Distalna izuvijana cijev
| Distalna izuvijana cijev | |
|---|---|
 Bubrežni nefron: 1. i 2. distalna izuvijana cijev | |
 Presjek kore ljudskog bubrega | |
| Detalji | |
| Latinski | Tubulus contortus distalis |
| Prekurzor | Metanefrogeni blastem |
| Sistem | Mokraćni sistem |
| Identifikatori | |
| Gray's | p.1223 |
| FMA | 17721 |
| Anatomska terminologija | |
Distalna izuvijana cjevčica ili distalna izuvijana tubula (DCT) je dio bubrežnog nefrona između Henleove petlje i sabirnog kanalića.[1]
Fiziologija[uredi | uredi izvor]
Distalni izuvijani kanalić, djelimično je odgovoran za regulaciju kalija, natrija, kalcija i pH u organizmu.
Na svojoj apikalnoj površini (strana lumena), ćelije DCT imaju tiazid-osetljivi Na-Cl kotransporter i propusni kanal za Ca, preko TRPV5. Na bazolateralnoj površini (peritubulska kapilarna strana) nalazi se AT/Na-ovisna/ K-antiporterska pumpa, sekundarni aktivni Na/Ca transporter i ATP-ovisni Ca-transporter. Bazolateralna Na/K pumpa o ATP-ovisna pumpa stvara gradijent da se Na apsorbira s apikalne površine preko Na/Cl simportera, a da se Ca/bazolateralni antiporter Na ponovno vraća u krv.[2]
- Regulira pH, apsorpcijom bikarbonata i lučenjem protona (H+) u filtrat ili apsorpcijom protona i lučenjem bikarbonata u filtrat.
- Razine natrija i kalija kontroliraju se lučenjem K+ i apsorpcijom Na+. Apsorpciju natrija distalnom tubulom posreduje hormon aldosteron. Aldosteron povećava reapsorpciju natrija. Reapsorpciju natrija i hlorida (soli) također posreduje i grupa kinaza nazvanih WNK kinaze. Postoje 4 različite WNK kinaze, WNK1, WNK2, WNK3 i WNK4.
- Također učestvuje u regulaciji kalcija, reapsorbujući Ca2+, kao odgovor na paratiroidni hormon.[3]Učinak PTH posreduje se fosforilacijom regulatornih proteina i pojačavanjem sinteze svih transportera unutar distalnog izuvijanog tubula.
- U DCT takođe je izražen i Arginin vazopresin receptor 2.
Histologija[uredi | uredi izvor]
DCT je obložen jednostavnim kuboidnim ćelijama koje su kraće nego kod od proksimalne izuvijane tubule (PCT). Čini se da je lumen u DCT veći od lumena PCT, jer PCT ima obrubne četkice (mikrovili). DCT se može prepoznati po brojnim mitohondrijama, baznim informacijama i interdigitacijama bočnih membrana sa susjednim ćelijama.
Tačka u kojoj DCT dolazi u kontakt sa korinim debelim uzlaznim ogrankom Henleove petlje zvanim macula densa. Ima čvrsto spakovane stubaste ćelije koje pokazuju obrnuti polaritet i mogu nadzirati osmolarnost krvi.
Histološki, ćelije DCT mogu se razlikovati od ćelija proksimalne izuvijane cjevčice:
| Obilježje | PCT | DCT |
| Apikalna četkasti obrub | Obično prisutan | Odsutan |
| Eozinofilnost | Veća | Manja |
| Citoplazma | Više | Manje |
| Lahko prepoznatljiva jedra | Manje vjerovatno | Verovatnije |
Klinički značaj[uredi | uredi izvor]
Tiazidni diuretici inhibiraju reapsorpciju Na+/Cl− iz DCT, putem blokiranja tiazid-osjetljivog Na-Cl kotransportera.
Inhibiranjem transportera, tiazidni diuretici povećavaju gradijentni potencijal Na. To povećava aktivnost bazolateralnog Na / Ca antiportera i uzrokuje povećanje rekultivacije kalcija, povezano s tiazidnim diureticima.
Dodatne slike[uredi | uredi izvor]
-
1 – Glomerul, 2 – Proskimalna cjevčica, 3 – Distalna izuvijana cjevčica -
Poprečni presjek kontrastirane piramidne supstance svinjskog bubrega -
-
Dijagramski prikaz kretanja iona u nefronu
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Boron WF, Boulpaep EL, ured. (2005). Medical Physiology: A Cellular And Molecular Approaoch. Elsevier/Saunders. str. 743. ISBN 978-1-4160-2328-9.
- ^ Aronson PS (2002). "Ion exchangers mediating NaCl transport in the renal proximal tubule". Cell Biochemistry and Biophysics. 36 (2–3): 147–53. doi:10.1385/CBB:36:2-3:147. PMID 12139400.
- ^ Loyola-MedEd|mech/cases/case24/kidney.htm
Vanjski lingovi[uredi | uredi izvor]
 |
Commons ima datoteke na temu: Distalna izuvijana cijev |