Titanic
| RMS Titanic | ||||
|---|---|---|---|---|
 Titanic kod Southamptona 10. aprila 1912. | ||||
| ||||
| Klasa i vrsta | Putnički | |||
| Naručilac | White Star Line | |||
| Brodogradilište |  Harland i Wolff | |||
| Porinuće | 31. maj 1911. | |||
| Stavljen u službu | 10. april 1912. | |||
| Status | Potonuo 15. aprila 1912. | |||
| Matična luka | Liverpool | |||
| Glavne osobine | ||||
| Istisnina | 66.000 t | |||
| Dužina | 269 m | |||
| Širina | 28 m | |||
| Visina | 56 m (do vrha dimnjaka) | |||
| Gaz | 10,5 m | |||
| Brzina | 25 čvorova | |||
| Kapacitet | 3.547 osoba | |||
| Posada | nepoznato | |||
RMS Titanic (poznat i kao SS Titanic ili samo Titanic) bio je drugi od tri superlinera koji su trebali dominirati transatlantskim putničkim saobraćajem.[1] Bio je vlasništvo kompanije White Star Line, a izgrađen je u brodogradilištu Harland i Wolff. Godine 1909. počela je gradnja Titanica, a na izgradnji je radilo 17.000 radnika. Titanic je bio najveći putnički brod na svijetu u to doba. Krenuo je iz Southamptona 10. aprila 1912. Tokom prvog putovanja udario je u ledeni brijeg u nedjelju, u 23:40 (brodsko vrijeme), 14. aprila 1912. Potonuo je dva sata i 40 minuta kasnije, u 2:20.
U tragediji su od 2.228 putnika smrtno stradala 1.523, što je jedna od najvećih pomorskih katastrofa za vrijeme mira. Titanic je koristio najnapredniju tehnologiju dostupnu u to doba, pa se za njega vjerovalo da je nepotopiv. Bio je to veliki šok za ljude jer je, uprkos naprednoj tehnologiji i iskusnoj posadi, na kraju ipak potonuo, uz velike ljudske gubitke. Olupinu broda pronašli su 1. septembra 1985. Jean-Louis Michel i Robert Ballard pomoću daljinski upravljanog sistema Argo / Jason, kada su u 1:05 po brodskom vremenu ugledali bojler broda.
Gradnja
[uredi | uredi izvor]
Gradnja Titanica počela je 1909, a porinut je u more 31. maja 1911. Imao je devet paluba, bio je dug 269, a širok 28 m, dok mu je nosivost bila približno 46.000 bruto registarskih tona. Dubina gaza bila mu je 10,5 m, visina od kobilice do komandnog mosta 32 m, dok je visina do vrha njegovih četiri dimnjaka 56 m. Maksimalna brzina bila je 25 čvorova. Imao je 30.000 KS s tri glave i bio je parobrod. Smatran je nepotopivim. Imao je najnapredniju tehnologiju i bio "najsigurniji brod".
Posada
[uredi | uredi izvor]- Kapetan – Edward John Smith
- Glavni oficir – Henry Wilde
- Prvi oficir – William Murdoch
- Drugi oficir – Charles Lightoller
- Treći oficir – Herbert Pitman
- Četvrti oficir – Joseph Boxall
- Peti oficir – Harold Lowe
- Šesti oficir – James Moody
- Glavni pekar – Charles John Joughin
- Osmatrači – Frederick Fleet i Reginald Lee
- Radiooperateri – Jack Phillips i Harold Bride
Spašavanje preživjelih
[uredi | uredi izvor]Gotovo dva sata nakon što je Titanic potonuo, na mjesto nesreće stigla je Carpathia i pokupila dio preživjelih iz spasilačkih čamaca. Tokom sljedećih nekoliko sati ostatak preživjelih također je spašen. Na Carpathiji je održana kratka molitva za spašene, te za sjećanje na one koji su izgubili svoje živote. Istog jutra, u 8:50, Carpathia je krenula za New York City, gdje je stigla 18. aprila.
Kada je potvrđen broj žrtava, ljudi iz kompanije White Star Line poslali su brod MacKay-Bennett, koji je trebao pronaći tijela preminulih. Pronađeno je 338 tijela. Neka od njih nikad nisu identificirana.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ "Titanic | History, Sinking, Rescue, Survivors, & Facts". Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 20. 11. 2018.
