Claudia Cardinale
| Claudia Cardinale | |
|---|---|
 | |
| Ime pri rođenju | Claude Joséphine Rose Cardinale |
| Rođenje | 15. april 1938 Tunis |
| Godine rada | 1957– |
| Partner(i) | Franco Cristaldi (1966–1975) Pasquale Squitieri (1975–2017; njegova smrt) |
| Službena stranica | official-claudiacardinale |
Claude Joséphine Rose Cardinale, poznata kao Claudia Cardinale, italijanska je glumica.
Rođena i odrasla u La Gouletteu, luci grada Tunisa, pobijedila je na takmičenju za najljepšu Italijanku u Tunisu 1957. Nagrada je bila putovanje u Italiju, što je ubrzo dovelo do ugovora za filmove, najviše zahvaljujući Francu Cristaldiju, koji je djelovao kao njen mentor i s kojim je kasnije godinama živjela. Nakon što je debitirala u manjoj ulozi s egipatskom zvijezdom Omarom Sharifom u Gohi (1958), postala je jedna od najpoznatijih glumica u Italiji nakon uloga u filmovima kao što su Rocco i njegova braća (1960), Djevojka s koferom (1961), Cartouche (1962), Leopard (1966) i Fellinijevo ostvarenje 8½ (1963).[a]
Od 1963. glumila je u Pink Pantheru uz Davida Nivena te u holivudskim filmovima Blindfold (1966), Izgubljena komanda (1966), Profesionalci (1966), Ne talasaj (1967) s Tonyjem Curtisom, The Hell with Heroes (1968) i Leonovom Bilo jednom na Divljem zapadu (1968), u američko-italijanskoj produkciji, dobivši pohvale za ulogu bivše prostitutke, uz Jasona Robardsa, Charlesa Bronsona i Henryja Fondu.
Zamorena holivudskom filmskom industrijom i ne želeći postati klišeizirana, vratila se u italijansku i francusku kinematografiju i dobila nagradu "David di Donatello" za najbolju glumicu za uloge u Danu sove (1968) i kao prostitutka uz Alberta Sordija u Djevojci u Australiji (1977). Godine 1974. upoznala je režisera Pasqualea Squitierija, koji će joj postati partner, i često je glumila u njegovim filmovima, uključujući Krvnu braću (1974), Corleonea (1978) i Clarettu (1984), od kojih joj je posljednji donio Srebrnu traku za najbolju glumicu. Godine 1982. glumila je u Fitzcarraldu Wernera Herzoga kao ljubav Klausa Kinskog, koji prikuplja sredstva za kupovinu parobroda u Peruu. Godine 2010. dobila je nagradu za najbolju glumicu na 47. međunarodnom filmskom festivalu "Zlatna naranča" u Antalyi za ulogu starije Italijanke koja prima mladu tursku studenticu na razmjeni u Gospođi Enriki.
Godinama otvoreno govori o ženskim pravima i ambasadorica je dobre volje UNESCO-a za odbranu ženskih prava od marta 2000. U februaru 2011. Los Angeles Times Magazine svrstao ju je među 50 najljepših žena u historiji filma.
Napomene
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ "Claudia Cardinale". Muzej moderne umjetnosti (jezik: engleski).
- ^ The Advocate (jezik: engleski). Liberation Publications. april 1992. str. 56. Arhivirano s originala, 14. 5. 2016.
- ^ "Martin Scorsese's Top 10" (jezik: engleski). Criterion. Arhivirano s originala, 21. 7. 2015. Pristupljeno 17. 7. 2015.
- ^ "50 Greatest Films of All Time" (jezik: engleski). Britanski filmski institut. Arhivirano s originala, 1. 3. 2017. Pristupljeno 17. 7. 2015.
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]
- Službeni sajt (it) (fr) (en)
- Claudia Cardinale na IMDb-ju
Normativna kontrola  |
|
|---|