C3 (komplement)

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
C3 (komplement)
Dostupne strukture
PDBPretraga ortologa: PDBe RCSB
Spisak PDB ID kodova

4ONT, 1C3D, 1GHQ, 1W2S, 2A73, 2A74, 2GOX, 2I07, 2ICE, 2ICF, 2NOJ, 2QKI, 2WII, 2WIN, 2WY7, 2WY8, 2XQW, 2XWB, 2XWJ, 3D5R, 3D5S, 3G6J, 3L3O, 3L5N, 3NMS, 3OED, 3OHX, 3OXU, 3RJ3, 3T4A, 4HW5, 4HWJ, 4I6O, 4M76, 4ZH1, 5FOB, 5FO9, 5FO7, 5FO8, 5FOA

Identifikatori
AliasiC3
Vanjski ID-jeviOMIM: 120700 MGI: 88227 HomoloGene: 68031 GeneCards: C3
Lokacija gena (čovjek)
Hromosom 19 (čovjek)
Hrom.Hromosom 19 (čovjek)[1]
Hromosom 19 (čovjek)
Genomska lokacija za C3 (komplement)
Genomska lokacija za C3 (komplement)
Bend19p13.3Početak6,677,704 bp[1]
Kraj6,730,562 bp[1]
Lokacija gena (miš)
Hromosom 17 (miš)
Hrom.Hromosom 17 (miš)[2]
Hromosom 17 (miš)
Genomska lokacija za C3 (komplement)
Genomska lokacija za C3 (komplement)
Bend17 D|17 29.72 cMPočetak57,510,970 bp[2]
Kraj57,535,136 bp[2]
Ontologija gena
Molekularna funkcija• C5L2 anaphylatoxin chemotactic receptor binding
• GO:0001948, GO:0016582 vezivanje za proteine
• endopeptidase inhibitor activity
• signaling receptor binding
• serine-type endopeptidase activity
Ćelijska komponenta• blood microparticle
• ćelijska membrana
• Vanćelijska tečnost
• extracellular region
• Egzosom
Biološki proces• G protein-coupled receptor signaling pathway
• positive regulation of phagocytosis
• positive regulation of protein phosphorylation
• complement activation, alternative pathway
• lipid metabolism
• immune system process
• complement activation
• positive regulation of lipid storage
• positive regulation of type IIa hypersensitivity
• fatty acid metabolic process
• positive regulation of angiogenesis
• positive regulation of G protein-coupled receptor signaling pathway
• positive regulation of apoptotic cell clearance
• GO:0046730, GO:0046737, GO:0046738, GO:0046736 Imuni odgovor
• complement activation, classical pathway
• regulation of immune response
• positive regulation of activation of membrane attack complex
• positive regulation of vascular endothelial growth factor production
• inflammatory response
• positive regulation of glucose transmembrane transport
• regulation of complement activation
• GO:0072468 Transdukcija signala
• negative regulation of endopeptidase activity
• regulation of triglyceride biosynthetic process
• Proteoliza
• Urođeni imunski sistem
Izvori:Amigo / QuickGO
Ortolozi
VrsteČovjekMiš
Entrez

718

12266

Ensembl

ENSG00000125730

ENSMUSG00000024164

UniProt

P01024

P01027

RefSeq (mRNK)

NM_000064

NM_009778

RefSeq (bjelančevina)

NP_000055

NP_033908

Lokacija (UCSC)Chr 19: 6.68 – 6.73 MbChr 17: 57.51 – 57.54 Mb
PubMed pretraga[3][4]
Wikipodaci
Pogledaj/uredi – čovjekPogledaj/uredi – miš

Komplementna komponenta 3, znana i kao C3, jest protein imunskog sistema koji je kod ljudi kodiran genom C3 sa hromosoma 19. Ima centralnu ulogu u komplementnom sistemu i doprinosi urođenoj imunosti.[5][6]

Aminokiselinska sekvenca[uredi | uredi izvor]

Dužina polipeptidnog lanca je 1.663 aminokiseline, a molekulska težina 187.148 Da.

