Fitosociologija
Fitosociologija je disciplina botanike koja proučava biljne zajednice, na temelju najiscrpnijih florističkih istraživanja. Istovremeno, to je jedna od oblasti proučavanja vegetacije, koja se može zasnivati na drugim aspektima pristupa, kao što su fiziografski, klimatski, ekomorfološki, poljoprivredni, šumarstveni, itd.
Ovaj naziv te nauke se odavno ustalio na zapadnoevropskim jezičkim područjuma, dok je u jugoistoistočnoj Evropi poznatija pod nazivom „fitocenologija“.[1]
Ova biološka nauka je sintetička studija spontanog definiranja biljnih zajednica i njihovog klasificiranja prema florističkim i statističkim kriterijima. Uvažava one koji karakteriziraju njihovu strukturu i organizaciju, porijeklo i razvoj, determinaciju i evoluciju, kao i njihovih staništa
Da bi se opisali prostorni i vremenski odnosi između biljaka, fitosociologija je zainteresirana za ekološko i botaničko funkcioniranje vegetacije na različitim nivoima, od najnižeg do bioma, tj. međusobnog odnosa biljaka i njihovih veza sa okolinom (klima, tlo i dr.) i njihove geografske distribucije. Metode i koncepti su primjenljivi na sve oblike organizama.
Ustvari, ona sadrži i ekološke i geografske discipline.
- Za fitofiziologiju, zajednice populacija različitih vrsta koje naseljavaju isto prirodno stanište ili biotop predstavljaju lokalnu zajednicu i fitocenozu određenog lokaliteta ili područja. Fitosociologija teži da opiše kompozicije flora, njenu "arhitekturu", ali i dinamična ekološka istraživanja.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Vukelić J., Rauš Đ. (1998): Šumarska fitocenologija i šumske zajednice u Hrvatskoj. Sveučilište u Zagrebu, Šumarski fakultet, Zagreb, ISBN 953-6307-30-6 pogrešan ISBN.