Langerhansova ćelija
| Langerhansova ćelija | |
|---|---|
 Dio kože sa velikim brojem Langerhansovih ćelija u epidermi. ("M. ulcerans" infekcija, S100 imunoperoksidazna boja.) | |
| Detalji | |
| Sistem | Imunski sistem |
| Identifikatori | |
| FMA | 63072 |
| Anatomska terminologija | |
Langerhansova ćelija (LC) je tkivno rezidentna dendritska ćelija kože.[2] Ove ćelije sadrže organele zvane Birbeckove granule. Prisutne su u svim slojevima epiderme i najistaknutiji su u stratum spinosum.[3] Javljaju se i u papilskoj dermi posebno oko krvnih sudova,[3] kao i u usnoj sluzokoži, prepuciju i vaginskom epitelu. Mogu se naći u drugim tkivima, kao što su limfni čvorovi, posebno u vezi sa stanjem histiocitoza Langerhansovih ćelija (LCH).
Funkcija[uredi | uredi izvor]
U kožnim infekcijama, lokalne Langerhansove ćelije preuzimaju i obrađuju mikrobne antigene da bi postale potpuno funkcionalne ćelije koje prezentiraju antigen.[4]
Općenito, makrofagi koji žive u tkivu uključeni su u imunološku homeostazu i unos apoptotskih tijela. Međutim, Langerhansove ćelije također mogu poprimiti fenotip dendritske ćelije i migrirati u limfni čvor da bi stupile u interakciju s nevinim T-ćelijama.
Langerhansove ćelije potieču od primitivnih eritro-mijeloidnih progenitora koji nastaju u žumančanoj vrećici izvan embriona u prvom tromjesečju trudnoće, a pod normalnim okolnostima opstaju cijeli život, obnavljajući se lokalnom proliferacijom kao neophodno. Ako koža postane ozbiljno upaljena, možda zbog infekcije, krvni monociti se regrutuju u zahvaćenu regiju i diferenciraju u zamjenske LC.[5]
Langerin je protein u Langerhansovim ćelijama,[6] dendritskim ćelijama.[7]
LC-ovi sadrže veliku količinu kanabinoidnih receptora tip 2 (CB2), koji aktivacijom putem agonista, smanjuje i regrutaciju eozinofila i otoka uha kod hroničnog kontaktnog dermatitisa izazvanog ponovljenim izazivanjem.[8]
Opadanje funkcije tokom starenja[uredi | uredi izvor]
Tokom starenja kapacitet Langerhansovih ćelija za migraciju opada.[9] To ugrožava imunost i izlaže kožu zaraznim bolestima i raku.
Historija[uredi | uredi izvor]
Langerhansove ćelije su nazvane po Paulu Langerhansu, njemačkom ljekaru i anatomu, koji je otkrio ćelije u dobi od 21 godine dok je bio student medicine.[10] Zbog njihovog izgleda poput dendrita, on je greškom identificirao ćelije kao dio nervnog sistema.[11]
Također pogledajte[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Masci, Anna; Arighi, Cecilia N; Diehl, Alexander D; Lieberman, Anne E; Mungall, Chris; Scheuermann, Richard H; Smith, Barry; Cowell, Lindsay G (2009). "An improved ontological representation of dendritic cells as a paradigm for all cell types". BMC Bioinformatics. 10: 70. doi:10.1186/1471-2105-10-70. PMC 2662812. PMID 19243617.
- ^ "MeSH Browser".
- ^ a b Young, Barbara; Heath, John W. (2000). Wheater's Functional Histology (4th izd.). Churchill Livingstone. str. 162. ISBN 0-443-05612-9.
- ^ Monnot GC, Wegrecki M, Cheng TY, Chen YL, Sallee BN, Chakravarthy R, Karantza IM, Tin SY, Khaleel AE, Monga I, Uwakwe LN, Tillman A, Cheng B, Youssef S, Ng SW, Shahine A, Garcia-Vilas JA, Uhlemann AC, Bordone LA, Han A, Rohde CH, Ogg G, Moody DB, Rossjohn J, de Jong A (januar 2023). "Staphylococcal phosphatidylglycerol antigens activate human T cells via CD1a". Nature Immunology. 24 (1): 110–122. doi:10.1038/s41590-022-01375-z. PMID 35265979 Provjerite vrijednost parametra
|pmid=(pomoć). - ^ Collin, Matthew; Milne, Paul (2016). "Langerhans cell origin and regulation". Current Opinion in Hematology. 23 (1): 28–35. doi:10.1097/MOH.0000000000000202. PMC 4685746. PMID 26554892.
- ^ Valladeau, Jenny; Dezutter-Dambuyant, Colette; Saeland, Sem (2003). "Langerin/CD207 Sheds Light on Formation of Birbeck Granules and Their Possible Function in Langerhans Cells". Immunologic Research. 28 (2): 93–107. doi:10.1385/IR:28:2:93. PMID 14610287. S2CID 37296843.
- ^ Poulin, Lionel Franz; Henri, Sandrine; de Bovis, Béatrice; Devilard, Elisabeth; Kissenpfennig, Adrien; Malissen, Bernard (2007). "The dermis contains langerin+ dendritic cells that develop and function independently of epidermal Langerhans cells" (PDF). Journal of Experimental Medicine. 204 (13): 3119–31. doi:10.1084/jem.20071724. PMC 2150992. PMID 18086861. Arhivirano s originala (PDF), 19. 7. 2018. Pristupljeno 4. 11. 2018.
- ^ Oka, Saori (2006). "Involvement of the Cannabinoid CB2 Receptor and Its Endogenous Ligand 2-Arachidonoylglycerol in Oxazolone-Induced Contact Dermatitis in Mice". journals.aai.org. Pristupljeno 26. 3. 2023.
- ^ Pilkington, S; et al. (2018). "Lower levels of interleukin-1β gene expression are associated with impaired Langerhans' cell migration in aged human skin". Immunology. 153 (1): 60–70. doi:10.1111/imm.12810. PMC 5721243. PMID 28777886.
- ^ Langerhans, Paul (1868). "Ueber die Nerven der menschlichen Haut" [On the nerves of the human skin]. Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische Medicin (jezik: njemački). 44 (2–3): 325–37. doi:10.1007/BF01959006. S2CID 6282875.
- ^ OMIM: Histiocitoza Langerhansovih ćelija -604856
Vanjski linkovi[uredi | uredi izvor]
Langerhans Cell Histiocytosis na eMedicine
- Illustration at trinity.edu na Wayback Machine (archived 27. 1. 2004.)
- Brun, Scott C.; Rubin, Peter A. D. (1997). "25 year old kickboxer with progressive proptosis". Digital Journal of Ophthalmology. 3 (26). Arhivirano s originala, 29. 10. 2021. Pristupljeno 25. 4. 2023.
- Langerhans Cells na US National Library of Medicine Medical Subject Headings (MeSH)
