Uhvati Cartera (1971)
| Get Carter | |
|---|---|
 Original UK film poster autora Arnaldo Putzu | |
| Režiser | Mike Hodges |
| Producent | Michael Klinger |
| Scenarist(i) |
|
| Uloge | |
| Muzika | Roy Budd |
| Kinematografija | Wolfgang Suschitzky |
| Montaža | John Trumper |
| Produkcija | MGM-British Studios |
| Distributer | MGM-EMI Distributors |
| Premijera |
|
| Trajanje | 112 minuta |
| Zemlja | Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Jezik | Engleski jezik |
| Budžet | £750,000[1][2] |
Uhvati Cartera britanski je kriminalistički film snimljen 1971. godine, koji je napisao i režirao Mike Hodges što je bio njegov režiserski prvijenac. Glavne uloge tumače Michael Caine, Ian Hendry, John Osborne, Britt Ekland i Bryan Mosley. Film je zasnovan na romanu Teda Lewisa iz 1970. Jackov povratak kući, i prati istoimenog Jacka Cartera (Caine), londonskog gangstera koji se vraća u svoj rodni grad u Sjeveroistočnoj Engleskoj da sazna o navodno slučajnoj smrti svog brata. Sumnjajući na ubistvo, i sa osvetom na umu, on istražuje i ispituje okolnosti, upoznavši tako grad kako diše i njegov okorjelo-kriminalni element.
Producent Michael Klinger je izabrao Lewisov roman ubrzo nakon njegovog objavljivanja i sklopio dogovor sa posrnulim Metro-Goldwyn-Mayerom (MGM) da finansira i distribuira film, što je bio posljednji projekat kojeg je odobrio britanski ogranak MGM-a prije njegovog zatvaranja. Snimanje je obavljeno za osam mjeseci, a glavno snimanje se odvijalo od jula do septembra 1970. u i oko Newcastle upon Tyne, Gatesheadu i okrugu Durham. Hodges, Klinger i Caine namjeravali su stvoriti realističniji prikaz nasilja i kriminalnog ponašanja nego što je to ranije viđeno u britanskim filmovima: Caine, koji je također bio neimenovani ko-producent, koristio je svoje životno iskustvo kriminalnih poznanstava za svoju karakterizaciju Cartera, dok je Hodges vodio istraživanje kriminalnog podzemlja Newcastle-a, posebno ubistvo jednorukog bandita. Snimatelj Wolfgang Suschitzky je radio sa Hodgesom kako bi scenama dao naturalistički osjećaj, oslanjajući se u velikoj mjeri na njihovo iskustvo u kreiranju dokumentarnih filmova.
Uhvati Cartera ostvario je respektabilan profit nakon svog prvog prikazivanja u Velikoj Britaniji. Zaradio je mješovite kritike, pri čemu su kritičari nerado cijenili tehnička dostignuća filma i Caineovu glumu, dok su kritizirali složenu radnju, nasilje i nemoral, posebno Carterovo očito odsustvo kajanja za svoje postupke.[1]Američki kritičari su generalno bili veći entuzijasti, ali film se prikazivao samo u kinima pod otvorenim nebom, dok je MGM fokusirao svoje resurse na produkciju Hit Mana kao Blaxploitation rimejk filma Uhvati Cartera.
Nakon izdanja kućnog videa iz 1993. godine, film je stekao kultni status. Daljnja odobravanja režisera kao što su Quentin Tarantino i Guy Ritchie dovele su do toga da je film ponovo analiziran od strane kritičara,[3]sa svojim prikazom klasne strukture i života u Britaniji 1970-ih i minimalističkom džez muzikom Roya Budda koja je dobila znatne pohvale.[4]Godine 1999, Uhvati Cartera je rangiran na 16. poziciji na listi BFI Top 100 britanskih filmova 20. vijeka; pet godina kasnije, anketa britanskih filmskih kritičara u magazinu Total Film izabrala ga je za najveći britanski film.[5]Loše prihvaćen drugi rimejk pod istim imenom snimljen je 2000. godine, sa Sylvesterom Stalloneom u ulozi Jacka Cartera i Caine-a u sporednoj ulozi.
Radnja[uredi | uredi izvor]
Gangster rodom iz Newcastlea Jack Carter godinama je živio u Londonu i radio za šefove organiziranog kriminala Geralda i Sida Fletchera. Jack spava sa Geraldovom djevojkom Anom i planira pobjeći s njom u Južnu Ameriku, ali prvo se mora vratiti u Newcastle i Gateshead kako bi prisustvovao sahrani svog brata, Franka, koji je poginuo u navodno pijanom stanju u saobraćajnoj nesreći. Njegovi šefovi ga upozoravaju da ne pravi probleme, jer su prijateljski nastrojeni s mafijom iz Newcastlea. Nezadovoljan službenim objašnjenjem, Jack sam istražuje. Na sahrani, Jack upoznaje svoju tinejdžersku nećakinju Doreen i Frankovu neuhvatljivu ljubavnicu Margaret.