1020304050
MGPTSGPSLLLLLLTHLPLALGSPMYSIITPNILRLESEETMVLEAHDAQ
GDVPVTVTVHDFPGKKLVLSSEKTVLTPATNHMGNVTFTIPANREFKSEK
GRNKFVTVQATFGTQVVEKVVLVSLQSGYLFIQTDKTIYTPGSTVLYRIF
TVNHKLLPVGRTVMVNIENPEGIPVKQDSLSSQNQLGVLPLSWDIPELVN
MGQWKIRAYYENSPQQVFSTEFEVKEYVLPSFEVIVEPTEKFYYIYNEKG
LEVTITARFLYGKKVEGTAFVIFGIQDGEQRISLPESLKRIPIEDGSGEV
VLSRKVLLDGVQNPRAEDLVGKSLYVSATVILHSGSDMVQAERSGIPIVT
SPYQIHFTKTPKYFKPGMPFDLMVFVTNPDGSPAYRVPVAVQGEDTVQSL
TQGDGVAKLSINTHPSQKPLSITVRTKKQELSEAEQATRTMQALPYSTVG
NSNNYLHLSVLRTELRPGETLNVNFLLRMDRAHEAKIRYYTYLIMNKGRL
LKAGRQVREPGQDLVVLPLSITTDFIPSFRLVAYYTLIGASGQREVVADS
VWVDVKDSCVGSLVVKSGQSEDRQPVPGQQMTLKIEGDHGARVVLVAVDK
GVFVLNKKNKLTQSKIWDVVEKADIGCTPGSGKDYAGVFSDAGLTFTSSS
GQQTAQRAELQCPQPAARRRRSVQLTEKRMDKVGKYPKELRKCCEDGMRE
NPMRFSCQRRTRFISLGEACKKVFLDCCNYITELRRQHARASHLGLARSN
LDEDIIAEENIVSRSEFPESWLWNVEDLKEPPKNGISTKLMNIFLKDSIT
TWEILAVSMSDKKGICVADPFEVTVMQDFFIDLRLPYSVVRNEQVEIRAV
LYNYRQNQELKVRVELLHNPAFCSLATTKRRHQQTVTIPPKSSLSVPYVI
VPLKTGLQEVEVKAAVYHHFISDGVRKSLKVVPEGIRMNKTVAVRTLDPE
RLGREGVQKEDIPPADLSDQVPDTESETRILLQGTPVAQMTEDAVDAERL
KHLIVTPSGCGEQNMIGMTPTVIAVHYLDETEQWEKFGLEKRQGALELIK
KGYTQQLAFRQPSSAFAAFVKRAPSTWLTAYVVKVFSLAVNLIAIDSQVL
CGAVKWLILEKQKPDGVFQEDAPVIHQEMIGGLRNNNEKDMALTAFVLIS
LQEAKDICEEQVNSLPGSITKAGDFLEANYMNLQRSYTVAIAGYALAQMG
RLKGPLLNKFLTTAKDKNRWEDPGKQLYNVEATSYALLALLQLKDFDFVP
PVVRWLNEQRYYGGGYGSTQATFMVFQALAQYQKDAPDHQELNLDVSLQL
PSRSSKITHRIHWESASLLRSEETKENEGFTVTAEGKGQGTLSVVTMYHA
KAKDQLTCNKFDLKVTIKPAPETEKRPQDAKNTMILEICTRYRGDQDATM
SILDISMMTGFAPDTDDLKQLANGVDRYISKYELDKAFSDRNTLIIYLDK
VSHSEDDCLAFKVHQYFNVELIQPGAVKVYAYYNLEESCTRFYHPEKEDG
KLNKLCRDELCRCAEENCFIQKSDDKVTLEERLDKACEPGVDYVYKTRLV
KVQLSNDFDEYIMAIEQTIKSGSDEVQVGQQRTFISPIKCREALKLEEKK
HYLMWGLSSDFWGEKPNLSYIIGKDTWVEHWPEEDECQDEENQKQCQDLG
AFTESMVVFGCPN

Struktura[uredi | uredi izvor]

Utvrđeno je nekoliko kristalografskih struktura C3 [7] i otkriveno da ovaj protein sadrži 13 domena.[8][9][10][11]
Prekursorski protein C3 se prvo obrađuje uklanjanjem 4 ostatka arginina, formirajući dva lanca, beta i alfa, povezana disulfidnom vezom. C3 konvertaza aktivira C3 cijepanjem alfa lanca, oslobađanjem C3a anafilatoksina i stvaranjem C3b (beta lanac + alfa' (alfa primarni) lanac).

