Razlika između verzija stranice "Drugi nikejski sabor"
| [nepregledana izmjena] | [nepregledana izmjena] |
m članak Drugi nicejski sabor premješten na Drugi Nicejski sabor |
Šablon |
||
| Red 1: | Red 1: | ||
{{Ekumenski sabor |
|||
|ime_sabora=Drugi Nicejski sabor |
|||
|datum_sabora=[[787]] |
|||
|priznaju=[[Katoličanstvo]], [[Pravoslavlje]] |
|||
|prethodni=(Katoličanstvo) [[Treći Carigradski sabor]]<br>(Pravoslavlje) [[Trulski sabor]] |
|||
|sljedeći=[[Četvrti Carigradski sabor]] |
|||
|sazvao=Carica [[Irena (bizantska carica)|Irena]] |
|||
|predsjedovao=[[Irene (bizantska carica)|Irena]] |
|||
|broj_otaca=350 (dva papinskih predstavnika) |
|||
|teme=[[Ikonoborstvo]] |
|||
|dokumenti=odobrano poštovanje ikonima}} |
|||
'''Drugi Nicejski sabor''', održan u [[Iznik|Niceji]] od septembra do oktobra [[787]], sazvala je carica [[Irena (bizantska carica)|Irena]], namjesnica [[Konstantin VI|Konstantina VI]], da bi se izjasnilo o kultu poštovanja [[ikona]]. |
'''Drugi Nicejski sabor''', održan u [[Iznik|Niceji]] od septembra do oktobra [[787]], sazvala je carica [[Irena (bizantska carica)|Irena]], namjesnica [[Konstantin VI|Konstantina VI]], da bi se izjasnilo o kultu poštovanja [[ikona]]. |
||
Verzija na dan 26 januar 2007 u 22:04
| Drugi Nicejski sabor | |
|---|---|
| Datum | 787 |
| Priznaju | Katoličanstvo, Pravoslavlje |
| Prethodni sabor | (Katoličanstvo) Treći Carigradski sabor (Pravoslavlje) Trulski sabor |
| Sljedeći sabor | Četvrti Carigradski sabor |
| Sazvao/la | Carica Irena |
| Predsjedovao/la | Irena |
| Broj otaca | 350 (dva papinskih predstavnika) |
| Teme rasprave | Ikonoborstvo |
| Dokumenti i izjave | odobrano poštovanje ikonima |
| Hronološki spisak Ekumenskih sabora | |
Drugi Nicejski sabor, održan u Niceji od septembra do oktobra 787, sazvala je carica Irena, namjesnica Konstantina VI, da bi se izjasnilo o kultu poštovanja ikona.
Lav III Isavrijanac izdaje 727. godine edikt kojim zabranjuje poštovanje ikona i načelno slikovito predstavljanje, smatrajući to pravim idolopoklonstvom. Car imenuje ikonobornog patrijarha, a od pape Grigorija Š, koji bijaše izopćio ikonoborce, izuzima pokrajinu Ilirik ispod papske nadležnosti i predaje ga pod nadležnost Carigrada. Njegov nasljednik Konstantin IV Kopronim saziva Sabor 754. godine u Carigradu,koji osuđuje poštovanje ikona i isključuje ikonofile, uključujući i Jovana Damaskina, najljućeg branioca poštovanja ikona. Carica Irena, podrškom patrijarha Tarasija i pristankom pape Adrijana I, saziva drugi Sabor, takođe u Niceji (350 otaca), koji poništava odluke Sabora iz 754. godine i formuliše učenje da predmet poštovanja jeste ličnost predstavljena na ikoni, i da treba praviti razliku između obožavanja (λατρεια), koje priliči samo Bogu, i poštovanja (προσκυνησις) koje dolikuje svetima. Sabor nisu prihvatile Crkve u carstvu Karla Velikog (Njemačka, Francuska, Španija). Sabor u Frankfurtu 794. godine i Karlovske knjige izjašnjavaju se protiv poštovanja ikona.
Uz svu otvorenu opoziciju patrijarha Nikifora, Teodora Studita i načelno monaha, ikonoborstvo opstaje blagodareći otvorenom gonjenju Pravoslavnih od strane bizantijskih careva. Tek pod caricom Teodorom kult ikona ponovo je uspostavljen (842); u spomen na taj događaj ustanovljena je Nedelja Pravoslavlja, prve nedelje Uskršnog posta. Ikonoborstvo je poslednja jeres koja je bila predmet ekumenskog sabora.