Prvi pretkutnjak (gornja vilica)

Zubi čovjeka
Prvi pretkutnjak (gornja vilica)
Prvi predkutnjak
Zubi gornje vilice
Sjekutići Centralni sjekutić Lateralni sjekutić Očnjak Pretkutnjaci Prvi pretkutnjak Drugi pretkutnjak Kutnjaci Prvi kutnjak Drugi kutnjak Treći kutnjak
Zubi donje vilice
Sjekutići Centralni sjekutić Lateralni sjekutić Očnjak Predkutnjaci Prvi pretkutnjak Drugi pretkutnjak Kutnjaci Prvi kutnjak Drugi kutnjak Treći kutnjak

Prvi desni gornji pretkutnjak (lat. dens praemolaris primus superior dex.) je četvrti zub od medijalne linije u oba desna kvadranta gornjeg dentalnog luka. U kontaktu je sa gornjim očnjakom i gornjim drugim pretkutnjakom, a okludira sa pretkutnjacima iz donje vilice. Dosta podsjeća na drugi premolar, ali za razliku od njega pokazuje obrnut znak ugla i luka i dvije korjenske grane (po čemu je jedinstven u klasi premolara). Na osnovu oblika i funkcije on spada u tzv. prelazne (tranzitivne) zube, između očnjaka i kutnjaka. U mastikaciji učestvuje u kidanju i mljevenju hrane, a značajan je i sa stanovišta estetike i fonetike.

U gornjoj vilici postoje dva prva premolara, koja se obilježavaju na sljedeći način:

• stalni gornji desni prvi pretkutnjak – 14.
• stalni gornji lijevi prvi pretkutnjak – 24.

Kruna zuba

Kruna zuba ima oblik valjka, s tim da je sužena u mezio-distalnom pravcu, i kraća je od krune gornjih prednjih zuba. Karakteristično za sve premolare je pojava grizne (okluzalne) površine sa kvržično-grebenskim i fisurnim kompleksom. Kruna se opisuje iz pet aspekata: bukalnog, palatinalnog, dva proksimalna i okluzalnog.

Bukalni aspekt

Sa bukalnog aspekta kruna ima oblik petougaonika i konveksna je u oba pravca. Maksimum konveksiteta se nalazi na srednjoj i cervikalnoj trećini, a u mezio-distalnom pravcu više je izražen distalno (obrnut znak luka). Na bukalnoj površini nalazi se dobro izražen bukalni kvržični greben, koji polazi od vrha kvržice i gubi se u ispupčenju cervikalne trećine. To je zapravo dobro izražen srednji lobus ove površine, ograničen sa meziobukalnom i distobukalnom razvojnom depresijom. One dijele bukalnu površinu na tri vertikalna lobusa, ali su mezijalni i distalni slabije izraženi. Ponekad razvojne depresije mogu da pređu i na okluzalnu ivicu i tada su prisutne eminencije ("stileti") pretkutnjaka. Slično labijalnoj površini prednjih zuba, i ovde su prisutne preklopne linije u cervikalnoj trećini i one prate oblik caklinsko-cementnog spoja. Cervikalna linija je konveksna u apikalnom smeru, ali je njen konveksitet manji u odnosu na prednje zube.

Bukalna površina okluzalno prelazi u griznu površinu, tačnije bukalnu kvržicu i formira bukookluzalni greben. Greben je vrhom kvržice podijeljen na mezijalni i distalni dio i mezio-okluzalni kvržični greben je duži i ravniji. Međutim, to vremenom može i da se promijeni usljed abrazije zuba.

Mezijalna ivica bukalne površine se spaja sa mezijalnim kvržičnim grebenom i obrazuje meziookluzalni ugao. Mezijalni profil je konveksan u okluzalnoj i srednjoj, a konkavan u cervikalnoj trećini krune. Distalni profil je sličan mezijalnom, ali je distookluzalni ugao oštriji (obrnut znak ugla) i visina konture se također nalazi na spoju srednje i okluzalne trećine.

