Razlika između verzija stranice "Dinamit"
| [pregledana izmjena] | [pregledana izmjena] |
No edit summary |
No edit summary |
||
| Red 1: | Red 1: | ||
{{ |
{{Izmjena u toku}} |
||
'''Dinamit''' ({{jez-gr|δύναμις}}, dýnamis, ''snaga'') jeste [[eksploziv]] napravljen od [[nitroglicerin]]a i upijajućih sredstava (sorbenata, poput dijatomejske zemlje, [[glina|gline]] i krede) uz dodatak sredstava za stabilizaciju. Izumio ga je švedski hemičar i inženjer Alfred Nobel u njemačkom gradu [[Geesthacht]] i patentirao 1867. godine. Vrlo brzo je ušao u široku upotrebu kao izuzetno snažan eksploziv i alternativa crnom [[barut]]u. Najčešće se pravi u obliku štapa dugog oko 30-ak [[centimetar]]a, čiji je prečnik baze oko 5 centimetara. |
|||
{{Nedostaju izvori}} |
|||
'''Dinamit''' je [[Eksploziv|eksploziv]] baziran na [[Nitroglicerin|nitroglicerin]]u i [[Molekula|molekuli]] [[Kisik|kisik]]a, koju nitroglicerin upija. Izmislio ga je [[Alfred Nobel]] [[1866]]. godine, a [[Patent|patent]]irao [[1867]]. godine. Najčešće izgleda kao štap dugačak okoi 30-ak [[Centimetar|centimetar]]a, čiji je prečnik baze oko 5 centimetara. Dinamit se smatra visoko eksplozivnim. Najprije se koristio u [[Rudarstvo|rudarstvu]], da bi kasnije, na žalost, primjenu dobio i u [[Rat|ratu]]. |
|||
Danas se dinamit uglavnom upotrebljava u rudarstvu, građevinarstvu, kamenolomima i za rušenje objekata. Dinamit je još uvijek jedno od osnovnih sredstava za iskop rovova a također je i jeftinija alternativa lijevanim eksplozivima. Dinamit se ponekad koristi kao upaljač ili pojačivač djelovanja eksplozivnih punjenja zasnovanih na [[amonij-nitrat]]u (ANFO). |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
{{Commonscat|Dynamite}} |
{{Commonscat|Dynamite}} |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
[[Kategorija:Eksplozivi]] |
[[Kategorija:Eksplozivi]] |
||
Verzija na dan 28 januar 2019 u 13:53
 | Trenutno se rade izmjene na stranici. |
Dinamit (grčki: δύναμις, dýnamis, snaga) jeste eksploziv napravljen od nitroglicerina i upijajućih sredstava (sorbenata, poput dijatomejske zemlje, gline i krede) uz dodatak sredstava za stabilizaciju. Izumio ga je švedski hemičar i inženjer Alfred Nobel u njemačkom gradu Geesthacht i patentirao 1867. godine. Vrlo brzo je ušao u široku upotrebu kao izuzetno snažan eksploziv i alternativa crnom barutu. Najčešće se pravi u obliku štapa dugog oko 30-ak centimetara, čiji je prečnik baze oko 5 centimetara.
Danas se dinamit uglavnom upotrebljava u rudarstvu, građevinarstvu, kamenolomima i za rušenje objekata. Dinamit je još uvijek jedno od osnovnih sredstava za iskop rovova a također je i jeftinija alternativa lijevanim eksplozivima. Dinamit se ponekad koristi kao upaljač ili pojačivač djelovanja eksplozivnih punjenja zasnovanih na amonij-nitratu (ANFO).
 |
Commons ima datoteke na temu: Dinamit |