Trastámara

Grb dinastije Trastámara

Dinastija Trastámara je bila kraljevska dinastija porijeklom sa Pirinejskog poluotoka, čiji su članovi vladali Kastiljom od 1369. do 1504. godine, Aragonom od 1412. do 1516. godine, Navarrom od 1425. do 1516. godine, te Napuljem od 1458. do 1501. godine.

Dinastija je dobila ime po tituli grofa od Trastámare, koju je nosio Henrik II Kastiljski, prije nego je 1369. dospio na prijestolje nakon građanskog rata koji se završio smrću njegovog brata, Petra I. Odgojio i obrazovao ga je grof Rodrigo Alvarez.

Glavna karakteristika svih članova ove dinastije je ponovno jačanje monarhističkog autoriteta i ekonomski razvoj koji je podsticala buržoazija. Smatraju se jednom od prvih autoritarnih monarhija. Uspjeli su da uvedu evropsku diplomatiju u Kastilju, modernizujući je i pretvorivši je u silu sposobnu da nametne svoju hegemoniju na Iberijsko poluostrvo.

Dinastija Trastamara je okupirala aragonsko prijestolje putem Dogovora iz Kaspe, 1412. godine. Ovim sporazumom se završila borba oko prijestolja, nastala nakon smrti kralja Martina I, 1410. godine.

Posljednji monarh ove dinastije koji je vladao u Španiji je bila Ivana I Kastiljska. Pošto se udala za Filipa, vojvodu od Burgundije, španska prijestolja nakon njene smrti zauzima austrijska dinastija Habsburg.