Simfonija br. 16 (Mozart)
Simfonija br. 16 u C-duru, KV 128, je bila prvi od tri simfonije koje je Wolfgang Amadeus Mozart komponirao u maju, 1772., kad je imao šesnaest godina. Ova simfonija je jedna od mnogih napisana u razdoblju tokom kojeg je Mozart ostao u Salzburgu, između dva putovanja u Italiju. Originalni notni zapis ove simfonije čuva se danas u državnoj biblioteci "Preußischer Kulturbesitz" u Berlinu.
Stavci u simfoniji i muzička instrumentacija
[uredi | uredi izvor]Simfonija je komponirana za: dvije oboe, dva roga i gudačke instrumente. Simfonija br. 16 u C-duru je komponirana po uzoru na standardni obrazac italijanske uvertire sa tri stavka:
- Allegro maestoso, 3/4
- Andante grazioso 2/4
- Allegro, 6/8
Uvod u stavak Allegro maestoso:
Uvod u stavak Andante grazioso:
Uvod u stavak Allegro finale:
Analiza simfonije
[uredi | uredi izvor]Prvi stavak je esej u C-duru u sonatnom allegro obliku, a dočarava zvuk Carla Philippa Emanuela Bacha i kompozitora Mannheimske škole. Zvuči na prvi pogled kao da je u 9/8 ritmu zbog prisutnosti triola. Međutim, kada ulazi u drugu polovinu ekspozicijske sekcije (izlaganje) postaje jasno da je metrika unutar stavka ustvari 3/4. Razvojni muzički dio je kratak, ali ispunjen čestim modulacijama. Neke od ovih melodijskih tema iz razvojne sekcije ulaze u rekapitulaciju. Oboe i rogovi nisu prisutni u drugom stavku koji je u osnovi gavota. Andante grazioso je još jedan esej u sonatnom allegro obliku, napisan samo za gudače. Oboe i rogovi se ponovo pojavljuju u trećem stavku u C-duru, koji je veseli ples komponiran po obrascu izmijenjenog rondo-a sa završnom kodom.
Izvori
[uredi | uredi izvor]- Mozart, Wolfgang Amadeus (2005). Die Sinfonien III. Translated by Robinson, J. Branford. Kassel: Bärenreiter-Verlag. p. X. ISMN M-006-20466-3