Luj III Slijepi
| Ludovik (Luj) Slijepi | |
|---|---|
| Kralj Provanse | |
| Vladavina | 11. januar 887 – 28. juni 928. |
| Prethodnik | Boso Provansalski |
| Nasljednik | Hugo |
| Car Svetog rimskog carstva | |
| Vladavina | 22. februar 901 – 21. juli 905. |
| Prethodnik | Arnulf Karantanijski |
| Nasljednik | Berengar I |
| Djeca | Karlo Konstantin |
| Dinastija | Bosonidi |
| Otac | Boso Provansalski |
| Majka | Ermengarda od Italije |
| Rođenje | 880. Oten, Provansa |
| Smrt | 28. juni 928 (u 48. godini) Arles, Provansa |
Ludovik (Luj) Slijepi (fra. Louis l'Aveugle; o. 880 – 28. juni 928), poznat i kao Luj III, bio je kralj Provanse (888–928), kralj Donje Burgundije (888–928), kralj Italije (900–905) i rimsko-njemački car (901–905).[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Ludovik je rođen oko 880. Njegovi roditelji bili su kralj Boso od Provanse (sin opata laika Bivina) i njegova supruga, gospa Ermengarda od Italije (kći kralja Ludovika II od Italije). Ludovikova sestra bila je grofica Engelberga.[2]
Kao dječak star sedam godina, Ludovik je naslijedio oca na mjestu kralja Provanse, 11. januara 887. godine. Kraljevstvo koje je naslijedio bilo je manje nego tokom vladavine Bosa. Ermengarda, majka kralja Ludovika, bila je regentica, a "pomagao" joj je vojvoda Rikard Burgundski, Ludovikov amidža.
Ermengarda je sa sinom otputovala ka caru Karlu Debelom, koji je "potvrdio" Ludovikovu titulu kralja Provanse te je čak posvojio dječaka. Ludovik i Ermengarda bili su na taj način najbolje zaštićeni.
889. godine Ermengarda je zatražila blagoslov od pape Stjepana V, a u avgustu 890. skup biskupa proglasio je Ludovika kraljem Provanse i Donje Burgundije.
896. Ludovik se sukobio sa Saracenima.
Italijanski plemići, nezadovoljni vladavinom kralja Berengara I, zatražili su od Ludovika da zarati sa Italijom,[3] nudeći mu carsku krunu na taj način. Ludovik je to i učinio te je krunisan za kralja Italije 12. oktobra 900. 901. ga je za cara krunisao papa Benedikt IV, ali malo više od godinu dana nakon Ludovikove krunidbe Berengar je ostvario veliku vojnu pobjedu tokom koje je zarobio svog protivnika.
Ludovik je bio prisiljen otići u Provansu, ali je nakon dvije godine napao Berengara po drugi put; ovaj put ga je Berengar dao oslijepiti. Nakon ovog poraza Ludovik se povukao u Provansu koju potom do smrti nije napuštao.
Lični život[uredi | uredi izvor]
899. Ludovik je zaručen za Anu, kćerku bizantijskog cara Leona Mudrog, ali nije jasno jesu li se vjenčali ili ne.[4] Ludovik je imao sina Karla Konstantina, za kojeg neki historičari kažu da je bio sin princeze Ane. Majka tog sina nije spomenuta nigdje.
914. Ludovik je oženio Willu, koja mu je vjerovatno bila nećakinja. Možda su imali sina Rudolfa.[5]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Canduci, Alexander (2010). Triumph & Tragedy: The Rise and Fall of Rome's Immortal Emperors, Pier 9. ISBN 978-1-74196-598-8.
- ^ Moguće je da je imao još jednu sestru, Willu.
- ^ Comyn, Robert. History of the Western Empire, from its Restoration by Charlemagne to the Accession of Charles V, Vol. I. 1851.
- ^ Shepard, Jonathan, The Cambridge History of the Byzantine Empire, Cambridge University Press, 2008, str. 423.
- ^ C. W. Previté Orton, "Charles Constantine of Vienne", English Historical Review, 29(1914):703—9.