Razlika između verzija stranice "Albert Camus"
| [pregledana izmjena] | [pregledana izmjena] |
m clean up using AWB |
|||
| Red 19: | Red 19: | ||
}} |
}} |
||
'''Albert Camus''' ([[7. novembar]] [[1913]] – [[4. januar]] [[1960]]), francuski pisac i [[Filozofija|filozof]].<ref name="hdg">[http://www.hdg.de/lemo/html/biografien/CamusAlbert/ Biografija na stranici]''Haus der Geschichte'' ''hdg.de'' pristupljeno ..2014 {{Simboli jezika|de|Njemački}}</ref> |
'''Albert Camus''' ([[7. novembar]] [[1913]] – [[4. januar]] [[1960]]), francuski pisac i [[Filozofija|filozof]].<ref name="hdg">[http://www.hdg.de/lemo/html/biografien/CamusAlbert/ Biografija na stranici]''Haus der Geschichte'' ''hdg.de'' pristupljeno ..2014 {{Simboli jezika|de|Njemački}}</ref> |
||
== Biografija == |
== Biografija == |
||
U [[Drugi svjetski rat|Drugom svjetskom ratu]] učestvovao je u pokretu otpora.<ref name="hdg"/> Čitav njegov opus temelji se na ideji o apsurdnosti ljudske sudbine. Modernog čovjeka naziva bludnim, ciničnim monstrumom, a nasuprot svijetu današnjice evocira [[Antička Grčka|Antičku Grčku]], koja je „u svemu znala naći pravu mjeru“. |
U [[Drugi svjetski rat|Drugom svjetskom ratu]] učestvovao je u pokretu otpora.<ref name="hdg"/> Čitav njegov opus temelji se na ideji o apsurdnosti ljudske sudbine. Modernog čovjeka naziva bludnim, ciničnim monstrumom, a nasuprot svijetu današnjice evocira [[Antička Grčka|Antičku Grčku]], koja je „u svemu znala naći pravu mjeru“. |
||
Otac mu je bio zemljoradnik, a umro je za vrijeme [[Prvi svjetski rat|Prvog svjetskog rata]]. Osnovnu i srednju školu, a zatim sveučilište, Camus pohađa u gradu [[Alžir]]u.<ref name="hdg"/> |
Otac mu je bio zemljoradnik, a umro je za vrijeme [[Prvi svjetski rat|Prvog svjetskog rata]]. Osnovnu i srednju školu, a zatim sveučilište, Camus pohađa u gradu [[Alžir]]u.<ref name="hdg"/> |
||
| Red 33: | Red 32: | ||
S nekolicinom mladih ljudi osniva dobrovoljačku pozorišnu grupu zvanu [[Equipe]]. |
S nekolicinom mladih ljudi osniva dobrovoljačku pozorišnu grupu zvanu [[Equipe]]. |
||
Mada Camus u to doba živi oskudno (svoje je materijalne prilike sredio tek nakon rata, stekavši svojim pisanjem građansko blagostanje), razmjerno mnogo putuje: Balearska ostrva, Italija, Srednja Evropa… |
Mada Camus u to doba živi oskudno (svoje je materijalne prilike sredio tek nakon rata, stekavši svojim pisanjem građansko blagostanje), razmjerno mnogo putuje: Balearska ostrva, Italija, Srednja Evropa… |
||
Usput se bavi novinarstvom, surađujući s lokalnim novinama. |
Usput se bavi novinarstvom, surađujući s lokalnim novinama. |
||
U Francusku je došao [[1940]]. godine i s nekim kolegama osniva ilegalne novine koje nose značajno ime ‘[[Combat]]’, a prozvane su tako po grupi otpora kojoj pripada i Camus. Glavno sjedište ove grupe bio je [[Lyon]]. Iz Lyona, Camus se seli u Pariz, gdje dočekuje oslobođenje.<ref name="hdg"/> ‘Combat’ tada nastavlja izlaziti normalno, a osnivač lista koji je izvršio značajnu ulogu u pokretu otpora, nastavlja političku djelatnost, pišući nepotpisane uvodnike koji su toliko značajni i po formi i po sadržaju da se u Francuskoj u to doba govori o stilu toga lista kao o nečemu posebnom (style combat). Camusovi su članci posvećeni najprečim i najosjetljivijim pitanjima poslijeratnih dana, kao što je naprimjer problem čišćenja i odmazde. |
