Shito-Ryu
 |
Ovaj članak ili neka od njegovih sekcija nije dovoljno potkrijepljena izvorima (literatura, web-stranice ili drugi izvori). Ako se pravilno ne potkrijepe validnim izvorima, sporne rečenice i navodi mogli bi biti obrisani. Pomozite Wikipediji tako što ćete navesti validne izvore putem referenci te nakon toga možete ukloniti ovaj šablon. |
 |
Ovom članku potrebna je jezička standardizacija, preuređivanje ili reorganizacija. Pogledajte kako poboljšati članak, kliknite na link uredi i doradite članak vodeći računa o standardima Wikipedije. |
Sadržaj
Shito Ryu Karate[uredi | uredi izvor]
Godine 1889 rodio se čovjek s imenom Kenwa Mabuni na Okinavi (Okinawa), a pošto je bio mali i slab kao dijete počeo je da trenira kod (u tom vremenu) poznatog karate majstora Anko ltosu-a koji je bio majstor Shuri-Te (首里手) karatea. Mabuni je bio 17-ta generacija jedne poznate samurajske familije na Okinavi i bio je vrlo ponosan na svoje porijeklo.
Trenirao je veoma naporno i uporno i bio je sve više i više zainteresovan za karate vještinu. Jedan od njegovih kolega koji se zvao Chojun Miyagi je trenirao kod jednog drugog poznatog majstora koji se zvao Kanryo Higashionna u Naha-Te (那覇手) školi. Pošto ga je kolega upoznao sa svojim majstorom Higaonnom, ovaj je počeo da ga podučava svome stilu. Nakon mnogih godina teškog i napornog treninga Mabuni je postao priznat i u Shuri-te i u Naha-te karate stilu, nešto što se u tom vremenu nikad prije nije desilo.
Tehnički se Shuri-Te može opisati kao stil sa dugim, pravim i brzim tehnikama dok se Naha-Te može opisati kao stil baziran na snažnim i kružnim tehnikama. Mabuni je kombinovao ova dva stila i napravio svoj stil koji je nazvao Shito-Ryu (Šito-rju). Na Okinavi je podučavao između ostalih i lokalnu policiju. Godine 1929 Mabuni je odselio (kao drugi karate majstor u historiji) u Japan i nastanio se u Osaki gdje je podučavao na različitim univerzitetima i čak i kod policije. Shito-Ryu je najveći stil u i oko Osake čak i danas. Mabuni je umro 1952 ali njegov Shito-Ryu karate živi i dalje i danas je jedan od četiri najveća stila u Japanu.
Kofukan[uredi | uredi izvor]
Kofukan logo sadži 3 mača i jedan krug, ta 3 mača označavaju "shin"(misao),"gi"(tehnika) i "tai"(tijelo), što su tri najvažnije stijene temelja u budo-treniranju. Krug predstavlja harmoniju i perfektnost, tri japanska simbola u krugu znače KOFUKAN - KO (tigar), FU (vjetar), KAN (kuća). Ona dva simbola sa obje strane kruga znače SHI i TO što označava ime stila. Izbor boja crna i zlatnožuta asociraju na boje tigra.
- Shito-ryu Karate-do KOFUKAN Dojo-kun:
Reigi = Etiketa
Sonkai = Respekt
Nintai = Izdržljivost
Doryoku = Trud
Sôzô = Kreativnost
Yûki = Hrabrost
Kofukan principi:
Opšti:
1. Razviti dobru ličnost i jak karakter
2. Zaštiti korektne tehnike i kate
3. Razviti prijateljstvo među članovima
Instruktorski:
1.
2.
3.
Tehnički:
1.
2.
3.
Zvanja[uredi | uredi izvor]
•
•
•
•
Osnovne kombinacije[uredi | uredi izvor]
| Naziv | Opis |
| Osnovna kombinacija 1 | |
| Osnovna kombinacija 2 | |
| Osnovna kombinacija 3 | |
| Osnovna kombinacija 4 | |
| Osnovna kombinacija 5 |
Kata[uredi | uredi izvor]
| Naziv | Kanji - pismo | Značenje |
| Shihosanshiki | ||
| Pinan Nidan | ||
| Roppe Hijiate | ||
| Pinan Shodan | ||
| Sanshin | ||
| Pinan Sandan | ||
| Tensho | ||
| Pinan Yondan | ||
| Naihanshin Shodan | ||
| Pinan Godan | ||
| Gekisai Ichi | ||
| Gekisai Ni | ||
| Juroku | ||
| Saifa | ||
| Bassai Dai | ||
| Seienchin | ||
| Matsukaze |
Kihon Ippon 1-5[uredi | uredi izvor]
| Naziv | Opis |
| Kihon Ippon 1 | |
| Kihon Ippon 2 | |
| Kihon Ippon 3 | |
| Kihon Ippon 4 | |
| Kihon Ippon 5 |
Hokai Kumite[uredi | uredi izvor]
| Naziv | Opis |
| Hokai Kumite Pinan Nidan | |
| Hokai Kumite Pinan Shodan | |
| Hokai Kumite Pinan Sandan | |
| Hokai Kumite Pinan Yondan | |
| Hokai Kumite Pinan Godan |
Vanjski linkovi[uredi | uredi izvor]
Canadian & International Shito-Ryu Karate Resource Centre
http://en.wikipedia.org/wiki/Shito-ryu (eng. wikipedija)
Nedovršeni članak Shito-Ryu koji govori o sportu treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.
