Peking

Peking
Pogled na moderni dio Pekinga
Država	Šablon:ZD-K Kina
• Gradonačelnik	Guo Jinlong
Površina
• Grad	16.801,25 km2
Nadmorska visina	43,5 m
Stanovništvo (2007)
• Grad	17.430.000
• Urbano područje	8.495.000
Poštanski broj	100000 - 102600
Pozivni broj	+86/10
Veb-sajt	www.beijing.gov.cn

Peking (na kineskom: 北京, Běijīng - sjeverna prijestolnica) je glavni grad Narodne Republike Kine (NRK). Sa 14,5 miliona stanovnika, drugi je najveći grad u Kini, iza Šangaja. Uz Tianjin, Šangaj i Čungćing jedna je od četiri gradske oblasti koje su pod direktnom kontrolom Centralne vlade. Peking je veliki saobraćajni centar s obzirom na veliki broj pruga, puteva i autoputeva koji ulaze i izlaze iz njega u svim pravcima. Također je i politički, kulturni i obrazovni centar NRK, dok su Šangaj i Hong Kong značajniji ekonomski centri od Pekinga. Peking je bio domaćin Ljetnih olimpijskih igara 2008.

Historija

Džoukoudijen

Najraniji dokazi postojanja čovjeka u Pekingu su nađeni u pećinama Brda zmajeve kosti kod mesta Džoukoudijen u distriktu Fangšan, 50 kilometara jugozapadno od Pekinga, u kojima je pronađen pekinški čovjek. Fosili homo erectusa iz ove pećine potiču iz vremena od pre 230-250 hiljada godina. Na lokalitetu je otkopano stotine hiljada artefakata od kamena, većinom sitno oruđe raznih oblika. Karakteristično je teško oružje, većeg obima, za bacanje i rezanje (rani period). Tokom poznog doba koriste se mikroliti, a česta su kamena šila. Sinantropusi su živeli uglavnom sakupljačkim načinom života, ali su se bavili i lovom. Arheološko nalazište na kome je otkriven pekinški čovjek je od 1987. godine na listi Svjetske kulturne baštine.

Paleolitski homo sapiens je također živio ovdje prije oko 27.000 godina. U blizini Pekinga su do 1000. godina prije nove ere postojali gradovi, kao i glavni grad države Jan, jedne od zaraćenih strana u Periodu zaraćenih država, Ji je osnovan na mjestu današnjeg Pekinga.

Nakon pada države Jan, potonje dinastije Ćin, Han i Jin su postavili lokalne prefekture u ovoj oblasti.[5] Za vrijeme dinastije Tang, Peking je postao štab fanjaškog jiedušija, vojnog upravitelja sadašnje sjeverne hebejske oblasti. An Lušan je odavde poveo ustanak An Ši 775. godine.

Srednjevjekovni period

Godine 936. kasna dinastija Jin (936-947) iz sjeverne Kine je izgubila svoje sjeverne teritorije, uključujući današnji Peking, kada ih je anektirao kitanski vladar Deguan. Godine 938. dinastija Lijao je osnovala novu prijestolnicu Nanking (Južna prestolnica). Jurčenska dinastija Jin je zauzela teritoriju dinastije Lijao i 1153. prenijela svoju prijestolnicu u Nanking i promenila mu ime u Džungdu.[5] Džungdu se nalazio u području oko današnjeg Tijeningsija, jugozapadno od današnjeg Pekinga. Neke od najstarijih građevina koje danas postoje u Pekingu, uključujući džamiju Nijuđije i hram Tijening, potiču iz vremena dinastije Lijao.

Mongoli su spalili Džungdu do temelja 1215. i ponovo ga izgradili godine 1267. severno od prestonice Jina. U pripremama za osvajanje cijele Kine, osnivač dinastije Juan Kublaj Kan je podigao grad Kanbalik i učinio ga svojom prijestolnicom. Izgradnja grada je završena 1293. Kanova odluka je umnogome poboljšala status grada koji se nalazio na sjevernim granicama Kine. Kanbalik se nalazio sjeverno od centra današnjeg Pekinga. Centar mu se nalazio na mjestu gde je sada sjeverni dio 2. kružnog puta, a prostirao se na sjever do između 3. i 4. kružnog puta.

Nedovršeni članak Peking koji govori o gradovima treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.

Šablon:Link FA Šablon:Link FA Šablon:Link FA Šablon:Link FA Šablon:Link FA