U Francusku je došao [[1940]]. godine i s nekim kolegama osniva ilegalne novine koje nose značajno ime ‘[[Combat]]’, a prozvane su tako po grupi otpora kojoj pripada i Camus. Glavno sjedište ove grupe bio je [[Lyon]]. Iz Lyona, Camus se seli u Pariz, gdje dočekuje oslobođenje.<ref name="hdg"/> ‘Combat’ tada nastavlja izlaziti normalno, a osnivač lista koji je izvršio značajnu ulogu u pokretu otpora, nastavlja političku djelatnost, pišući nepotpisane uvodnike koji su toliko značajni i po formi i po sadržaju da se u Francuskoj u to doba govori o stilu toga lista kao o nečemu posebnom (style combat). Camusovi su članci posvećeni najprečim i najosjetljivijim pitanjima poslijeratnih dana, kao što je naprimjer problem čišćenja i odmazde. |
||
| Red 39: | Red 38: | ||
Argentinski pisac [[Ernesto Sabato]] je zaokupio njegovu pažnju, te ga Camus otkriva ostatku svijeta. |
Argentinski pisac [[Ernesto Sabato]] je zaokupio njegovu pažnju, te ga Camus otkriva ostatku svijeta. |
||
1957. godine Albert Camus dobija [[Nobelova nagrada za književnost|Nobelovu nagradu za književnost]]. |
1957. godine Albert Camus dobija [[Nobelova nagrada za književnost|Nobelovu nagradu za književnost]]. |
||
I kao završni čin njegova života posvećenog promišljanju apsurda 1960. godine, nedaleko od Pariza, pogiba u saobraćajnoj nesreći, zajedno sa svoje dvoje djece. |
I kao završni čin njegova života posvećenog promišljanju apsurda 1960. godine, nedaleko od Pariza, pogiba u saobraćajnoj nesreći, zajedno sa svoje dvoje djece. |
||
| Red 77: | Red 76: | ||
== Vanjski linkovi == |
== Vanjski linkovi == |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
* [http://filozofija.differentia.co.yu/skriptarnica/kami-gluma.htm Alber Kami, Gluma (iz djela ''Mit o Sizifu'')] |
* [http://filozofija.differentia.co.yu/skriptarnica/kami-gluma.htm Alber Kami, Gluma (iz djela ''Mit o Sizifu'')] |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
{{stub-nobel}} |
{{stub-nobel}} |
||
| Red 86: | Red 85: | ||
{{Književnici razdoblja 1857. - 1952.}} |
{{Književnici razdoblja 1857. - 1952.}} |
||
{{Nobelova nagrada za književnost laureati 1951-1975}} |
{{Nobelova nagrada za književnost laureati 1951-1975}} |
||
{{Socijalna i politička filozofija}} |
|||
{{DEFAULTSORT:Camus, Albert}} |
{{DEFAULTSORT:Camus, Albert}} |
||
[[Kategorija:Dobitnici Nobelove nagrade za književnost]] |
[[Kategorija:Dobitnici Nobelove nagrade za književnost]] |
||
[[Kategorija:Francuski filozofi]] |
[[Kategorija:Francuski filozofi]] |
||
Verzija na dan 20 juli 2016 u 02:03
Albert | |
|---|---|
 |
Albert Camus (7. novembar 1913 – 4. januar 1960), francuski pisac i filozof.[1]
Biografija
U Drugom svjetskom ratu učestvovao je u pokretu otpora.[1] Čitav njegov opus temelji se na ideji o apsurdnosti ljudske sudbine. Modernog čovjeka naziva bludnim, ciničnim monstrumom, a nasuprot svijetu današnjice evocira Antičku Grčku, koja je „u svemu znala naći pravu mjeru“.