Okluzalni profil površine je sličan kao kod očnjaka i na njemu dominira vrh bukalne kvržice. Vrh kvržice je pomeren distalno, tako da je distalni kvržični greben kraći i više nagnut prema temenu distookluzalnog ugla. Inače, ovi grebenovi se spajaju pod približno pravim uglom i obrazuju vrh kvržice. Iz ovog aspekta ne vidi se palatinalna kvržica, jer je palatinalna površina u cijelosti manja od bukalne.

Palatinalni aspekt

Oralna površina podsjeća na bukalnu, ali je zaobljenija, uža i kraća od nje. Također je konveksna i maksimum konveksiteta se nalazi na spoju okluzalne i srednje trećine. Bikuspalna (transverzalna) simetrala povezuje vrhove bukalne i oralne kvržice i dijeli ovu površinu na dvije simetrične polovine. Za razliku od bukalne površine, ovde nisu prisutne razvojne depresije i preklopne linije. Na prelazu palatinalne u lingvalnu površinu nalazi se oralna kvržica, koja je niža od bukalne i lokalizovana je na sredini krune ili nešto mezijalnije.

Prelaz palatinalne u proksimalne površine je zaobljen, a proksimalni profili su konveksni. Okluzalni profil je sličan kao kod bukalne površine, s tim što je ovde distalni kvržični greben duži i blaže nagnut prema tjemenu okluzodistalnog ugla.

Proksimalni aspekt

Mezijalna i distalna površina krune imaju oblik pravougaonika ili trapeza, sa bazom u cervikalnoj trećini. Kao i kod prednjih zuba, one konverguju oralno i ka vratu zuba. Mezijalna površina je blago konkavna i nešto uža i kraća od distalne. Mezijalni konkavitet se nastavlja i u analognu površinu korjena i gradi duboku brazdu (lat. fissura interradicularis mesialis). Brazda dijeli korjensko stablo na dve grane i tek na 1/2 ili 2/3 ukupne dužine korjena nalazi se račvanje (bifurkacija), ali je lokalizacija bifurkacije varijabilna.

Bukalni profil proksimalnih površina je konveksan, sa visinom konture u cervikalnoj trećini, a lingvalni je također u cijelosti ispupčen i maksimum konveksiteta se nalazi u srednjoj trećini krune. Na okluzalnom profilu jasno se uočavaju bukalna (viša) i palatinalna (niža) kvržica. Od vrhova kvržica ka centralnoj fisuri polaze triangularni grebenovi i spajaju se pod uglom od 45º. Proksimalne granice unutrašnjeg okluzalnog polja grade mezijalni i distalni marginalni greben, a konveksitet mezijalnog grebena je prekinut marginalnom brazdom u vidu usijeka. Od vrha kvržica u mezio-distalnom pravcu polaze mezijalni i distalni kvržični greben i oni se spajaju sa ivičnim, gradeći pri tome odgovarajuće uglove.

Cervikalna linija je iregularno konveksna u okluzalnom smijeru.

Okluzalni aspekt

Okluzalna površina ima ovalni ili heksagonalni oblik, sa većim vestibulo-oralnim promijerom. Na njoj se razlikuju spoljašnje i unutrašnje okluzalno polje.

Spoljašnje okluzalno polje

Granice spoljašnjeg okluzalnog polja čine konture bukalnog i palatinalnog profila i kontaktne zone na proksimalnim površinama. Bukalni profil ima oblik latiničnog slova "V" i visina konture se nalazi na vrhu slova. Lingvalni profil je zaobljen i približno simetričan kada se posmatra sa ovog aspekta. Proksimalni profili konverguju oralno.

