Idi na sadržaj

Franjo Šanjek

S Wikipedije, slobodne enciklopedije

Franjo Šanjek, hrvatski historičar i teolog.

Rođen je 1. aprila 1939. u Poljani (Varaždin), diplomirao je 1962. u Dubrovniku, magistrirao teološke nauke u Zagrebu 1966, i pomoćne historijske nauke u Vatikanu 1968. godine. Doktorirao je na Sorbonni (Pariz) 1971. godine.

Od 1971. profesor je crkvene historije, metodologije i pomoćnih historijskih nauka na Katoličkom bogoslovnom fakultetu Univerziteta u Zagrebu. Također je profesor srednjovjekovne historije i pomoćnih historijskih nauka na Hrvatskim studijima od 1994. Predavač je na postdiplomskom studiju iz sociologije od 1996, i pedagodije od 1998. godine, na Filozofskom fakultetu u Zagrebu.

Predsjednik je Hrvatskog nacionalnog odbora za historijske nauke (1992.-1999.) i Nacionalnog odbora za komparativnu crkvenu historiju (1995.). Jedan je od osnivača i glavni urednik časopisa Croatica christiana periodica. Član je uredničkog odbora časopisa Prilozi za istraživanje hrvatske filozofske baštine u Zagrebu, Starine HAZU (Zagreb) i Radovi Zavoda za Igraće historijske nauke HAZU (Zadar). Član je Područnog vijeća za humanističke nauke (1994.), Matične komisije za filozofiju i teologiju (1999.) i Komisije za dodjelu godišnje nagrade. Predaje kao gostujući profesor na univerzitetima u Fribourgu (Švicarska) i Ottawi (Kanada).

Za redovnog člana Hrvatske akademije nauka i umjetnosti izabran je 30. januara 1997.

Učestvovao je na više naučnih skupova u Hrvatskoj i inostranstvu. Saradnik je enciklopedijskih i leksičkih edicija u Hrvatskoj, Francuskoj, Belgiji, Njemačkoj i Poljskoj.

U naučno-istraživačkom radu usmjeren je proučavanje evropskog i hrvatskog srednjovjekovlja: religiozno-socijalni pokreti od 12. do 15. vijeka; Hrvati na Pariskom i evropskim univerzitetima; Hrvati u evropskoj nauci (radovi i studije o Hermanu Dalmatinu, Augustinu Kažotiću, Ivanu Stojkoviću, Andriji Jamometiću, Martinu Zadraninu itd.); Hrvati i ljudska prava (Vinko Paletin); stoljetne veze Hrvata s Apostolskom Stolicom; Hrvati i historijska nauka (Matija Vlačić Ilirik, Antun Vramec, Mavro Orbini) itd. Posebno polje njegova istraživanja predstavlja Crkva bosanska, o kojoj je napisao više knjiga i članaka.


Izbor iz bibliografije

[uredi | uredi izvor]
  • Bosansko-humski krstjani, Zagreb 1975, str. 1-216;
  • Les chrétiens bosniaques et le mouvement cathare au Moyen âge, Paris-Louvain 1976, str. 1-260;
  • Bartolomé de Las Casas. Kratko izvješće o uništenju Indija, Zagreb 1982, str. 1-185
  • Iohannes Stojković de Ragusio. Tractatus de Ecclesia, Zagreb 1983, str. I-XXII + 1-335 (u saradnji s M. Biškupom i A. Krchnakom);
  • Crkva i kršćanstvo u Hrvata. Srednji vijek, Zagreb 1988. i 1993., str. I-XLIII + 1-629;
  • Herman Dalmatin. Rasprava o bitima, Pula 1990. (str. 7-100: biobibliografska studija o Hermanu Dalmatinu);
  • Kršćanstvo na hrvatskom prostoru. Pregled religiozne povijesti Hrvata 7.-20. stoljeća, Zagreb 1991. i 1996., str. 1-613 + 1*-200*;
  • Vinko Paletin. Rasprava o pravu i opravdanosti rata, Zagreb 1994, str. 1-303 (u saradnji s M. Polić-Bobić);
  • Ivan Pavao II. i Hrvati, Zagreb 1995, str. 1-248 (u saradnji s B. Petračem);
  • Mavro Orbini. Kraljevstvo Slavena, Zagreb 1999. (uvod i literatura o Orbiniju str. 7-54; Orbinijevi izvori str. 535-576 u saradnji s M. Šiškom).

Literatura

[uredi | uredi izvor]