Džamija u Šabićima (Velika Kladuša)
| Džamija u Šabićima | |
|---|---|
| Osnovne informacije | |
| Lokacija | Šabići, Velika Kladuša |
| Država |  Bosna i Hercegovina |
| Oznaka baštine | Nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine |
| Arhitektonski opis | |
| Dovršeno | 1958. god. |
| Specifikacije | |
| Dužina | 9,80 m.[1] |
| Širina | 7,30 m.[1] |
| Munare | 1 |
| Materijali | kamen |
Džamija u Šabićima nalazi se na udaljenosti 17 km od općinskog centra Velike Kladuše, Bosna i Hercegovina. Harem je proglašen za nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine.
Velika i Mala Kladuša, čiji je nekadašnji naziv bio je Donja i Gornja Kladuša, spominju se prvi put 30. oktobra 1280. godine i to pod imenom Cladosa. To je vrijeme kada cijeli kraj pripadao knezovima Blagajskim (Babonjićima). Kasnije je ovaj kraj pripao Frankopanima Slunjskim.
Godine 1633. Osmanlije su osvojile Kladušu gdje ostaju sve do pada grada pod austrougarsku vlast. Naselje Šabići dobilo je ime prema najbrojnijoj porodici koja je tu živjela. Najstarija džamija u Šabićima bila je sagrađena na mjestu današnje džamije i imala je drvenu munaru koja je izlazila iz krova objekta.[2] Današnja džamija sagrađena je 1958. godine i to na ostacima zidova stare džamije. U džamiji u Šabićima obavljale su se molitve do 2002. godine kada je sagrađena nova velika džamija u njenoj neposrednoj blizini. U lošem je stanju zbog neodržavanja.
Opis[uredi | uredi izvor]
Pripada tipu džamija koje su prekrivene četvorovodnim krovom i imaju prigrađenu munaru na jugozapadnoj strani. Ima pravougaonu osnovu čije vanjske dimenzije iznose oko 9,8 x 7,3 m.
Baza munare je izrađena od betona pravougaone osnove dimenzija 1,90 x 1,80 m, visine oko 4,00 m, i iste je visine kao i streha krova objekta. Iznad baze nastavlja se osmougaono tijelo čija visina do alema iznosi 12,70 m. Tijelo munare je izrađeno od drveta koje je kasnije obloženo pocinčanim limom. Munara ima zatvoreno šerefe i prekrivena je šatorastim krovom na čijem vrhu se nalazi alem.
U haremu džamije se nalazi oko sedamdeset starijih nišana koji su tipični za područje Bosanske Krajine. Muški nišani su bogato dekorirani, uglavnom sa sve četiri strane. Najčešći motivi na nišanima su sablja, nož, koplje, puška, zvijezda, polumjesec, geometrijski ornamenti i tondirane vrpce na rubovima nišana. Na ženskim nišanima koji su pravougaoni, odozgo ravni, najčešći motiv je ispupčenje na leđima nišana u obliku pletenice. Harem je proglašen za nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine.[1] Komisija je donijela odluku 04-06. maja 2012. u sljedećem sastavu: Zeynep Ahunbay, Martin Chery, Amra Hadžimuhamedović (predsjedavajuća), Dubravko Lovrenović, Ljiljana Ševo.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Hamdija Kreševljaković, Prilozi povijesti bosanskih gradova pod turskom upravom, 1951.
- Mustafa Imamović, Historija Bošnjaka, izdanje Bošnjačka zajednica kulture, Izdavačko preduzeće «Preporod», Sarajevo, 1997, str. 330.
- Mehmed Mujezinović, Islamska epigrafika Bosne i Hercegovine, Knjiga II, 3. izdanje, Biblioteka Kulturno naslijeđe, Sarajevo Publishing, 1998, str. 164.
- Hasan Hilić, Džamije u Velikoj Kladuši, Velika Kladuša, 1970
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b c "Džamija u Šabićima" (PDF). kons.gov.ba. Pristupljeno 5. 3. 2018.[mrtav link]
- ^ "M. Bećirbegović - Džamije sa drvenom munarom". Pristupljeno 9. 2. 2016.
Vanjski linkovi[uredi | uredi izvor]
- Službeni sajt Islamske zajednice u Bosni i Hercegovini
- Službeni sajt komisije nacionalnih spomenika Bosne i Hercegovine