Ratomir Dugonjić

Rato Dugonjić
Rato Dugonjić
	Dugonjić 1956.
Rođenje	10. januar 1916.; Trebinje, Austro-ugarska
Smrt	27. juni 1987 (71 godina); Sarajevo, SFRJ

Ratomir "Rato" Dugonjić (Trebinje, 10. januar 1916 — Sarajevo, 27. juni 1987) bio je bosanskohercegovački politički radnik, pravnik, član CK SKJ i Savjeta Federacije. Prije Drugog svjetskog rata bio je hapšen zbog revolucionarnog rada. U KPJ je od 1937. godine. Jedan je od organizatora NOB-a 1941. Tokom rata je bio vijećnik AVNOJ-a i ZAVNOBiH-a, a od pogibije Ive Lole Ribara 1943. (sve do 1947.) i sekretar Centralnog komiteta SKOJ-a. Od 1948. biran je u CK SKJ i u Predsjedništvo CK SKJ. U više saziva bio je poslanik Skupštine Bosne i Hercegovine i Skupštine Jugoslavije. Bio je jugoslavenski ambasador u Poljskoj i Ujedinjenim Arapskim Emiratima, ministar u Vladi BiH i Saveznoj vladi, predsjednik SSRN BiH i SSRNJ, biran je i u Predsjedništvo SFRJ, čiji je potpredsjednik bio 1972. Bio je i na čelu Predsjedništva Bosne i Hercegovine od 1974. do 1978. Narodni heroj.

Također pogledajte[uredi | uredi izvor]

p r u Predsjednici NR Bosne i Hercegovine i SR Bosne i Hercegovine
Nazivi funkcija po razdobljima: predsjednik Prezidijuma Narodne skupštine (1945–1953), predsjednik Skupštine (1953–1974) i predsjednik Predsjedništva (1974–1990)
1945–1953.	Vojislav Kecmanović (1943–1946) Đuro Pucar (1946–1948) Vlado Šegrt (1948–1953)
1953–1974.	Đuro Pucar (1953–1963) Ratomir Dugonjić (1963–1967) Džemal Bijedić (1967–1971) Hamdija Pozderac (1971–1974)
1974–1990.	Ratomir Dugonjić (1974–1978) Raif Dizdarević (1978–1982) Branko Mikulić (1982–1983) Milanko Renovica (1983–1985) Munir Mesihović (1985–1987) Mato Andrić (1987–1988) Nikola Filipović (1988–1989) Obrad Piljak (1989–1990) Alija Izetbegović (1990)