Jack odlazi na Trkalište Newcastle, tražeći od svog starog poznanika Alberta Swifta informacije o bratovoj smrti, ali Swift ga izbjegava. Jack susreće još jednog starog saradnika, Erica Paicea, koji odbija reći Jacku ko ga zapošljava kao šofera. Prateći Erica on otkriva seosku kuću šefa kriminalne bande Cyrila Kinneara. Jack se svađa s Kinnearom, ali malo uspijeva saznati od njega; tamo upoznaje i glamuroznu pijanu ženu Glendu. Dok Jack odlazi, Eric ga upozorava da ne naruši odnose između Kinneara i Fletcherovih. Vrativši se u grad, Jacku prijete pripadnici bande koji žele da on napusti grad, ali on im se suprotstavlja, hvatajući i ispitujući jednog kako bi otkrio ko želi da on ode. Rečeno mu je ime "Brumby".
Jack poznaje Cliffa Brumbyja kao poslovnog čovjeka s kontrolnim interesima u lokalnim primorskim zabavnim parkovima. Posjetivši Brumbyjevu kuću, Jack otkriva da čovjek ne zna ništa o njemu i, vjerujući da mu je namješteno, odlazi. Sljedećeg jutra dolaze dvojica Jackovih londonskih kolega – Con McCarthy i Peter Holanđanin – koje su poslali Flecherovi da ga odvedu nazad, ali on uspijeva pobjeći. Jack se sastaje s Margaret da razgovara o Franku, ali Flecherovi ljudi čekaju i progone ga. Spašava ga Glenda, koja ga vodi svojim sportskim automobilom da upozna Brumbyja u njegovom novom restoranu na vrhu višespratnog parkinga. Brumby identificira Kinneara kao osobu koja stoji iza Frankove smrti, također objašnjavajući da Kinnear pokušava preuzeti njegov posao. On nudi Jacku 5.000 funti da ubije šefa kriminalne bande, što on odbija.
Jack vodi ljubav s Glendom u njenom stanu, gdje pronalazi i gleda pornografski film u kojem je Doreen prisiljena na seks sa Albertom. Ostale učesnice u filmu su Glenda i Margaret. Jack se razbjesni i gurne Glendinu glavu pod vodu dok se kupa. Ona mu kaže da je film bio Kinnearov, i da misli da je Eric uvukao Doreen u produkciju. Primoravajući Glendu da uđe u prtljažnik njenog automobila, Jack odlazi da pronađe Alberta.
Jack pronalazi Alberta, koji priznaje da je rekao Brumbyju da je Doreen Frankova kćer. Brumby je pokazao Franku film kako bi ga podstakao da pozove policiju da uhapse Kinneara; Eric i dvojica njegovih ljudi organizirali su Frankovo ubistvo. Nakon što je izvukao ovu informaciju, Jack smrtno ubada Alberta. Jacka napadaju londonski gangsteri i Eric, koji je obavijestio Fletchera o Jacku i Anninoj aferi. U pucnjavi koja je uslijedila, Jack ubija Petera. Dok Eric i Con bježe, oni guraju sportski automobil u rijeku, nesvjesni da je Glenda u prtljažniku. Vraćajući se na parkiralište, Jack pronalazi i tuče Brumbyja prije nego što ga baca s visine u smrt. On zatim predaje film u Scotland Yardu.
Jack otima Margaret. On telefonira Kinnearu usred divlje zabave, govoreći mu da ima film i sklapa dogovor da mu Kinnear preda Erica u zamjenu za njegovu šutnju. Kinnear se slaže, šaljući Erica na dogovorenu lokaciju; međutim, on kasnije telefonira saradniku. Jack vozi Margaret na imanje Kinneara, ubija je smrtonosnom injekcijom i tamo ostavlja njeno tijelo. Zatim poziva policiju da upadne na Kinnearovu zabavu. Jack juri Erica duž plaže. Prisiljava ga da popije bocu viskija kao što je Eric uradio Franku, a zatim ga prebija na smrt svojom sačmarom. Osvetivši Franka i Doreen, Jack hoda obalom gdje ga iz daljine smrtno pogađa Kinnearov saradnik.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Mayer, Geoff (2003). Guide to British Cinema (Reference Guides to the World's Cinema). Greenwood Press. str. 149. ISBN 978-0-313-30307-4. Arhivirano s originala, 14 april 2017. Pristupljeno 6 novembar 2016.
- ^ Greška kod citiranja: Nevaljana oznaka
<ref>; nije naveden tekst za reference s imenomKlinger - ^ Crossan, Rob (12 September 2009). "Defining Moment: 'Get Carter' rewrites the gangster movie, March 1971". Financial Times Magazine. Pristupljeno 16 March 2012.
- ^ Greška kod citiranja: Nevaljana oznaka
<ref>; nije naveden tekst za reference s imenomAFI - ^ "Get Carter tops British film poll". BBC News. 3 oktobar 2004. Arhivirano s originala, 15 maj 2006. Pristupljeno 6 april 2012.