Tadžurski zaliv
| Tadžurski zaliv | |
|---|---|
 | |
| Države sliva |  Džibuti Somalija |
| Maks. dužina | 64 km |
| Maks. širina | 26 km |
| Površina | 1,920 km2 |
| Prosječna dubina | 1.078 m m |
| Slanost | 3,6 – 3,7% |
Tadžurski zaliv je zaliv u slivu Indijskog okeana, na Afričkom rogu. Nalazi se južno od moreuza Bab-el-Mandeba, odnosno od ulaza u Crveno more. U zalivu se nalazi mnogo ribolovnih područja a obiluje i koralnim grebenovima a bogat je i bisernim ostrigama. Veći dio obale zaliva čini teritorija Džibutija, osim kratkog dijela na južnoj obali koji je dio teritorije Somalije.
Ostala morska staništa zaliva uključuju slojeve morske trave, slaništa i mangrove.
Historija[uredi | uredi izvor]
Ugovor iz augusta 1840. godine a koji se odnosio na produbljivanje prijateljstva i razvoja trgovine sklopljenog između sultana Mohameda bin Mohammeda iz Tadžoura i komandanta Indijske mornacije Roberta Moresbyja, tretirao je i prodaju ostrva Moucha, centralnog ostrva u Tadžurskom zalivu, Velikoj Britaniji za deset vreća riže. Prodaja je međutim, uslijedila nakon bilo kakvog interesovanja. 1887. Velika Britanija je ustupila suverenitet ostrva Francuskoj istovremeno priznajući francusku sferu utjecaja u Tažurskom zalivu, u zamjenu za francusko odustajanje od bilo koje vrste prava na grad Zeilu i njena susjedna ostrva.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Površina zaliva iznosi 347 km2. Maksimalna dužina (od Sagalla do Obocka) je 64 km, a širina varira i maksimalna iznosi oko 26 km. Zaliv je relativno plitak sa dubinom koja se smanjuje od ulaza u njega prema unutrašnjosti. Obala je uglavnom strma a postoje i mnoge pješčane dine s povremenim palmama dok je južna obala ravnija i plitka.
Na ulazu u zaliv nalazi se grupa malih ostrva Moucha i Maskali. Na dnu zaliva, razdvojen samo uskim pojasom zemlje nalaze se uvale Ghoubbet-el-Kharab i Assal (Asalsko jezero) (površine 54 km2). U geološkom smislu zaliv se prostirao i površinom Asalskog jezera koje se trenutno nalazi oko 155 metara ispod nivoa mora.
Ostrva[uredi | uredi izvor]
U zalivu se nalazi mnogo manjih ostrva od kojih je najveće ostrvo Moucha. U historijskom smislu zaliv je vrlo značajan jer su ga tokom prošlosti koristile kolonijalne sile poput Engleske i Francuske za trgovinu ili kao teritorijalnu akviziciju.
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Priobalno područje zaliva je daleko gušće naseljenije u odnosu na džibutsko zaleđe tako da se na njegovim obalama nalaze važniji i veći gradovi ovog područja kao što su:
- Djibouti – 529.000
- Tadžura – 45.000
- Obock – 21.000
- Loyada – 1.367
- Sagallo – 719 u Džibutiju i Lawyacado s 1.650 stanovnika u Somaliji.