Hugo Chávez
Hugo Chávez | |
---|---|
Predsjednik Venecuele | |
Vrijeme na dužnosti 13. april 2002 – 5. mart 2013. | |
Prethodnik | Diosdado Cabello (privremeno) |
Nasljednik | Nicolás Maduro |
Vrijeme na dužnosti 2. februar 1999 – 11. april 2002. | |
Prethodnik | Rafael Caldera |
Nasljednik | Pedro Carmona (privremeno) |
Lični podaci | |
Rođenje | 28. juli 1954. Sabaneta, Venecuela |
Smrt | 5. mart 2013 Caracas, Venecuela | (58 godina)
Politička stranka | GPPSB |
Supružnik | Marisabel Rodríguez (1997–2004) |
Vjera | Rimokatoličanstvo |
Hugo Rafael Chávez Frías (28. juli 1954 – 5. mart 2013)[1] bio je venecuelanski političar i predsjednik Venecuele od 1999. do 2013. godine, te oficir venecuelanske armije.
Dana 4. februara 1992. godine Chávez je predvodio pokušaj preuzimanja vlasti u Venecueli vojnim udarom. Četrnaest vojnika je ubijeno te 40 vojnika i 80 civila ranjeno, puč je propao a Chávez je zatvoren. Poslije 2 godine zatvora pomilovan je od strane tadašnjeg predsjednika Venecuele Rafaela Caldere.
Izlaskom iz zatvora osnovao je partiju Movimiento Quinta Republica (Pokret za petu republiku). Na predsjedničkim izborima 6. decembra 1998. dobio je 56,2% glasova i postao predsjednik zahvaljujući glasovima siromašnih građana kod kojih ima jaku podršku. Njegovi politički neprijatelji su srednja i viša klasa, sindikati, kao i skoro svi privatni mediji u zemlji. Takva situacija je dovela do političke polarizacije u Venecueli, a kao rezultat toga 12. aprila 2002. je izvršen vojni udar na kome je opozicija preuzela vlast, ali samo nakratko. Zbog velike podrške među vojnicima Chávez je vraćen na predsjedničku fotelju dva dana kasnije, 14. aprila. U decembru iste godine počeo je veliki štrajk u naftnoj industriji koji je trajao dva mjeseca, izazvan Chávezovim pokušajima da promjeni vodstvo u naftnim kompanijama i otpusti 18.000 radnika.
Dana 15. augusta 2004. pobjedio je referendum čije je pitanje bilo da li Chávez treba da podnese ostavku.
Chávezovi odnosi sa SAD-om su vrlo loši, a više puta je prijetio prestankom izvoza nafte u tu zemlju zbog miješanja u unutrašnje stvari Venecuele. SAD je navodno podržavao vojni udar protiv Cháveza u 2002. godini. Nasuprot tome, odnosi sa Kubom i Fidelom Castrom su jako dobri, a njihove dvije zemlje dobro sarađuju i razmjenjuju usluge.
Tokom Chávezovih godina bilo je velikih poboljšanja životnog standarda za Venecuelance. Nakon što je vlada dobila kontrolu nad nacionalnom industrijom nafte, siromaštvo je prepolovljeno a ekstremno siromaštvo smanjeno za oko 70%. Stvarni prihod po osobi je porastao za oko 2,5% godišnje 2004-2012, i nejednakost je naglo pala. Nezaposlenost je bila 8% u 2012, u odnosu na 14,5% kada je Chávez preuzeo dužnost. Osnovao je misiones, socijalne programe, koji su obezbjeđivali sve od zdravstva i subvencionirane hrane do fakultetskog obrazovanja.[2]
Chavez je preminuo 5. marta 2013. u Karakasu. Uzrok smrti je bila njegova bolest (rak), koja je trajala već nekoliko mjeseci.
Reference
[uredi | uredi izvor]Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]- http://www.reuters.com/article/2013/03/05/us-venezuela-chavez-idUSBRE92405420130305 Arhivirano 24. 9. 2015. na Wayback Machine
- https://web.archive.org/web/20120712083013/http://www.chavez.org.ve/ (španski)
- http://venezuelanalysis.com/analysis/1418
- http://www.zcommunications.org/building-a-democratic-humanist-socialism-by-site-administrator
- http://www.worldlii.org/int/cases/IACHR/1999/12.html
- https://web.archive.org/web/20110208091338/http://www.crisisgroup.org/~/media/Files/latin-america/venezuela/19_venezuela___hugo_chavezs_revolution.ashx
- http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/hugochavez/view/
- http://english.aljazeera.net/category/person/hugo-chavez
- http://topics.nytimes.com/top/reference/timestopics/people/c/hugo_chavez/index.html
Stranačke/partijske dužnosti | ||
---|---|---|
Nova titula | Vođa Petog pokreta za republiku 1997–2007. |
Pozicija ukinuta |
Vođa Ujedinjene socijalističke partije Venecuele 2007–2013. |
Bez nasljednika | |
Političke funkcije | ||
Prethodno Rafael Caldera |
Predsjednik Venecuele 1999–2013. |
Poslije Diosdado Cabello Privremeni |