Evropsko muško ekipno šahovsko prvenstvo 1957.
Prvo Evropsko muško ekipno šahovsko prvenstvo 1957. održano je u Beču i Badenu u Austriji od 22-28. augusta 1957. godine. U predtakmičenju, je učestvovalo 11 timova, sa deset igrača, koji su bili podijeljeni u četiri grupe. Predtakmičenje je održavano od aprila 1955. do oktobra 1956. godine. Pobjednici grupa igrali su završni turnir.[1]
Turnir[uredi | uredi izvor]
Prve dvije runde finalnog turnira održane su u Beču u jednom restoranu na bečkom Ostbahnhofu (bosanski: Bečka istočna željeznička stanica), a 3-6 runde igrane su Badenu u istoimenom termalnom lječilištu. Organizator je bio Wilfried Dorazil, a glavni sudija turnira engleski međunarodni majstor Harry R. Golombek.[1] Na finalnom turniru se igralo po dvostrukom Bergerovom sistemu na deset tabli i odigrano je ukupno 120 partija. Svaki tim je igrao sa deset igrača, sa pravom na dvojicu rezervnih igrača.
Predtakmičenje[uredi | uredi izvor]
Za predtakmičenje je bilo prijavljeno 12 ekipa, koje su bile podijeljene po jakosti u tri grupe, od kojih su timovi iz prve grupe bili nosioca grupa.
- Grupa 1: Sovjetski savez, Čehoslovačka, Jugoslavija, Zapadna Njemačka
- Grupa 2: Holandija, Španija, Poljska, Rumunija
- Grupa 3: Finska, Austrija, Francuska, Luksemburg
Igralo se po dvostrukom Bergerovom sistemu na deset tabli, a u predtakmičenju nastupio je 141 šahista, od kojih su 15 bili velemajstori i 25 međunarodni majstori. Odigrano je ukupno 200 partija, a igralo se sa modusom prvih 40 poteza za 2:30 sata, te slijedećih 16 poteza po satu.[1]
- Grupa A
Ekipe Finske i Istočne Njemačke, koja je trebala zamijeniti Finsku, naknadno su se povukle sa takmičenja. Poljska i Sovjetski Savez igrali su partije u Łódźu 23-25. jula 1955. Pobijedila je selekcija Sovjetskog saveza sa 15 pobjeda, četiri remija i jednim porazom, te ukupnim učinkom od 85%.[1]
# Država 
+ − = Bodovi 1 Sovjetski Savez
9 8 - 1 0 0 17 2 Poljska
1 2
- 0 1 0 3 - Finska
Odustala od takmičenja - Istočna Njemačka
Odustala od takmičenja
- Grupa B
Pobijedila je selekcija Čehoslovačke sa 12 pobjeda, 21 remijom i 7 poraza, te ukupnim učinkom od 56,3%.[1] Austrija i Holandija igrale su u Beču 30-31. oktobra 1955, Holandija-Čehoslovačka u Rotterdamu, Čehoslovačka-Austrija u Pragu 1955.
