Franz Danzi
Franz Ignaz Danzi (15. juni 1763 – 13. april 1826) bio je njemački kompozitor i dirigent, sin italijanskog čelista Innocenza Danzija. Rođen je gradu u Schwetzingenu, tokom svoje karijere radio je u Mannheimu, Minhenu, Stuttgartu i Karlsruheu, gdje je i umro.
Njegova karijera, koja se proteže kroz kasni klasični period do ranog romantičnog stila, podurara se sa vremenom nastanka muzike koja i danas "živi" u koncertnim halama i s kojom je upoznata današnja publika klasične muzike. Kao mlad čovjek poznavao je Wolfganga Amadeusa Mocarta, kojeg je poštovao, a bio je i savremenik Ludviga van Betovena, o kome je, kao i mnogi od njegove generacije, imao snažna, ali zbrkana osjećanja, a bio je mentor mladog Carla Marie von Webera, čiju muziku je poštovao i promovirao.
Radovi
[uredi | uredi izvor]- Symphonie Concertante u E♭ duru za puhački kvintet i orkestar (1785)
- 3 dueta za violu i čelo. 9 (knjiga 1)
- Simfonija u C duru za orkestar. 25 (Danzi napisao ukupno osam simfonija)
- Symphonie Concertante u B♭ duru za flautu, klarinet i orkestar, 41.