Butil-butirat
| Butil-butirat | |
|---|---|
  | |
| Općenito | |
| Hemijski spoj | Butil-butirat |
| Druga imena | Butil butirat, 1-Butil butirat, n-Butil butirat, n-Butil n-butirat, Butil ester butanske kiseline, Butil ester buterne kiseline, n-Butil butanoat, IUPAC ime:Butil-butanoat |
| Molekularna formula | C8H16O2 |
| CAS registarski broj | 109-21-7 |
| SMILES | O=C(OCCCC)CCC |
| InChI | 1/C8H16O2/c1-3-5-7-10-8(9)6-4-2/h3-7H2,1-2H3 |
| Osobine1 | |
| Gustoća | 0,8692 g/cm3 na 20 °C |
| Tačka topljenja | –91.5 |
| Tačka ključanja | 165 |
| Rastvorljivost | Nerastvorljiv |
| Rizičnost | |
| NFPA 704 |  2
1
0
|
| 1 Gdje god je moguće korištene su SI jedinice. Ako nije drugačije naznačeno, dati podaci vrijede pri standardnim uslovima. | |
Butil-butirat ili butil-butanoat je organski spoj koji je ester koji nastaje kondenzacijom maslačne kiseline i n-butanola. To je bistra, bezbojna tečnost koja je nerastvorljiva u vodi, ali se može miješati sa etanolom i dietil-eteru. Njegov indeks prelamanja je 1,406 na 20 °C.[1][2]
Aroma[uredi | uredi izvor]
Kao i drugi agresivni estri, butil-butirat ima ugodan miris. Koristi se u industriji za stvaranje okusa slatkih voćnih aroma koje su slične ananasu. Prirodno se javlja u mnogim vrstama voća, uključujući jabuke, banane, borovnice, kruške, šljive i jagode.
Sigurnost[uredi | uredi izvor]
Utvrđeno je da je butil-butirat zagađivač mora.[3] It mildly irritates the eyes and skin.[3]
Također pogledajte[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Voet D, Voet J. . (1995). Biochemistry, 2nd Ed. Wiley.CS1 održavanje: upotreba parametra authors (link)
- ^ Alberts B.; et al. (2002). Molecular Biology of the Cell, 4th Ed. Garland Science. ISBN 0-8153-4072-9. Eksplicitna upotreba et al. u:
|author=(pomoć) - ^ a b Butil Butirate, at the site cameochemicals.noaa.gov
Vanjski linkovi[uredi | uredi izvor]
 |
Commons ima datoteke na temu: Butil-butirat |