Zubejr ibn Avvam
Zubejr ibn Avvam Prva sablja islama | |
|---|---|
لزبير بن العواما | |
 | |
| Rođenje | 594. |
| Smrt | 656. |
| Etnicitet | Arap |
| Državljanstvo | Arabija |
| Zanimanje | Islamski vojkovođa |
| Poznat(a) po | ashab i jedan od desetorice kojima je obećan Džennet |
| Religija | Islam |
| Djeca | Abdullah ibn Zubejr Urve bint Zubejr |
| Roditelji | El-Avvam ibn Huvejlid Safija bint AbdulMuttalib |
Zubejr ibn Avvam (arapski: لزبير بن العواما) je bio ashab posljednjeg Allahovog poslanika Muhammeda i jedan od desetorice kojima je obećan Džennet. Poznat je i po nadimku Prva sablja islama.
Bio je oženjen Esmom, kćerkom prvog pravednog halife Ebu-Bekra. Prije ženidbe bio je siromašan mladić ali je tokom vremena u braku, baveći se trgovinom usavršio taj posao i postao jedan od najbogatijih ashaba.[1]
Djetinjstvo i karakter[uredi | uredi izvor]
Zubejr je rođen od oca El-Avvama ibn Huvejlida, brata Hatidže bint Huvejlid i majke Safije bint AbdulMuttalib, kćerke Abdul-Muttaliba. Rođen je u ogranku Kurejševićkog plemena Asad a bio je i rođak Muhammedov jer su njegova majka Safija i Muhammed bili djeca od dvije sestre. Imao je dvojicu braće Sa'iba i Abdul Kaaba. Još u djetinjstvu je pokazivao osobine borbenosti i junaštva jer se spominje slučaj da se još kao dječak potukao s odraslim čovjekom pri čemu mu je slomio ruku. Otac mu umire dok je Zubejr bio još mlad.
Opisivan je kao osoba srednje visine, mršav, tamne i dlakave puti ali rijetke brade. Kosa mu je padala do ramena.
Primanje islama[uredi | uredi izvor]
Nakon početka objave Kur'ana, Ebu-Bekr je uz Muhammeda, propagirao islam. Zubejr je prihvatio islam pod uticajem Ebu Bekra,[2]:115 i bio je četvrti ili peti odrasli muškarac koji je to učinio. Nakon što je prihvatio islam, njegov amidža se silno rasrdio na njega pa ga je uz podršku ostalih uglednijih Kurejšija zlostavljao i proganjao. To se dešavalo sve dok nije odlučeno da jedna skupina prvih muslimana učini hidžru u Abesiniju. Zubejr ibn Avvam bio je jedan od prvih petnaest muslimana koji su 615. godine učinili prvu hidžru, tj. iseljenje u Abesiniju.[2]:146 Tom državom je vladao pravedni vladar Nedžašija, što je bio jedan od razloga zašto su se prvi muslimani sklonili baš tamo. Dok je bio u Abesiniji, izbila je pobuna protiv Nedžašije. Nedžašija se suprostavio pobunjenicima na obalama Nila. Muslimani, u velikoj meri zabrinuti zbog gubitka svog zaštitnika, delegirali su Zubejra da bude njihov informator o novonastaloj situaciji. Otplivao je nizvodno Nilom do mjesta okršaja i nakon pobjede Nedžašija, Zubejr se vratio muslimanima. Trčao je i mahao svojom odećom govoreći: "Hura, Nedžašija je pobjedio a Bog je uništio svoje neprijatelje i učvrstio ga u njegovoj zemlji!" Muslimani se raduju.[2]:153 Bio je među onima koji su se vratili u Meku 619. godine jer su čuli da su Kurejšije prihvatile islam. "Ali kada su se približili Meki, shvatili su da je izvještaj netačan, tako da su ušli u grad pod zaštitom građana ili potajno."[2]:167–168 Zubejr se pridružio općem iseljenju muslimana iz Mekke u Medinu 622. godine, tj. Hidžri. Prvo je stanovao kod Al-Mundhir ibn Muhammeda. Muhamed mu je poklonio veliku parcela za izgradnju kuće kao i nekoliko stabala palmi.[3]:77 Nakon dolaska u Medinu, a u cilju bolje povezanosti i stvaranja čvršće veze između ensarija i muhadžira tj. bratimljenja stanovnika Medina sa pridošlicama iz Meke, Poslanik ga je pobratimio s Selemom ibn Selamom. Prije toga još dok su bili u Mekki pobratimljen je s Abdullahom ibn Mesudom. Njegov sin Abdullah ibn Zubejr je bilo prvo muhadžirsko dijete rođeno u Meki.[1]
Prva sablja islama[uredi | uredi izvor]
Zubejr ibn Avvam je bio osoba koja je bila prepoznatljiva po svojoj hrabrosti i preduzimljivosti kao i jedan od najboljih branilaca vjere posljednjeg Poslanika zbog čega su ga ashabi i historičari opisali kao prvu sablju islama.[1] U njegovoj biografiji se često navodi jedan događaj koji opisuje te njegove osobine. Naime, dok je muslimanska zajednica u Mekki bila malobrojna i dok se pozivanje u islam obavljalo tajno, prvi muslimani su se tajno sastajali u kući El-Erkama ibn Ebu-Erkama. Jedna od metoda koju su Kurejšije koristile da bi naštetili i otežali život muslimanima bilo je i širenje lažnih glasina kako bi izazvali nespokoj kod muslimana. Jedna od takvih laži bila je i dezinformacija da su mušrici uhvatili Poslanika te da su ga ubili. Čuvši za to, Zubejr se naljutio te je ubrzano krenuo na mjesto gdje je najčešće boravio Poslanik kako bi provjerio informaciju i djelovao u skladu s tim. Na putu do tamo ljudi su mu se sklanjali s puta. Došavši na mjesto gdje se nalazio Poslanik, Muhammed se iznenadi njegovom ljutitom izgledu i isturenoj sablji i upita Zubejra o čemu se radi na što mu Zubejr ispriča o informaciji koju je došao provjeriti na licu mjesta. Na to Muhammed učini dovu za Zubejra i njegovu sablju.[1]
Također pogledajte[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b c d "Ashabi Allahovog Poslanika". archive.org/. Pristupljeno 11. 6. 2019.
- ^ a b c d Muhammad ibn Ishaq. Sirat Rasul Allah. Translated by Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad. Oxford: Oxford University Press.
- ^ Muhammad ibn Saad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir vol. 3. Translated by Bewley, A. (2013). The Companions of Badr. London: Ta-Ha Publishers