Fethija džamija (Bihać)
| Džamija Fethija | |
|---|---|
 Džamija Fethija | |
  Položaj džamije "Fethija" u Bosni i Hercegovini | |
| Osnovne informacije | |
| Lokacija | Bihać |
| Geografske koordinate | 44°48′58″N 15°52′12″E / 44.816146°N 15.869980°EKoordinate: 44°48′58″N 15°52′12″E / 44.816146°N 15.869980°E |
| Država |  Bosna i Hercegovina |
| Oznaka baštine | Nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine |
| Arhitektonski opis | |
| Arhitektonski stil | gotički stil |
| Dovršeno | 1266. |
| Specifikacije | |
| Dužina | 22 m. |
| Širina | 11,5 m. |
| Visina (maks) | oko 15,5 m. (bez munare)[1] |
| Munare | 1 |
| Materijali | kamen bihacit[1] |
Fethija džamija se nalazi u Bihaću a sagrađena je prvobitno kao crkva svetog Ante Padovanskog 1266. godine, u gotičkom stilu te je i jedna od rijetkih evropskih islamskih bogomolja u gotičkom arhitektonskom stilu. Današnja džamija Fethija se smatra najstarijom građevinom gotičkog stila na području Bosne i Hercegovine. Svojom arhitekturom utjecala je na oblikovanje džamija u Bosanskoj Krajini (stvaranje nešto izduženijeg prostora za molitvu, primjena izduženih prozora, pravougaoni izduženi prozori). Proglašena je za nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine.[2][3][4]
Opis[uredi | uredi izvor]
Uz ulazni dio objekta je formiran mahfil dubok 6,00 m, u dvije etaže, čime je korisno upotrijebljena velika visina objekta. Mahfil je izveden u drvenoj konstrukciji i oslanja se na šest drvenih stubova sa sedlima postavljenim u tri poprečna reda i u dvije etaže. Ovakav princip postavaljanja dubokog mahfila, dobijen je prostor koji odnosom širine i visine odgovara džamiji.
Munara je izgrađena od kamena od koga je urađen i objekt i podignuta je na mjestu srušenog gotičkog tornja. Osnova postamenta munare je pravougla i njegova visina je nešto manja od visine vijenca objekta. Dimenzije postamenta munare iznose 2,73 x 1,55 m. Svi vijenci su, kao i šerefe munare, bogato dekorirani, a dekoracije su u vidu tordiranog užeta i loptastih istaka. Vrh kace munare je ukrašen.
Galerija[uredi | uredi izvor]
.jpg)
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Marko Vego, Crkva sv. Ante (Fethija džamija), Naše starine, str. 255-268, 1954.
- Enisa Jusić, Srednjevjekovna crkva sv. Antuna – sadašnja džamija Fethija u Bihaću, Zbornik krajiških muzeja VII, str. 169. – 177.
- Lopašić, Radoslav, Bihać i Bihaćka krajina, Zagreb 1890.
- Šišić, Ferdo, Vojvoda Hrvoje Vukčić Hrvatinić i njegovo doba, Zagreb, 1902.
- Truhelka, Ćiro, Sredovječni spomenici Bosanske Hrvatske, Hrvatsko kolo XXIII, Zagreb, 1942.
- Dr Ekrem Hakki Ayverdi, AVRUPA 'DA OSMANLY MIMARI ESERLERI, II f.3 kitab, Baha Matabaasi Istambul, 1981.
- Mujezinović, Mehmed, Islamska epigrafika Bosne i Hercegovine, Knjiga 3, 3. izdanje, Biblioteka kulturno naslijeđe, Sarajevo –Publishing, 1998. str. 61 – 65.
- Bećirbegović, Madžida, Džamije sa dvenom munarom u Bosni i Hercegovini, Sarajevo-Publishing, str. 70,71., 1999.
- Izvještaj o arheološkom iskopavanju Fethija džamije 2000., Muzej Pounja Bihać, 2000/2002, Mrgić – Radojčić, Jelena, Donji Kraji. Krajina srednjovekovne Bosne, Beograd, 2002.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b "Džamija Fethija". KONS.gov.ba. Pristupljeno 4. 5. 2017.
- ^ "Fethija džamija sa haremom, devet grobnih ploča i natpisima, graditeljska cjelina" (PDF). Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika Bosne i Hercegovine. Pristupljeno 10. 11. 2013.[mrtav link]
- ^ "Džamija Fethija". zupabihac.com. Pristupljeno 4. 5. 2017.
- ^ "Džamija Fethija". visitmycountry.net. Arhivirano s originala, 17. 4. 2016. Pristupljeno 4. 5. 2017.
Vanjski linkovi[uredi | uredi izvor]
 |
Commons ima datoteke na temu: Fethija džamija (Bihać) |
