupa pop komponovanju i majstorstva tehnika snimanja, široko je priznat kao jedan od najinovativnijih i najvažnijih tekstopisaca 20. stoljeća. Njegova najpoznatija djela odlikuju se visokim produkcijskim vrijednostima, složenim harmonijama i orkestracijama, vokalnim slojevima i introspektivnim ili domišljatim temama. Bio je poznat i po svom svestranom glavnom glasu i falsetu, koji je degradirao nakon 1970-ih.

Wilsonovi formativni uticaji uključivali su Georgea Gershwina, grupu Four Freshmen, Phila Spectora i Burta Bacharacha. Godine 1961. počeo je karijeru kao član The Beach Boysa, gdje je bio tekstopisac, producent, ko-vokal, basist, klavijaturist i de facto vođa benda. Nakon što je potpisao ugovor s izdavačkom kućom Capitol Records 1962, postao je prvi pop-muzičar kome se pripisuju pisanje, aranžiranje, produkcija i izvođenje vlastitog materijala. Također je producirao izvođače kao što su Honeys i American Spring. Do sredine 1960-ih napisao je ili bio koautor gotovo 25 hitova među 40 najboljih na američkim listama, uključujući hitove broj jedan "Surf City" (1963), "I Get Around" (1964), "Help Me, Rhonda" (1965) i "Good Vibrations" (1966). Smatra se jednim od prvih muzičkih producenata autora i prvih rok producenata koji su koristili studio kao instrument.

Suočen s cjeloživotnim problemima s mentalnim bolestima, krajem 1964. doživio je nervni slom i odustao od redovnih koncertnih turneja kako bi se fokusirao na pisanje pjesama i produkciju, što je dovelo do djela kao što su Pet Sounds grupe The Beach Boys i njegovo prvo solo izdanje "Caroline, No" (oba iz 1966), kao i nedovršeni album Smile. Do kasnih 1960-ih njegova produktivnost i mentalno zdravlje znatno su opali, što je dovelo do perioda obilježenih povučenošću, prejedanjem i zloupotrebom supstanci. Njegov prvi profesionalni povratak donio je gotovo solo projekt The Beach Boys Love You (1977). Tokom 1980-ih formirao je kontroverzno kreativno i poslovno partnerstvo sa svojim psihologom Eugeneom Landyjem i ponovo pokrenuo solo karijeru albumom Brian Wilson (1988). Wilson se distancirao od Landyja 1991. i redovno je nastupao kao solo umjetnik od 1999. do 2022, a album Smile završio je pod nazivom Brian Wilson Presents Smile 2004.

Najavljujući priznanje popularne muzike kao umjetničke forme, Wilsonova dostignuća kao producenta pomogla su u pokretanju ere neviđene kreativne autonomije za izvođače koje potpisuju izdavačke kuće. Smatra se važnom figurom za mnoge muzičke žanrove i pokrete, uključujući kalifornijski zvuk, art pop, psihodeliju, kamerni pop, progresivnu muziku, pank, autsajder i sunshine pop. Od 1980-ih njegov utjecaj proširio se na stilove kao što su post-punk, indie rock, emo, dream pop, Shibuya-kei i chillwave. Dobio je brojne nagrade u industriji, uključujući dva Grammyja i nagradu Kennedy Center Honors, kao i nominacije za Zlatni globus i Primetime Emmy. Primljen je u Kuću slavnih rokenrola 1988, a u Kuću slavnih tekstopisaca 2000. Njegov život i karijera dramatizirani su u biografskom filmu Ljubav i milosrđe iz 2014. Umro je 2025. od neotkrivenog uzroka.