Unutrašnje okluzalno polje

Unutrašnje okluzalno polje ima oblik trapezoida. Njegovu granicu čini tzv. diobena linija u čiji sastav ulaze mezijalni i distalni kvržični grebenovi i slobodne ivice marginalnih grebenova. Najkarakterističnije obilježje grizne površine su kvržično-grebenski i fisurni kompleks.

Bukalna kvržica je šira, viša i oštrija od palatinalne, a vrh je pomjeren distalno. Od vrha kvržice polaze četiri grebena: bukalni (koji se pruža u spoljašnje okluzalno polje, prema bukalnoj površini), palatinalni ili oralni (koji se pruža ka centralnoj brazdi, a naziva se i triangularni) i mezijalni i distalni kvržični greben (koji se pružaju ka odgovarajućim marginalnim grebenovima). Bukalna kvržica ima i četiri kose površine: meziobukalna, distobukalna, meziolingvalna i distolingvalna. Poslednje dve su tzv. funkcionalne kosine.

Palatinalna kvržica je pomjerena mezijalno, pa je mezijalni kvržični greben kraći od distalnog, što je suprotan tok (lat. inverso ordine) u odnosu na bukalnu kvržicu. Na ovoj kvržici također se nalaze slični detalji kao na bukalnoj, a nazivi su im u skladu sa njihovim pravcem pružanja.

Proksimalni grebenovi čine bočne granice unutrašnjeg okluzalnog polja i mezijalni greben je kraći od distalnog i prekinut je u srednjem dijlu meziomarginalnom brazdom.

Glavni dio fisurnog kompleksa čini centralna razvojna brazda (lat. fissura centralis) koja se pruža mezio-distalno i razdvaja triangularne grebene kvržica i proksimalno se uliva u triangularne jame. U dubini svake jame nalazi se jamica (lat. fossula mesialis et distalis) iz koje izviru bukalna i lingvalna brazda i pružaju se ka tjemenima odgovarajućih uglova. Iz mezijalne triangularne jame polazi i meziomarginalna brazda koja presjeca marginalni greben i gubi se u mezijalnoj površini krune.

Vrat zuba

Vrat zuba (lat. collum dentis) se nalazi u predijelu caklinso-cementnog spoja i ima istu konturu kao i kod prednjih zuba. U ovom predijelu nalazi se cervikalna linija, koja je konveksna na sve četiri površine krune.

Korijen zuba

Korijen gornjeg prvog desnog pretkutnjaka je dvokrak, što je jedinstveno u klasi premolara i ima bukalnu i palatinalnu granu (mada se mogu naći i samo jedna ili čak tri korjenske grane). Bukalni korijen je obično duži i gracilniji i nagnut je distalno, a palatinalni je skoro prav. Račvanje se nalazi na sredini ukupne dužine korijena, a dio između cervikalne linije i tjemena bifurkacije se označava kao korjensko stablo. Na poprečnom presijeku u cervikalnom predjelu korijen je bubrežastog oblika, zbog prisustva mezijalnog konveksiteta.

Dimenzije

Prvi gornji pretkutnjak
Mezio-distalna širina	Vestibulo-oralna širina	Visina krune	Dužina korijena	Ukupna dužina zuba
7,0 mm	9,0 mm	8,5 mm	14,5 mm	23,0 mm

Razvoj zuba

Početak kalcifikacije	Kompletno formirana kruna	Nicanje (erupcija))	Završen rast korijena
11/2 - 13/4 godine	5 - 6 godina	10 - 11 година	12 - 13 година

Varijacije

Zub pokazuje širok opseg varijacija koje se odnose na:

• stepen konvergencije proksimalnih profila - sa okluzalnog aspekta,
• interkuspalnu širinu (rastojanje između kvržica),
• stepen nagiba kvržičnih grebenova i oblik kvržica - sa bukalnog aspekta,
• stepen konvergencije proksimalnih površina - sa bukalnog aspekta,
• prisustvo jamica i brazdi na bukalnoj površini,
• broj korjenova.