SHFM3P1

SHFM3P1
Identifikatori
Aliasi	FBXW4P1
Vanjski ID-jevi	GeneCards: FBXW4P1
Lokacija gena (čovjek) Hrom. Hromosom 22 (čovjek) Bend 22q11.23 Početak 23,262,767 bp Kraj 23,265,005 bp
Ortolozi
Vrste	Čovjek	Miš
Entrez	26226	n/a
Ensembl	ENSG00000230701	n/a
UniProt	n a	n/a
RefSeq (mRNK)	NM_012165	n/a
RefSeq (bjelančevina)	n/a	n/a
Lokacija (UCSC)	Chr 22: 23.26 – 23.27 Mb	n/a
PubMed pretraga		n/a
Wikipodaci
Pogledaj/uredi – čovjek

Gen za malformaciju podijeljena šaka/stopalo (ektrodaktilija) tip 3 pseudogena 1, znan i kao SHFM3P1, je ljudski gen sa hromosoma 22.

U vezi stim, u jednoj studiji iz 1998., mađen a je veza izeđu ovog lokusa i činjenice da Proteolitski put ovisan o ubikvitinu cilja mnoge ključne regulatorne proteine za brzu unutarćelijsku degradaciju. Specifičnost ubikvitinacije proteina proizlazi iz E3 ubikvitin-proteinskih ligaza, koje prepoznaju supstratne proteine. Nedavno je analiza E3 koji reguliraju diobu stanica otkrila zajedničke teme u strukturi i funkciji. Jedna posebno raznovrsna klasa E3, koja se naziva kompleksi proteina Skp1p-Cdc53p-F-kutija proteina (SCF), koristi supstrat-specifične adapterske podjedinice koje se nazivaju proteini F-kutije za regrutovanje različitih supstrata u jezgro ubikvitinacijskog kompleksa. Projekti sekvenciranja genoma otkrili su široku lepezu proteina F-kutije, a rani rezultati genetičke analize u nekoliko organizama obećavaju da će proteini F-kutije sudjelovati u regulaciji mnogih procesa, uključujući ćelijsku diobu, transkripciju, transdukciju signala i razvoj. Ubikvitinski sistem unutarćelijske degradacije proteina kontroliše obilje mnogih kritičnih regulatornih proteina. Specifičnost ubikvitinskog sistema je uglavnom određena na nivou prepoznavanja supstrata, korak koji je posredovan E3 ubikvitinskim ligazama.

Analiza mehanizama proteolize usmjerene fosforilacijom u regulaciji ćelijskog ciklusa otkrila je novu klasu E3 ubikvitinsskih ligaza zvanih SCF kompleksi, koji se sastoje od podjedinica Skp1, Rbx1, Cdc53 i bilo kojeg od velikog broja različitih F-kutijskih proteina. Specifičnost supstrata SCF kompleksa određena je zamjenjivom proteinskom podjedinicom F-kutije, koja regrutuje specifičan skup supstrata za ubikvitinaciju u jezgro kompleksa sastavljenog od Skp1, Rbx1, Cdc53 i E2 enzima Cdc34. Proteini F-kutije imaju bipartitnu strukturu - zajednički motiv F-kutije povezuje proteine F-kutije sa Skp1 i jezgrom kompleksa, dok divergentni motivi interakcije protein-protein selektivno vezuju svoje srodne supstrate. Do danas su svi poznati SCF supstrati prepoznati na način koji je striktno ovisan o osforilaciji, čime se povezuju unutarćeliske signalne mreže sa ubikvitinskim sistemom.

Mnoštvo različitih proteina F-kutije u bazama podataka sugerira da će mnogim putevima upravljati SCF-ovisna proteoliza. Zaista, genetička analiza otkrila je uloge proteina F-kutije u različitim signalnim putevima, u rasponu od senzora nutrijenata u kvascima do očuvanih razvojnih puteva kod biljkama i životinja. Štaviše, strukturna analiza je otkrila veze predaka između SCF kompleksa i dvije druge E3 ubikvitin ligaze, sugerirajući da je kombinatorna upotreba adapterskih proteina specifičnih za supstrat evoluirala kako bi omogućila regulaciju mnogih ćelijskih procesa.

Dopunska literatura

• Watanabe N, Arai H, Nishihara Y, et al. (2004). "M-phase kinases induce phospho-dependent ubiquitination of somatic Wee1 by SCFβ-TrCP". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 101 (13): 4419–24. Bibcode:2004PNAS..101.4419W. doi:10.1073/pnas.0307700101. PMC 384762. PMID 15070733.
• Ota T, Suzuki Y, Nishikawa T, et al. (2004). "Complete sequencing and characterization of 21,243 full-length human cDNAs". Nat. Genet. 36 (1): 40–5. doi:10.1038/ng1285. PMID 14702039.
• Winston JT, Koepp DM, Zhu C, et al. (1999). "A family of mammalian F-box proteins". Curr. Biol. 9 (20): 1180–2. doi:10.1016/S0960-9822(00)80021-4. PMID 10531037. S2CID 14341845.
• Cenciarelli C, Chiaur DS, Guardavaccaro D, et al. (1999). "Identification of a family of human F-box proteins". Curr. Biol. 9 (20): 1177–9. doi:10.1016/S0960-9822(00)80020-2. PMID 10531035. S2CID 7467493.
• Ianakiev P, Kilpatrick MW, Dealy C, et al. (1999). "A novel human gene encoding an F-box/WD40 containing protein maps in the SHFM3 critical region on 10q24". Biochem. Biophys. Res. Commun. 261 (1): 64–70. doi:10.1006/bbrc.1999.0963. PMID 10405324.
• Chissoe SL, Bodenteich A, Wang YF, et al. (1995). "Sequence and analysis of the human ABL gene, the BCR gene, and regions involved in the Philadelphia chromosomal translocation". Genomics. 27 (1): 67–82. doi:10.1006/geno.1995.1008. PMID 7665185.
• Groffen J, Stephenson JR, Heisterkamp N, et al. (1984). "Philadelphia chromosomal breakpoints are clustered within a limited region, bcr, on chromosome 22". Cell. 36 (1): 93–9. doi:10.1016/0092-8674(84)90077-1. PMID 6319012. S2CID 9876892.