Simfonija br. 12 (Mozart)
Simfonija br. 12 u G-duru, KV 110/75b, Wolfganga Amadeusa Mozarta, komponirana je u Salzburgu u ljeto 1771. Simfonija je očigledno pripremljena u očekivanju drugog italijanskog putovanja ovog kompozitora, decembra 1771. Simfonija je u četiri stavka, a prvi stavak allegro je najduži koji je Mozart napisao do tog vremena. To je prvi iz grupe njegovih zrelijih muzičkih radova gdje je postigao veću individualnost u odnosu na njegova ranija djela. Nema potvrđenih detalja o njenoj prvoj koncertnoj izvedbi, a moguće je da je ova simfonija prvi put izvedena na koncertu u Milanu 22. ili 23. novembra 1771. godine.
Stavci i muzička instrumentacija[uredi | uredi izvor]
Simfonija br. 12 u G-duru je komponirana za: gudače, 2 oboe, 2 roga, 2 flaute, 2 fagota, basso continuo.
Uvod u stavak Allegro:
Uvod u stavak Andante:
Uvod u stavak Menuetto:
Uvod u Trio:
Uvod u stavak Allegro:
Menuet sadrži kanon između visokih i niskih gudača u intervalu jednog takta. Mozart je vjerovatno naučio ovu tehniku iz Simfonije br. 23 Josepha Haydna komponirane 1764. godine (također u G-duru).
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Kenyon, Nicholas: The Pegasus Pocket Guide to Mozart Pegasus Books, New York 2006 ISBN 1-933648-23-6
- Zaslaw, Neal: Mozart's Symphonies: Context, Performance Practice, Reception OUP, Oxford 1991 ISBN 0-19-816286-3