Ranko Marinković
 | Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
| Ranko Marinković | |
|---|---|
| Rođenje |
22. februar 1913. Komiža, Austro-ugarska |
| Smrt |
28. januar 2001 (87 god.) Zagreb, Hrvatska |
| Zanimanje | pisac |
Ranko Marinković (22. februar 1913 – 28. januar 2001) bio je hrvatski književnik.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Ranko Marinković je rođen na Visu gdje je završio narodnu školu, a potom nastavlja gimnaziju u Splitu i Zagrebu. U Zagrebu je završio Filozofski fakultet. Tokom 2. svjetskog rata u Splitu je uhapšen je od italijanske fašističke vojske, te je interniran u logor Ferramonti (Kalabrija). Nakon kapitulacije Italije 1943. odlazi u Bari, prebacuje se u sinajski zbjeg El Shatt. Nakon rata radi u Nakladnom zavodu Hrvatske. Potom postaje direktor Drame zagrebačkog HNK, gdje službuje između 1946. i 1950. Godinu poslije 1951. postaje profesorom na zagrebačkoj Akademiji za pozorišnu umjetnost, gdje radi do penzionisanja. Pri kraju života biva HDZ-ov zastupnik u Skupštini Grada Zagreba. Umire 2001. godine.
Bibliografija[uredi | uredi izvor]
- Albatros (1939)
- Proze (1948)
- Ni braća ni rođaci (1949)
- Oko Božje (1949)
- Pod balkonima (1953)
- Ruke (1953)
- Glorija (1955)
- Poniženje Sokrata (1959)
- Kiklop (1965)
- Politeia (1977)
- Zajednička kupka (1980)
- Pustinja (1982)
- Never more (1993)
Eseji[uredi | uredi izvor]
- Geste i grimase (1951)
- Nevesele oči klauna (1986)
Nagrade[uredi | uredi izvor]
- NIN-ova nagrada 1965. za roman Kiklop (1965)
- Nagrada "Vladimir Nazor" za književnost (1965)
- Nagrada "Vladimir Nazor" za životno djelo (1975)