Razlika između verzija stranice "Pozitron"

[nepregledana izmjena]

Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj

U redovima

Verzija na dan 10 juni 2008 u 21:47

POZITRON
Antičestica	elektron
Teorijsko predviđanje	Paul Dirac, 1928.
Eksperimentalno otkriće	Carl D. Anderson, 1932.
Masa	9,1093826(16)·10⁻²⁸ g
Naboj	1,602176462(63)·10⁻¹⁹ C
Spin	1/2

Pozitron je antičestica elektrona. Pozitron ima jednaku masu i spin (1/2) kao i elektron, ali suprotni električni naboj od elektrona. Dakle, pozitroni su u antimateriji ono što su elektroni u materiji. Pozitron nastaje u različitim procesima, kao npr. nuklearnim beta-radioaktivnim raspadom nekih radioizotopa, te nastankom para elektron-pozitron iz gama zrake (tj. fotona dovoljno visoke energije). Kada se pozitron sudari s elektronom oni se anihiliraju. Pri tome najčešće nastaju dva fotona gama-zraka. Stoga kada pozitron naleti na tvar brzo dolazi do njegove anihilacije. Tako je poluživot pozitrona kad naleti na molekularno sredstvo oko 400-500 ps (pikosekundi), a za metale je smanjen čak na 100 ps. Međutim, sam za sebe, pozitron je stabilna čestica antimaterije. Kada bi ga se moglo zadržati u permanentnoj izolaciji, izbjegla bi se anihalacija, i pozitron bi zauvijek živio, kao i elektron.

Paul Dirac je 1928. godine teorijski predvidio postojanje pozitrona. Prve eksperimentalne dokaze o postojanju te do tada nepoznate čestice 1932. godine objavio je Carl D. Anderson. Ta je čestica kasnije identificirana kao pozitron i predstavlja prvootkrivenu antičesticu u fizici. Anihilacija pozitrona s elektronom prvi puta je proučavana 1940. godine. Različite eksperimentalne tehnike kojima su se proučavale anihilacije pozitrona u okvirima nuklearne spektroskopije doživjele su poseban razvoj u dva desetljeća nakon 1945. godine.

Također pogledajte

Antimaterija

Nedovršeni članak Pozitron koji govori o fizici treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.

@@ Red 8: / Red 8: @@
 |-
 |Teorijsko predviđanje
-|[[Paul Dirac]], [[1928]]
+|[[Paul Dirac]], [[1928]].
 |-
 |Eksperimentalno otkriće
-|Carl D. Anderson, [[1932]]
+|Carl D. Anderson, [[1932]].
 |-
 |[[Masa]]
@@ Red 24: / Red 24: @@
 </div>
-Pozitron je [[antičestica]] [[elektron]]a. Pozitron ima jednaku [[masa|masu]] i [[spin]] (1/2) kao i elektron, ali suprotni [[električni naboj]] od elektrona. Dakle, pozitroni su u [[antimaterija|antimateriji]] ono što su elektroni u [[materija|materiji]]. Pozitron nastaje u različitim procesima, kao npr. nuklearnim beta-radioaktivnim raspadom nekih radioizotopa, te nastankom para elektron-pozitron iz gama zrake (tj. [[foton]]a dovoljno visoke energije). Kada se pozitron sudari s elektronom oni se anihiliraju. Pri tome najčešće nastaju dva [[foton]]a gama-zraka. Stoga kada pozitron naleti na tvar brzo dolazi do njegove anihilacije. Tako je poluživot pozitrona kad naleti na [[molekula]]rno sredstvo oko 400-500 ps (pikosekundi), a za [[metal]]e je smanjen čak na 100 ps. Međutim, sam za sebe, pozitron je stabilna čestica antimaterije. Kada bi ga se moglo zadržati u permanentnoj izolaciji, izbjegla bi se anihalacija, i pozitron bi zauvijek živio, kao i elektron.
+Pozitron je [[antičestica]] [[elektron]]a. Pozitron ima jednaku [[masa|masu]] i [[spin]] (1/2) kao i elektron, ali suprotni [[električni naboj]] od elektrona. Dakle, pozitroni su u [[antimaterija|antimateriji]] ono što su elektroni u [[materija|materiji]]. Pozitron nastaje u različitim procesima, kao npr. nuklearnim [[beta zračenje|beta-radioaktivnim raspadom]] nekih radioizotopa, te nastankom para elektron-pozitron iz gama zrake (tj. [[foton]]a dovoljno visoke energije). Kada se pozitron sudari s elektronom oni se anihiliraju. Pri tome najčešće nastaju dva [[foton]]a gama-zraka. Stoga kada pozitron naleti na tvar brzo dolazi do njegove anihilacije. Tako je poluživot pozitrona kad naleti na [[molekula]]rno sredstvo oko 400-500 ps (pikosekundi), a za [[metal]]e je smanjen čak na 100 ps. Međutim, sam za sebe, pozitron je stabilna čestica antimaterije. Kada bi ga se moglo zadržati u permanentnoj izolaciji, izbjegla bi se anihalacija, i pozitron bi zauvijek živio, kao i elektron.
-[[Paul Dirac]] je [[1928]] godine teorijski predvidio postojanje pozitrona. Prve eksperimentalne dokaze o postojanju te do tada nepoznate čestice [[1932]] godine objavio je Carl D. Anderson. Ta je čestica kasnije identificirana kao pozitron i predstavlja prvootkrivenu antičesticu u [[fizika|fizici]]. Anihilacija pozitrona s elektronom prvi puta je proučavana [[1940]] godine. Različite eksperimentalne tehnike kojima su se proučavale anihilacije pozitrona u okvirima nuklearne spektroskopije doživjele su poseban razvoj u dva desetljeća nakon [[1945]] godine.
+[[Paul Dirac]] je [[1928]]. godine teorijski predvidio postojanje pozitrona. Prve eksperimentalne dokaze o postojanju te do tada nepoznate čestice [[1932]]. godine objavio je Carl D. Anderson. Ta je čestica kasnije identificirana kao pozitron i predstavlja prvootkrivenu antičesticu u [[fizika|fizici]]. Anihilacija pozitrona s elektronom prvi puta je proučavana [[1940]]. godine. Različite eksperimentalne tehnike kojima su se proučavale anihilacije pozitrona u okvirima nuklearne spektroskopije doživjele su poseban razvoj u dva desetljeća nakon [[1945]]. godine.
 ==Također pogledajte==