Razlika između verzija stranice "Četvrti krstaški rat"
| [pregledana izmjena] | [pregledana izmjena] |
m Uklanjanje Link FA/FL/GA |
No edit summary |
||
| Red 1: | Red 1: | ||
{{Nedostaju izvori}} |
{{Nedostaju izvori}} |
||
{{Krstaški ratovi}} |
{{Krstaški ratovi}} |
||
'''Četvrti krstaški rat''' (1202. - 1204.) je je bio zapadnoevropska oružana ekspedicija koja je namjeravala da osvoji [[Jerusalem]] koji je bio pod muslimanskom kontrolom putem invazije na [[Egipat]]. Niz događaja je kulminirao da križari krenu preko [[Konstantinopolj|Konstantinopolja]], glavnom grada hrišćanskog [[Bizantijsko carstvo|Bizantijskog carstva]]. |
|||
'''Četvrti krstaški rat (1201-1204)''' je zapravo počeo radi osvajanja [[Jerusalem]]a kroz invaziju [[Egipat|Egipta]]. Kada su se krstaši u proljeće skupili u Veneciji, bilo ih je više nego što je planirano da se prevuče mletačkim brodovima do Konstantinopolja. Krstaši nisu imali dovoljno novca da plate prijevoz, pa im je mletački dužd Enriko Dandolo predložio da mu traženu sumu kompenziraju tako što će mu pomoći da zauzme [[Zadar]], koji je bio pod vlašću Ugarske. Krstaši nisu imali izbora te su pomogli Mlečane da zauzmu Zadar u novembru 1202. godine. U [[april]]u [[1204]]. godine, krstaši su opsjeli i osvojili grad [[Konstantinopolj]] ([[Carigrad]]), glavni grad Bizantijskog carstva. Taj dogadjaj često je opisivan kao jedan od najprofitabilnijih, ali i najsramnijih padova u historiji. |
|||
U januaru 1203. godine, na putu za Jerusalem, krstaško rukovodstvo je sklopilo sporazum sa bizantijskim princem [[Aleksis IV Angelos|Aleksisom Angelosom]] da skrenu u [[Konstantinopolj]] i da vrate njegovog svrgnutog oca na bizantijsko prijestolje. On je obećao križarima finansijsku i vojnu pomoć prilikom osvajanja Svete zemlje. Dana 23. juna 1203. godine glavna krstaška flota stiže u Konstantinopolj. Manji kontigent je nastavio za [[Akra|Akru]]. |
|||
U augustu 1203. godine, nakon borbe izvan Konstantinopolja, [[Aleksis IV Angelos|Aleksis Angelos]] se kruniše za cara uz pomoć križara. Međutim, u januaru 1204. godine, on je svrgnut od strane narodnog ustanka u Konstantinopolju. Križari više nisu bili u mogućnosti da dobiju obećanu pomoć jer je Aleksis IV ubijen 8. februara 1204. godine. Zbog toga su križari i mlećani odlučili da osvoje Konstantinopolj. U aprilu 1204. godine, oni su zarobili i brutalno opljačkali grad i uspostavili novo [[Latinsko carstvo]] a druge bizantijske teritorije podijelili. |
|||
Bizantijski otpor u neosvojenim dijelovima carstva, kao što su [[Nikejsko carstvo|Nikeja]], [[Trapezundsko carstvo|Trapezund]] i [[Despotovina Epir|Epir]], su povratili Konstantinopolj. Četvrti križarski rat se smatra jednim od konačnih djela [[Crkveni raskol|crkvenog raskola]] između [[Pravoslavna crkva|Pravoslavne crkve]] i [[Rimokatolička crkva|Rimokatoličke crkve]], a ključna prekretnica je bila [[pad Bizantijskog carstva]]. |
|||
== Historijska pozadina == |
== Historijska pozadina == |
||
Trenutna verzija na dan 16 novembar 2015 u 17:04
 | Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
.svg){kind=small}
Četvrti krstaški rat (1202. - 1204.) je je bio zapadnoevropska oružana ekspedicija koja je namjeravala da osvoji Jerusalem koji je bio pod muslimanskom kontrolom putem invazije na Egipat. Niz događaja je kulminirao da križari krenu preko Konstantinopolja, glavnom grada hrišćanskog Bizantijskog carstva.
U januaru 1203. godine, na putu za Jerusalem, krstaško rukovodstvo je sklopilo sporazum sa bizantijskim princem Aleksisom Angelosom da skrenu u Konstantinopolj i da vrate njegovog svrgnutog oca na bizantijsko prijestolje. On je obećao križarima finansijsku i vojnu pomoć prilikom osvajanja Svete zemlje. Dana 23. juna 1203. godine glavna krstaška flota stiže u Konstantinopolj. Manji kontigent je nastavio za Akru.
U augustu 1203. godine, nakon borbe izvan Konstantinopolja, Aleksis Angelos se kruniše za cara uz pomoć križara. Međutim, u januaru 1204. godine, on je svrgnut od strane narodnog ustanka u Konstantinopolju. Križari više nisu bili u mogućnosti da dobiju obećanu pomoć jer je Aleksis IV ubijen 8. februara 1204. godine. Zbog toga su križari i mlećani odlučili da osvoje Konstantinopolj. U aprilu 1204. godine, oni su zarobili i brutalno opljačkali grad i uspostavili novo Latinsko carstvo a druge bizantijske teritorije podijelili.
Bizantijski otpor u neosvojenim dijelovima carstva, kao što su Nikeja, Trapezund i Epir, su povratili Konstantinopolj. Četvrti križarski rat se smatra jednim od konačnih djela crkvenog raskola između Pravoslavne crkve i Rimokatoličke crkve, a ključna prekretnica je bila pad Bizantijskog carstva.
Historijska pozadina[uredi | uredi izvor]
Poslije propasti Trećeg krstaškog pohoda (1189.-1192.) u Evropi nije bilo puno interesovanja za jos jedan rat protiv muslimana. Tada je Jerusalem bio pod kontrolom dinastije Abajida, koja je vladala cijelom Sirijom i Egiptom, uz izuzetak par gradova koji su i dalje pripadali krstaškom Jerusalimskom carstvu, sa prijestolnicom u Akri. U trećem pohodu, krstaši su carstvo osnovali i na Kipru.
Propovijesti Pape Inocenta III, koji je na čelo Katoličke crkve stupio 1198. godine, probudila su razmišljanja o novom pohodu. Međutim, na njegov poziv su se oglušile mnoge evropske monarhije: Njemačka se snažno opirala Papskoj moći, a Engleska i Francuska su i dalje bile u međusobnom ratu.
Također pogledajte[uredi | uredi izvor]
 |
Commons ima datoteke na temu: Četvrti krstaški rat |