Idi na sadržaj

Hematopoeza

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Dijagram koji pokazuje razvoj različitih krvnih ćelija iz matičnih ćelija hematopoeze u zrele ćelije

Hematopoeza (grč. αἷμα - hema = krv + ποιεῖν - poesis = tvoriti, napraviti) je proces formiranja ćelijskih krvnih komponenti. Sve ćelijske komponente krvi su izvedenice hematopoetskih matičnih ćelija. Da bi se održale stabilne razine krvnih ćelija u perifernoj cirkulaciji, zdrava odrasla osoba, dnevno proizvede približno 1011–1012 novih uobličenih krvnih elemenata.[1][2]

Matične hematopoetske ćelije

[uredi | uredi izvor]

Matične hematopoetske ćelije (HSC) se nalaze srži kostiju (koštanoj srži). One imaju jedinstvenu sposobnost da stvaraju sve druge tipove krvnih ćelija. >Ove matične ćelije su samoobnavljajuće; kad se umnožavaju, bar dio novonastalih ćelija ostaje u matičnom obliku, tako da se zaliha matičnih ćelija, u normalnim okolnostima, ne iscrpljuje. Preostale kćeri HSC ćelija (mijeloidne i limfoidne progenitorske ćelije), međutim, mogu se usmjeriti na bilo koji od alternativnih puteva diferencijacije, u procesima koji dovode do proizvodnje jednog ili više specifičnih tipova krvnih ćelija, koje nisu samoobnovljive. To je jedan od životno najznačajnijih procesa u organizmu.

Tipovi

[uredi | uredi izvor]

Krvne ćelije se obični dijele u tri tipa.

Hematopoeza granulocita se označava kao granulopoeza, a megakariocitamegakariocitopoeza.

Razmještaj

[uredi | uredi izvor]
Mjesta hematopoeze (čovjeka) u prenatalnom i postnatalnom periodu razvoja

U razvijajućem embrionu, formiranje krvi se odvija u agregatima krvnih ćelija u žumančanoj kesi, pod nazivom krvni otoci. Kako razvoj napreduje, krv se počinje stvarati u slezeni, jetri i limfnim čvorovima. Kada se razvije koštana srž, ona na kraju preuzima funkciju formiranja većine krvnih zrnaca za cijeli organizam. Međutim, sazrijevanje, aktiviranje, a nešto proliferacije limfnih ćelija se odvija u slezeni, timusu, i limfnim čvorovima.

Kod djece, hematopoeza se obavlja u srži dugih kostiju, kao što su femur (natkoljenica) i tibija (potkoljenica). Kod odraslih se uglavnom odvija u karlici, lobanji, pršljenovima i grudnoj kosti.[3]

Vanmoždinska

[uredi | uredi izvor]

U nekim slučajevima, jetra, timus i slezena mogu nastaviti hematopoetsku funkciju, ako je to potrebno. To se zove vanmoždinska hematopoeza. Ta činjenica može dovesti do značajnog povećanje veličine tih organa.

Tokom fetusnog razvoja, kosti, a time i koštana srž se razvijaju kasnije, pa je funkcija jetre glavni hematopoetski izvor. Zbog toga je tokom razvoja jetra uvećana.[4]

Ostali kičmenjaci

[uredi | uredi izvor]

Kod nekih kičmenjaka, hematopoeza se može javiti ondje gdje god postojie labave strome vezivnog tkiva i spor dotok krvi, kao što je želudac, slezena ili bubrezi.[5]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Thomas J. Kindt, Richard A. Goldsby, Barbara Anne Osborne, Janis Kuby (2006). Kuby Immunology (6 izd.). New York: W H Freeman and company. ISBN 1429202114.CS1 održavanje: više imena: authors list (link)
  2. ^ Parslow,T G.;Stites, DP.; Terr, AI.; and Imboden JB. Medical Immunology (1 izd.). ISBN 0-8385-6278-7.CS1 održavanje: više imena: authors list (link)
  3. ^ Fernández, KS; de Alarcón, PA (2013). "Development of the hematopoietic system and disorders of hematopoiesis that present during infancy and early childhood". Pediatric clinics of North America. 60 (6): 1273–89. doi:10.1016/j.pcl.2013.08.002. PMID 24237971.
  4. ^ Georgiades, CS; Neyman, EG; Francis, IR; Sneider, MB; Fishman, EK (2002). "Typical and atypical presentations of extramedullary hemopoiesis". AJR. American journal of roentgenology. 179 (5): 1239–43. doi:10.2214/ajr.179.5.1791239. PMID 12388506.
  5. ^ Zon, LI (1995). "Developmental biology of hematopoiesis". Blood. 86 (8): 2876–91. PMID 7579378.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]