# Država 
+ − = Bodovi 1 Čehoslovačka
6 5½ 5½ 5½ 2 0 0 22½ 2 Austrija
4 4½
5½ 6 1 1 0 20 3 Nizozemska
4½ 4½ 4½ 4
0 2 0 17½
- Grupa C
Selekcija Jugoslavije je osvojila prvo mjesto sa 17 pobjeda, 20 remija i 3 poraza, te ukupnim učinkom od 67,5%. Prvi se meč Rumunija-Francuska igrao u Bukureštu 7-10. aprila 1955. godine, drugi Jugoslavija-Rumunija u Beogradu 28-30. januara 1956, a treći Francuska-Jugoslavija 1-3. juna 1956 u Vichyju u Francuskoj. Najbolji igrač kvalifikacija bio je jugoslavenski velemajstor Aleksandar Matanović sa osvojenih 3½ boda iz četiri partije.[1]
# Država 
+ − = Bodovi 1 Jugoslavija
6½ 7½ 7½ 6 2 0 0 27 2 Rumunija
3½ 3
7½ 6½ 1 1 0 20 3 Francuska
2½ 4 3 3½
0 2 0 13
- Grupa D
Selekcija Zapadne Njemačke je osvojila prvo mjesto sa 24 pobjede, 12 remija i 4 poraza, te ukupnim učinkom od 75,0%.[1]
# Država 
+ − = Bodovi 1 Zapadna Njemačka
5½ 7½ 8½ 8½ 2 0 0 30 2 Španija
4½ 2½
10 7½ 1 1 0 24½ 3 Luksemburg
1½ 1½ 0 2½
0 2 0 5½
Finale[uredi | uredi izvor]
Tabela[uredi | uredi izvor]
Država
+ - = Bodovi 1 Sovjetski Savez
6 4 8½ 6½ 7½ 8½ 5 1 0 41 2 Jugoslavija
4 6
4½ 6½ 6 7 4 2 0 34 3 Čehoslovačka
1½ 3½ 5½ 3½
5 5½ 2 3 1 24½ 4 Zapadna Njemačka
2½ 1½ 4 3 5 4½
0 5 1 20½
Pojedinačni rezultati[uredi | uredi izvor]
- Sovjetski savez: Vasilij Smislov (3½/6), Paul Keres (3/5), David Bronstein (4½/6), Mihail Talj (3/5), Boris Spaski (3½/5), Tigran Petrosjan (4/5), Mark Tajmanov (3½/5), Viktor Korčnoj (5½/6), Aleksandar Toluš (4/5), Isak Boleslavskij (3/5), te rezerve: Jurij Averbah (2/4) i Lev Aronin (1½/3)
- Jugoslavija: Svetozar Gligorić (3/6), Aleksandar Matanović (2½/6), Borislav Ivkov (3½/6), Petar Trifunović (3/5), Andrija Fuderer (3½/6), Nikola Karaklajić (2½/5), Srećko Nedeljković (4/6), Borislav Milić (2/4), Mario Bertok (2½/5), Braslav Rabar (3½/5), te rezerve: Božidar Đurašević (2/3) i Tomislav Rakić (2/3)
- Čehoslovačka: Miroslav Filip (3/6), Luděk Pachman (3½/6), Ladislav Alster (1/5), František Zíta (1½/5), Július Kozma (4/6), Jan Šefc (1/5), Jiři Fichtl (3/6), František Pithart (1/4), Josef Rejfí (2/6), Jaroslav Ježek (2½/5), te rezerve: František Blatný (1/3) i Maximilian Ujtelky (1/3)
Pojedinačne medalje[uredi | uredi izvor]
U pojedinačnom vrednovanju po rezultatima po tablama, dodijeljene su samo zlatne medalje.
Tabla Ime Bodovi Partije % 1 
Vasilij Smislov (SSSR)3½ 6 58.3 2 Paul Keres (SSSR)3 5 60.0 3 David Bronstein (SSSR)4½ 6 75.0 4 
Petar Trifunović (FNRJ)3 5 60.0 Mihail Talj (SSSR)3 5 60.0 5 Boris Spaski (SSSR)3½ 5 70.0 6 Tigran Petrosjan (SSSR)4 5 80.0 7 Mark Tajmanov (SSSR)3½ 5 70.0 8 Viktor Korčnoj (SSSR)5½ 6 91.7 9 Aleksandar Toluš (SSSR)4 5 80.0 10 Braslav Rabar (FNRJ)3½ 5 70.0
Pobjednici[uredi | uredi izvor]
 Bilans medalja na Evropskim ekipnim šahovskim prvenstvima (m) (nakon 1 takmičenja) | |||||
| Plasman | Država | 
|
|
|
Ukupno |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. |  Sovjetski Savez
|
1 | 0 | 0 | 1 |
| 2. |  Jugoslavija
|
0 | 1 | 0 | 1 |
| 3. |  Čehoslovačka
|
0 | 0 | 1 | 1 |
| Ukupno | 1 | 1 | 1 | 3 | |