Otac mu je bio zemljoradnik, a umro je za vrijeme Prvog svjetskog rata. Osnovnu i srednju školu, a zatim sveučilište, Camus pohađa u gradu Alžiru.[1] Uči filozofiju, ali se bavi raznim poslovima da bi se prehranio: dobavlja dijelove za automobile, radi kao pomorsko-trgovački mešetar i kao činovnik u prefekturi. Bavi se čak i meteorologijom.
Završava studije, diplomira iz književno-historijskih znanosti, piše raspravu o Platonu i Svetom Augustinu. Tom radnjom postiže diplomu koja ga osposobljava za dalje studiranje i otvara put do najviših akademskih časti. No, bolest, tj. tuberkuloza ga sprečava da nastavi studiranje.
S nekolicinom mladih ljudi osniva dobrovoljačku pozorišnu grupu zvanu Equipe. Mada Camus u to doba živi oskudno (svoje je materijalne prilike sredio tek nakon rata, stekavši svojim pisanjem građansko blagostanje), razmjerno mnogo putuje: Balearska ostrva, Italija, Srednja Evropa… Usput se bavi novinarstvom, surađujući s lokalnim novinama.
U Francusku je došao 1940. godine i s nekim kolegama osniva ilegalne novine koje nose značajno ime ‘Combat’, a prozvane su tako po grupi otpora kojoj pripada i Camus. Glavno sjedište ove grupe bio je Lyon. Iz Lyona, Camus se seli u Pariz, gdje dočekuje oslobođenje.[1] ‘Combat’ tada nastavlja izlaziti normalno, a osnivač lista koji je izvršio značajnu ulogu u pokretu otpora, nastavlja političku djelatnost, pišući nepotpisane uvodnike koji su toliko značajni i po formi i po sadržaju da se u Francuskoj u to doba govori o stilu toga lista kao o nečemu posebnom (style combat). Camusovi su članci posvećeni najprečim i najosjetljivijim pitanjima poslijeratnih dana, kao što je naprimjer problem čišćenja i odmazde. Godine 1948. osniva Odbor za pomoć žrtvama totalitarnih država, zauzima pozitivan stav prema stvaranju svjetske vlade koja bi bila supernacionalna. Argentinski pisac Ernesto Sabato je zaokupio njegovu pažnju, te ga Camus otkriva ostatku svijeta.
1957. godine Albert Camus dobija Nobelovu nagradu za književnost.
I kao završni čin njegova života posvećenog promišljanju apsurda 1960. godine, nedaleko od Pariza, pogiba u saobraćajnoj nesreći, zajedno sa svoje dvoje djece.
Nakon njegove smrti dolazi do objavljivanja romana „Sretna smrt“,[1] koji je napisao prije „Stranca“, ali je odustao od njegova objavljivanja i nedovršene autobiografske knjige „Prvi čovjek“[1] koju je njegova kćer izdala 1994. godine.
Nagrade
Djela
- Naličje i lice (1937)
- Pirovanje, (1939)
- Stranac (L'Étranger) (1942)
- Mit o Sizifu (1942), filozofski esej
- Nesporazum (1944),
- Kaligula (1944),
- Kuga (La Peste) (1947)
- Prometej u paklu (1947), filozofski esej
- Opsadno stanje (1948)
- Hronika 1944-48. (1950)
- Pravednici (1949)
- Minotaur ili Sastanak u Oranu (1950)
- Pobunjeni čovjek (1951)
- Ljeto (1954) nastavak „Pirovanja“,
- Pad (La Chute) (1956)
- Progonstvo i kraljevstvo (1957) zbirka novela,
- Razmišljanja o giljotini (1957) esej protiv smrtne kazne
Reference
Također pogledajte
Vanjski linkovi
 |
Commons ima datoteke na temu: Albert Camus |
 |
Wikicitati imaju citate vezane za: Albert Camus |
Nedovršeni članak Albert Camus koji govori o dobitnicima Nobelove nagrade treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.