Navagrudska tvrđava

Navagrudska tvrđava (bjeloruski: Навагрудскі замак; ruski: Новогрудский замок) jest tvrđava u ruiniranom stanju iz 13. stoljeća u zapadnom dijelu Bjelorusije.

Građena je od sredine 13. do početka 16. stoljeća na obroncima Zamkavske gore, na području današnjeg grada Navagrudka u Grodnjenskoj oblasti. Građena je kao glavni odbrambeni bedem srednjovjekovnog grada Navagrudka koji se u pisanim izvorima pominje još početkom 11. stoljeća. Smatra se jednim od najvećih utvrđenja tog tipa na području Bjelorusije. U vrijeme postojanja imala je sedam kula i nalazila se na uzvišenju iznad grada s kojeg se pružao čist pogled na okolinu.

Prema nekim historijskim izvorima u Navagrudku je krunisan prvi veliki knjaz Litvanije Mindaugas, koji je svojom zemljom vladao upravo iz ovog grada.^[1]

Godine 1314. upravo tu je knjaz David Grodnjenski porazio vojsku njemačkih tevtonskih vitezova. U tvrđavi se 1422. vjenčao tada 73-godišnji poljski kralj Vladislav II Jagelo sa 16-godišnjom Sofijom Goljšanskom (njegova četvrta i posljednja supruga), rodonačelnicom dinastije Jagelonaca.

Tokom 16. stoljeća tvrđavu su u nekoliko navrata neuspješno opsjedali krimski Tatari. Zamak je djelimično porušen tokom rusko-poljskih ratova od 1654. do 1667, da bi ga na posljetku srušili Šveđani tokom Velikog sjevernog rata (1700–1721).

Obimnija rekonstrukcija započela je 2011. i planirano je da tokom pet narednih godina zamak bude u potpunosti obnovljen.^[2]

Tvrđava se nalazi na spisku kulturno-historijskih spomenika od izuzetnog značaja za Republiku Bjelorusiju (pod šifrom 411Г000404).^[3]