Biohemija[uredi | uredi izvor]

Biosinteza[uredi | uredi izvor]

Kod ljudi, C3 se pretežno sintetizira u jetrebim hepatocitima[5] i u određenom stepenu u epidermama keratinocita.[12]

Funkcija[uredi | uredi izvor]

C3 ima centralnu ulogu u aktivaciji sistema komplementa.[13] Njegova aktivacija je potrebna i za klasični i alternativnu aktivaciju komplementnih puteva. Ljudi s nedostatkom C3 podložni su bakterijskoj infekciji.[14][15]

Jedan oblik C3-konvertaza, poznat i kao C4b2a, formiran je od heterodimera aktiviranih oblika C4 i C2. On katalizuje proteolitsko cijepanje C3 na C3a i C3b, koji nastaje tokom aktivacije klasičnim putem kao i lektinskim putem. C3a je anafilotoksin i prekursor nekih citokina kao što je ASP, a C3b služi kao opsonizirajući agens. Faktor I može razdvojiti C3b na C3c i C3d, od kojih potonji ima ulogu u poboljšanju odgovora B-ćelija. U alternativnom putu komplementa, C3 se cijepa putem C3bBb, drugog oblika C3-konvertaze koji se sastoji od aktiviranih oblika C3 (C3b) i faktora B (Bb). Jednom kada se C3 aktivira na C3b, izlaže reaktivni tioester koji dozvoljava peptidu da se kovalentno veže za bilo koju površinu koja može pružiti nukleofil, kao što je primarni amin ili hidroksilna grupa. Aktivirani C3 tada može stupiti u interakciju sa faktorom B. Faktor B se tada aktivira faktorom D, da bi se formirao Bb. Rezultirajući kompleks, C3bBb, naziva se C3 konvertaza alternativnog puta (AP).

C3bBb se deaktivira u koracima. Prvo, proteolitska komponenta konvertaze, Bb, uklanja se regulatornim proteinima komplementa koji imaju aktivnost faktor ubrzanja raspadanja (DAF). Zatim, C3b se progresivno razlaže na prvo iC3b, zatim C3c + C3dg, a zatim na kraju C3d. Faktor I je proteaza koja cijepa C3b, ali zahtijeva kofaktor (npr. Faktor H, CR1, MCP ili C4BP) za aktivnost.

Patologija[uredi | uredi izvor]

Nedostaci C3 dovode do nasljednih infekcija, obično fatalnih za novorođenče.[16]

Klinička upotreba[uredi | uredi izvor]

Šablon:Poređenje komplementnih testova Nivoi C3 u krv imogu se izmjeriti kako bi se podržala ili opovrgla određena medicinska dijagnoza. Naprimjer, nizak nivo C3 povezan je sa sistemskim eritematoznim lupusom (SLE)[17] i nekim tipovima bolesti bubrega kao što su postinfektivni glomerulonefritis, membranoproliferativni glomerulonefritis i šantni nefritis.

.c3 se može izgubiti u urinu kod nefrotskog sindroma

Interakcije[uredi | uredi izvor]

Pokazalo se da komponenta komplementa 3 raguje sa faktoro H.[18][19]


Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b c GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000125730 - Ensembl, maj 2017
  2. ^ a b c GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000024164 - Ensembl, maj 2017
  3. ^ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. ^ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  5. ^ a b de Bruijn MH, Fey GH (Feb 1985). "Human complement component C3: cDNA coding sequence and derived primary structure". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 82 (3): 708–12. Bibcode:1985PNAS...82..708D. doi:10.1073/pnas.82.3.708. PMC 397115. PMID 2579379.
  6. ^ "Entrez Gene: C3 complement component 3".
  7. ^ "Advanced search results for UniProt accession P01024". Protein Data Bank in Europe (PDBe). European Bioinformatics Institute. Pristupljeno 27. 12. 2010.
  8. ^ Janssen BJ, Huizinga EG, Raaijmakers HC, Roos A, Daha MR, Nilsson-Ekdahl K, Nilsson B, Gros P (Sep 2005). "Structures of complement component C3 provide insights into the function and evolution of immunity". Nature. 437 (7058): 505–11. Bibcode:2005Natur.437..505J. doi:10.1038/nature04005. hdl:1874/14832. PMID 16177781. S2CID 4344273.
  9. ^ Janssen BJ, Christodoulidou A, McCarthy A, Lambris JD, Gros P (Nov 2006). "Structure of C3b reveals conformational changes that underlie complement activity". Nature. 444 (7116): 213–6. Bibcode:2006Natur.444..213J. doi:10.1038/nature05172. hdl:1874/20065. PMID 17051160. S2CID 4333755.
  10. ^ Wiesmann C, Katschke KJ, Yin J, Helmy KY, Steffek M, Fairbrother WJ, McCallum SA, Embuscado L, DeForge L, Hass PE, van Lookeren Campagne M (Nov 2006). "Structure of C3b in complex with CRIg gives insights into regulation of complement activation". Nature. 444 (7116): 217–20. Bibcode:2006Natur.444..217W. doi:10.1038/nature05263. PMID 17051150. S2CID 4372953.
  11. ^ Fredslund F, Jenner L, Husted LB, Nyborg J, Andersen GR, Sottrup-Jensen L (Aug 2006). "The structure of bovine complement component 3 reveals the basis for thioester function". Journal of Molecular Biology. 361 (1): 115–27. doi:10.1016/j.jmb.2006.06.009. PMID 16831446.
  12. ^ Pasch, Marcel C.; van den Bosch, Norbert H.A.; Bos, Jan D.; Asghar, Syed S.; Daha, Mohamed R. (januar 2000). "Synthesis of Complement Components C3 and Factor B in Human Keratinocytes is Differentially Regulated by Cytokines". Journal of Investigative Dermatology. 114 (1): 78–82. doi:10.1046/j.1523-1747.2000.00841.x. PMID 10620119. Pristupljeno 28. 8. 2017.
  13. ^ Sahu A, Lambris JD (Apr 2001). "Structure and biology of complement protein C3, a connecting link between innate and acquired immunity". Immunological Reviews. 180: 35–48. doi:10.1034/j.1600-065X.2001.1800103.x. PMID 11414361. S2CID 21966958.
  14. ^ Lachmann P (Dec 1975). "Genetics of the complement system". Journal of Medical Genetics. 12 (4): 372–7. doi:10.1136/jmg.12.4.372. PMC 1013316. PMID 768477.
  15. ^ Matsuyama W, Nakagawa M, Takashima H, Muranaga F, Sano Y, Osame M (Dec 2001). "Molecular analysis of hereditary deficiency of the third component of complement (C3) in two sisters". Internal Medicine. 40 (12): 1254–8. doi:10.2169/internalmedicine.40.1254. PMID 11813855.
  16. ^ Abbas, Abul K.; Lichtman, Andrew H.; Pillai, Shiv (2012). "Chapter 8: Effector Mechanisms of Humoral Immunity". Basic Immunology: Functions and Disorders of the Immune System (Fourth izd.). Philadelphia, PA: Elsevier Saunders. str. 162. ISBN 978-1-4557-0707-2.
  17. ^ "Complement C3 (Blood) - Health Encyclopedia - University of Rochester Medical Center".
  18. ^ Soames CJ, Sim RB (Sep 1997). "Interactions between human complement components factor H, factor I and C3b". The Biochemical Journal. 326 (2): 553–61. doi:10.1042/bj3260553. PMC 1218704. PMID 9291131.
  19. ^ Jokiranta TS, Westin J, Nilsson UR, Nilsson B, Hellwage J, Löfås S, Gordon DL, Ekdahl KN, Meri S (Mar 2001). "Complement C3b interactions studied with surface plasmon resonance technique". International Immunopharmacology. 1 (3): 495–506. doi:10.1016/S1567-5769(00)00042-4. PMID 11367533.

Dopunska literatura[uredi | uredi izvor]

Vanjski linkovi[uredi | uredi izvor]


Ovaj članak uključuje tekst iz Nacionalne medicinske biblioteke Sjedinjenih Država, koji je u javnom vlasništvu.

Preuzeto iz "https://bs.wikipedia.org/w/index.php?title=C3_(komplement)&oldid=3542085"